"กิ้งก่าบิน"

หมวดหมู่ของบล็อก: 

              สืบเนื่องจากไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ฝายปู่่ เนื่องในวันสงกรานต์ที่บ้านควนปอม จังหวัดพัทลุง จึงได้พบเจอกับสัตว์โบราณ (เป็นสำนวนส่วนตัวเพราะดูจากรูปลักษณ์น่าจะเป็นช่นนั้น) อันนี้ยังไไม่ได้ดูข้อมูลตากหลักชีววิยาเพิ่มเติม เจ้ากิ้งก่าตัวนี้มาลอกคราบที่ต้นมะม่วงหน้าบ้านเด็กๆแถวนั้นจึงจับมาเล่น ด้วยความอยากรู้ว่าปีกกิ้งก่าอย่างไรเลย จึงเข้าไปร่วมวงกับเด็กๆด้วย เดี่ยวโดนข้อทรมานสัตว์ ขอบอกว่าถ่ายรูปเสร็จเปรี้ยวพากลับไปไว้ที่ต้นมะม่วงตามเดิมเรียบร้อยแล้ว

      

                                    "เตรียมวิ่ง  ไปเลย...."

    

                         "ตอนนี้ยังเป็นกิ้งก่าธรรมดา"

     

                         "กระพือปีกแล้ว"

                           "ปล่อยแล้วครับ"

                 "เกาะแน่นเด้อ"

ความเห็น

เมื่อก่อนแถวบ้านมีให้เห็น เดี๋ยวนี้ไม่รู้หายไปไหนหมด

แบบนี้ไม่เคยเห็นเลย ดีจัง  เลี้ยงไว้เยอะๆนะ  เอามาเกาะที่ขาได้ด้วย  อันนี้ไม่กลัว  แต่ก็ไม่กล้าขนาดนั้น

ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยเห็น มีปีกสีสวยด้วย  แต่ขอดูห่างๆแล้วกัน:sweating:

ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้

เพิ่งเคยเห็นนี่แหละแล้วมันบินได้จริงหรือเปล่า

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ตอนเด็ก ๆ เป็นโรคผิวหนังที่ฝ่าเท้า เป็นเม็ด ๆ เอาเข็มจิ้มดูจะมีน้ำใส ๆ คันมาก แม่เลยจับกิ้งก่าปีกมาปิ้งให้กิน เพื่อรักษา เป็นตำหรับยาโบราณ ไม่ตัวเป็น ๆ นานมากแล้ว

ไม่เห็นนานมากแล้ว....กางปีกแล้วสีสวยจัง

 เพิ่งเคยเห็น ใกล้ๆ ชัด .....ปกติ ก็วิ่งเร็วอยู่แล้ว มีปีกอีก  ....... :sweating:

.เมื่อก่อนเคยเห็นตามต้นยาง พลางตัวได้เก่งมาก  สีเหมือนต้นยาง 

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

ทำท่าร่อนลง เหมือนซุปเปอร์แมนเลย..

 

โอโห เก็บได้ทุกท่าการแสดงเลยนะครับ ช่างภาพมืออาชีพจริงๆๆ

ขอชมเชยครับ เดี๋ยวนี้หาดูยาแล้วนะครับ กะปอมบินนี่

สุดท้าย ก็กลายเป็นคนไม่มีค่าในสายตาของเขา

ปีกมันออกมาจากตรงไหนคะนี่  เพราะเราดูที่กางขาครั้งแรก

ก็ยังไม่มีปีกเลย

แบ่งปันน้ำใจส่งต่อกันไป ....ไม่รู้จบ

เพิ่งเห็นของจริงๆ ก็วันนี้แหระ


หน้า