สวัสดีค่ะ ไร่ริมรางฯ วันนี้  ได้ฤกษ์ดี ส่งการบ้านคุณครู หลายท่าน เหตุเพราะมีพี่ๆบ้านสวนพอเพียง มาเยี่ยม ด้วยค่ะ เลย ได้ไปที่ไร่ เก็บของในไร่ ไปกินกัน รวมทั้งรับการบ้านไปทำ ด้วย ---- ตุ๊ก ขอส่งการบ้าน ก่อน นะ

      อย่างที่เคยบอกไปว่าทำสวนมาเกือบสิบปี ไม่มีความสำเร็จอะไรที่ที่เป็นชิ้นเป็นอัน หลังๆ มามีแต่เจ๊งกับเจ๊ง แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ผมทำสำเร็จ ซึ่งเป็นความสำเร็จที่คนในครอบครัวยอมรับ ก็ถือว่าสำเร็จสุดๆ นั่นก็คือการทำให้สวนยางพารา ให้กลายเป็นป่ายางพารา สวนยางที่ไหนๆ เขาก็ทำให้เตียนโล่งกันทั้งนั้น มีแต่สวนของผมนี่แหละที่รก การที่จะทำให้สวนยางเป็นป่ายางนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะพ่อไม่เห็นด้วย ในช่วงที่เริ่มทำสองสามปีแรก ต้องต่อสู้กับความคิดของพ่อที่ไม่ยอมรับ พอผมไม่อยู่บ้าน พ่อก็ไปถางให้เตียนเหมือนเดิม ถึงขั้นต้องยื่นคำขาดว่า ถ้าพ่อถางให้เตียนอีก ผมจะไม่ยุ่งกับสวนยางนี้อีกเลย จนกระทั่งพ่อยอมให้สวนยางรกตามความต้องการของผม

ท่านใดที่รู้จักไม้ต้นนี้  ช่วยบอกรายละเอียดทาง"พฤกษศาสตร์" ด้วยครับ

เจ้าของเขาบอกว่าชื่อ  บุหงาเซียนตัน  มาจากปีนัง

ผักปรั่งญี่ปุ่น  สามารถนำมาทำอาหารแบบผักปรั่งไทย  แต่มีใบและลำต้นขนาดใหญ่มาก  โตเร็ว

ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการปักชำ

ก้าวเท้าออกไป ก้าวเท้าเดินออกไปเถิด ฉันขอร้อง

ออกไปสัมผัสความงดงามของธรรมชาติ

ไปตกตลึงพรึงเพริด กับสิ่งมหัศจรรย์ของโลก

ด้วยจิตใจอันอยากรู้อยากเห็นของเด็กน้อย

หลังจากได้พักผ่อน นอนฟังเสียงคลื่นกระทบอ่าวไทยในบล็อกที่แล้ว เช้าของอีกวันเราหมุนล้อออกจากที่พักพร้อมพระอาทิตย์ มุ่งหน้าไปทางใต้สู่ตัวเมืองสงขลา

ด้วยระยะทางเพียง 35.5 กิโลเมตร เราเลือกเส้นทางเลียบอ่าวไทย ซึ่งเป็นถนนท้องถิ่นสายเล็กๆ และส่วนใหญ่จะเลียบชายหาด และมุ่งตรงสู่ท่าแพขนานยนต์ข้ามทะเลสาบสงขลา ส่วนอีกเส้นทางหนึ่งที่สามารถไปถึงสงขลาได้เช่นกัน คือเส้นทางที่เลียบทะเลสาบ และข้ามสะพานที่เกาะยอ แต่ต้องปั่นบนทางหลวง ซึ่งคู่ปั่นของอ้อยหวานไม่นิยม เมื่อหลายปีที่แล้ว อ้อยหวานเคยปั่นเดี่ยวจากหาดใหญ่มาเกาะยอ ดูจากบล็อกเก่าของอ้อยหวาน รอเธอที่..เกาะยอ  และ ฟ้าสางที่..เกาะยอ

สมาชิกที่เขียนบล็อก สามารถอัพโหลดรูปได้ทีละหลายๆ รูป ขั้นตอนดังภาพนะครับ

1.