หนึ่งปีที่รอคอย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หนึ่งปีที่รอคอย

หนึ่งปีเต็มๆครับกับการรอคอยความหวัง ที่จะได้เห็นผลผลิตของกล้วยหอมเขียว ซึ่งอาจารย์ก้อย(satjang) ได้ให้การบ้านผมเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้ผมทำสำเร็จแล้วครับขอส่งการบ้านเพื่อให้อาจารย์ตรวจหน่อยครับ อาจจะไม่สมบูรณ์เหมือนแหล่งกำเนิดเพราะผมปลูกที่กรุงเทพฯ สภาพดินแตกต่างจากแหล่งกำเนิด แต่ก็ดีใจที่ได้เห็นผลผลิต

เพิ่งตัดปลีทิ้งครับนับได้จำนวน 10  หวี(น้อยกว่าของน้องก้อยที่ราชบุรี)ซึ่งเป็นเจ้าของหน่อต้นนี้ครับ

สังเกตุดีๆหวีหนึ่งๆจะมีผลซ้อนกันครับ

ต้นชะมวงของน้องดมครับ(ให้ผมเมื่อปีที่แล้วเหมือนกัน)

ต้นมันปูของน้องดมเช่นกันให้ผมเมื่อปีที่แล้วครับ

ต้นชะมวงและต้นมันปูน้องดมทิ้งไว้ให้ผมเป็นที่ระลึกครับ เหมือนกับรู้ว่าจะต้องไปอยู่ต่างประเทศ ผมเก็บมากินทีใดนึกถึงน้องดมทุกครั้ง

ความเห็น

เครือใหญ่มาก แบบนี้ต้องรีบหาไม้ค้ำซะแล้ว

แค่นี้ถือว่าเครือเล็กครับ ของน้องก้อยที่ราชบุรีมีถึงเกือบสิบห้าหวีครับ ถ้าผมจำไม่ผิด

อลังการงานสร้างมากๆ เห็นแล้วทึ่งเลยค่ะ

แค่10 หวี ก็กินไม่ไหวแล้ว แบบนี้สิดีค่ะพี่ ไม่หนักมากไป  แต่เห็นแล้วก็เสียวๆ กลัวๆโค่นลงมาเหมือนกัน

 

แจกเพื่อนๆที่ทำงานครับ กล้วยหอมแจกง่ายคนกินเยอะครับ

ถือว่าสำเร็จ...คุ้มกับการรอคอยครับ...

"จะปลูกทุกอย่างที่กิน จะกินทุกอย่างที่ปลูก"

เป็นการทดลองครับ เพราะสภาพดินที่กรุงเทพฯดินเป็นกรดและเหนียวมากครับ

นี่ขนาดได้น้อย กว่า ต้นฉบับยังขนาดนี้ แล้วต้นฉบับจะขนาดไหน

เมื่อรู้สึกว่ากำลังแย่ จงให้กำลังใจตัวเอง ด้วยการคิดว่า "ยังมีคนอื่นที่แย่กว่าเราอีก"

ต้นฉบับเครือใหญ่และยาวกว่านี้อีกครับ ดูในบล๊อกของน้องก้อย(satjang)ได้เลยครับ

เครือใหญ่มากคะ ไม่หาไม้มาค้ำ เผื่อต้นมันล้ม

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ค้ำแล้วครับหลังจากถ่ายรูปลงบล็อกเสร็จก็ไปจัดการหาไม้ค้ำเลย

หน้า