ชมสงขลาต่อภาค 2 ของอินเนียร์

หมวดหมู่ของบล็อก: 

คราวที่แล้วพาชมเมืองสงขลาโดยอาศัยภาพของน้องๆที่ไม่รู้จักหน้าค่าตาไปเอาภาพที่แสดงไว้ในงานสมโภชน์หลักเมืองสงขลา๑๗๐ปีมาลง แต่ตอนนี้ต้องช่วยตัวเอง อยากนำเสนอต่อเพราะมีความคิดแนวนี้มาตั้งแต่ยังเป็นเด็กๆ ตอนทำงานไปที่ไหนก็ถามว่าเมืองนี้ทำไมจึงชื่อนี้ อ.ลี้ทำไมจึงชื่อลี้  อ.ฝางทำไมจึงชื่อฝาง แม่อายทำไมจึงชื่อแม่อายมีที่มาอย่างไร ส่วนใหญ่ตอบไม่ได้ไม่รู้ เพราะเราไม่ใส่ใจในถิ่นฐานบ้านเกิดของเราเอง แล้วจะให้ใครใส่ใจ ???   มาว่าเรื่องของสงขลาต่อกันครับ 

กรุงเทพฯ ยักษ์ไทย(อินเดีย)อยู่วัดโพธิ์ ยักษ์จีนอยู่วัดแจ้ง ใครไม่รู้ก็รู้เสียเน้อ ใครไม่เคยไปดูก็ไปดูเสียเน้อ เพราะมรดกไทย หากไทยไม่รักษา จะให้ใคร ที่ไหนรักษา ก่อนที่สิ่งเหล่านี้จะไม่หลงเหลือ ยักษ์ไทยในเมืองสงขลาอยู่วัดกลาง ส่วนยักษ์บ้านนอกให้คนพื้นที่เขาออกมาเล่าเองนะ มาดูยักษ์ในเมืองสงขลากัน ยักษ์เหล่านี้ในตำนานเป็นยักษ์ดีที่ช่วยปกป้องพระศาสนา ใครจำแม่นช่วยออกมาเล่าทีเน้อว่ายักษ์แต่ละตนทำอะไร

ยักษ์ตนนี้มีผิวกายสีเขียวถือกระบองเป็นอาวุธ ชื่อว่าท้าว กุเวโร

ยักษ์ตนนี้มีผิวกายสีเหลืองถือกระบีเป็นอาวุธ ชื่อ ท้าวธตรัฏโฐ

 

ยักษ์ตนนี้มีผิวกายสีขาวถือสามง่ามเป็นอาวุธ ชื่อท้าววรุฬหโก

ยักษ์ตนนี้มีผิวกายออกแดงถือคันธนู ชื่อท้าววิรูปักโข

ดูยักษ์4ตนกับสี่มุมวัดแล้ว มาดูต้นสมอภิเภกในวัดกันหน่อย ผมไม่รู้ข้อมูลของสมอภิเภกแต่เห็นมีปุ่มผิดปกติออกมาที่โคนต้นและมีคนไปผูกผ้าเลยถ่ายมาให้ดูกัน

ออกจากวัดมาถลาเข้าเมืองไปดูกำแพงเมืองเก่าอีกที่หนึ่งยังมีปืนใหญ่รุ่นโบราณเคยไปถ่ายรูปไว้ตอนนี้เข้าไม่ได้ตำรวจยึดกั้นรั้วรอบขอบชิดต้องเข้าไปชะเง้อถ่าย ดูรูปที่ได้มากันครับ

 ดูป้อมเมืองเก่าเสร็จสรรพกลับมาดูสถานีรถไฟ

ย้ายไปดูคลองขวางคลองที่มีตำนานคู่เมืองสงขลาที่เรียกขานกันว่าบ่อยาง

                                   

 อยากถามบ้างว่าบ่อยางอยู่ไหนมี่ใครรู้?

แล้วย้อนกลับไปดูศาลาที่ว่าคู่นางเงือกเลือกทีเป็นเวลากลางวัน

อีกที่หนึ่งเก่าแก่อักโขเรียกว่าสโมสร

แน่นอนอยู่ข้างสวนเสรี พ.ศ.2486

 

ยาวหน่อย ไม่ใช่การเกษตรหรือท่องเที่่ยวเเต่เกี่ยวกับความรู้และเข้าใจในถิ่นฐานบ้านเกิด เอามาสะกิดให้คิดก่อนที่จะหายไปเสียหมด อิฐหนึ่่ง

ก้อนก็อาจสอนอะไรเราได้เยอะแยะ ในอดีตกำแพงเมืองเก่าพังลงมาในฝั่งหัวเขาแดงได้เป็นแค่ที่ยืนอาบน้ำเพราะด้วยความไม่เข้าใจในความสำคัญ ไม่ได้แค่บอกว่าเมืองสงขลาสำคัญ แต่ต้องการบอกว่าเมืองที่ทุกคนอาศัยอยู่นั้นสำคัญครับ"ไม่มีดินผืนใดให้คุณเดิน เท่ากับดินผืนเดิมตอนตั้งไข่" รักชาติรักธรรมชาติกันนะครับ

ความเห็น

ตอนเด็กๆถาม นันท์ตอบไม่ถูกแล้วก็ลืมกันไป จนมาเห็นบล๊อกคุณ อินเนียร์ มีนางเงือก เด็กๆเลยเลยบอกที่จ.อุตรดิตถ์ก็มีไง นันท์ก็เลยเล่าให้เด็กๆถูก ว่าเป็น เรื่อง พระอภัยมณี ยาวไปถึง คนแต่ง. คือ สุนทรภู่.ก็หาเรื่องราวในอินเตอร์เนตเล่าให้ลูกฟัง ตอนนี้เด็กมีคำถามอีกแล้ว ทำไมยักษต้องเฝ้าวัด หน้าก็ไม่เหมือนกัน อาวุธ ไม่เหมือนกัน:sweating:ทำไมยักษที่คุณพ่อ ถ่ายมา หล่อกว่า ไวเอาทำบล๊อกคุณลุงอินเนียร์คงเห็น

-เรื่องยักษ์ทำไมต้องเฝ้าวัด ลุงอินเนียร์ฝากผู้ที่ความรู้เรื่องนี้จริงมาตอบแต่ยังไม่มีใครมา ลุงอินเนียร์ขออนุญาตผู้รู้ตอบเด็กๆก่อนคร่าวๆในเบื้องต้นครับ ต้องอ้างถึงเรื่องรามเกียร์ ยักษ์ที่มีจิตใจดีงามก็มี เหมือนยักษ์บางตน(ลักษณะนามเรียกเป็นตนไม่เรียกเป็นคนหรือเป็นตัว ช้างบ้านเรียกเป็นเชือก ช้างป่าเรียกเป็นตัว คุณแม่ช่วยอธิบายลักษณะนามต่อนะครับ) ยักษ์บางตนอยู่กับพระรามเป็นฝ่ายตรงข้ามกับทศกัณฐ์ ยักษ์บางตนรักษาศีล

คือมีทั้งยักษ์ที่ดีและยักษ์ที่ชั่วนะครับเหมือนคนที่มีทั้งคนดีคนชั่ว ยักษ์แต่ละตนมีชื่อและลักษณะต่างๆกันไป เดี๋ยวจะไปจดชื่อยักษ์ทั้งสี่ตนมาให้ครับอาวุธทีใช้ไม่เหมือนกัน แล้วแต่จินตนาการของผู้แต่ง เช่นพระนารายณ์ใช้จักรเป็นอาวุธหนุมานใไช้ตรีทีมีแหลมๆ3อันคล้ายๆซ่อม ฯลฯ 

-ทำไมยักษ์ที่คุณพ่อถ่ายมาหล่อกว่ายักษ์ที่ลุงอินเนียร์ถ่าย มันเป็นจินตนาการของผู้ปั้นครับ เหมือนรูปพระพุทธเจ้าแต่ละยุค หรือแต่ละภาคปั้นออกมาไม่เเหมือนกันครับ

-ฝากท่านผู้รู้ลึกช่วยตอบครับ

ผมว่าสิ่งก่อสร้างเก่าๆแม้จะอนุรักษ์แต่ก็ขาดการดูแลอย่างต่อเนื่องรู้สึกเสียดายแทนครับ

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

-ครับจริงๆเราต้องเข้าใจและเห็นความสำคัญก่อนครับ อย่างเด็กๆเห็นความสำคัญของพ่อแม่หรือไม่้ถ้าไม่เห็นว่าพ่อแม่สำคัญอย่างไร การสอนให้ตอบแทนดูแลพ่อแม่ก็ทำไปอย่างแกนๆ แต่ถ้าเด็กเข้าใจว่าพ่อแม่เลี้ยงดูเราอย่างทุกข์ยากลำบากเพียงใดถ้าำไม่มีพ่อแม่่ตัวเองจะเป็นอย่างไร เด็กก็จะเห็นความสำคัญและความจำเป็นในการดูแลพ่อแม่ด้วยใจและทำเต็มกำลังความสามารถ ในลักษณะเดียวกับการอนุรักษ์สิ่งเก่าๆซึ่งถ้าหมดไปก็หาไม่ได้แล้วจะมีก็เป็นของเลียนแบบที่ไม่มีคุณค่า ทำไมฝรั่งถามซื้อหาของเก่า ทำไมของเลียนแบบจึงไร้ค่า..ขอบคุณมากครับ คุณอำพลที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นร่วมกันครับ

-เราหวังพึ่งภาครัฐ หมดหวังครับ ทุกเรื่องเราต้องช่วยกันเองก่อนครับ ภาครัฐจะทำอะไรซักอย่างต้องคุยกันเรีี่่องงบประมาณ

อาทิตย์ที่แล้ว ครูให้น้องแบ๋มทำรายงานเรื่องประวัติของท้องถิ่นหมู่บ้านที่ตัวเองอยู่   มาถามกับแม่..แม่ใบ้รับประทานเลยค่ะ ต้องให้คุณยายพาไปหาคนเก่าคนแก่ เล่าเรื่องราว ถึงได้รายงานส่งคุณครู  ไม่ทราบว่ามีประวัติของคุ้มเก็บไว้ที่ไหน ไปดูที่วัด ก็ไม่รู้ ไม่ทราบว่าจะถามใคร เพราะเจ้าอาวาสก็คนที่อื่น  ท่านมีกิจนิมนต์ ไม่ค่อยว่าง ไม่กล้ารบกวน  ธรรมดาก็ไม่ค่อยให้คนภายนอกเข้าห้องสมุดของวัด ศาลาก็ล็อคประตู กันขโมย เป็นเรื่องที่ยากมากเลย ถ้าคิดสืบค้น...  

ดีใจจังที่รับทราบข้อเท็จจริงนี้จากคุณธนนันท์(อย่าเฝ้าเคียดหลายเด้อ ฟังก่อนติ๊ล่า) คือจะบอกว่าความรู้ของคนรุ่นเก่าก่อนกำลังขาดช่วงการสืบต่อเพราะคนรุ่นเราไม่ได้ฟังแล้วเล่าต่อให้ลูกหลาน(แม่นบ่ ของกิ๋นบ่ได้กิ๋นมันซิเน่า ของเก่าบ่ได้เล่ามันซิลื้ม แม่นบ่น้อ?) พอคนรุ่นก่อนพากันล้มหายตายจากไปตามอายุขัยของเพิ่น ซิเฮ็ดจั่งได๋ บาดนี่ คืออย่างน้องแบ๋มนี่หละ โดนๆไป๋ซิมีอีหยังเล่าให้ลูกหลานฟังน้อ???

-จั๋งซี่คุณแม่ธนนันท์ต้องรีบทำการบ้าน ศึกษาหาข้อมูลเด็ดๆมาให้น้องแบ๋มแล้วแถมเล่าและนำเสนอพร้อมภาพให้กับเพื่อนๆสมช.แล่วเด้อ ข่อยเอาซิเอาใจ๋ซอยเชียร์เด้อซิบอกใ่ห่.

ขอบคุณที่พาเที่ยวค่ะ สักวันจะไปชมของจริง ๆค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ขอบคุณแม่หมูแดงกับลุงเวทย์มากครับที่มาช่วยกันแสดงความคิดเห็น เห็นใจทั้งสองคนครับช่วงนี้คงยุ่งกันมากๆเลย จากลุงเวทย์ที่มีงานเยอะอยู่แล้วมาเจองานกรีดยางที่ต้องตื่นเช้ามากๆแล้วต้องมาทำแผ่นอีกกว่าจะได้พัก แต่ก็ไม่ได้พักเต็มที่เพราะมีงานสวนอย่างอื่นอีก และแม่หมูแดงก็ขยันมีกิจกรรมในสวนใ้ห้เพื่อนๆสมช.ชมไม่ขาดเลย ผมและเพื่่อนๆสมช.ชื่นชมมากๆครับเป็นบล๊อกที่น่าดูมากๆเลยครับ

จิตที่คิดอนุรักษ์มักจะขาดหายไปจากใจขึ้นทุกวันแล้วนะคะ ...:cheer3:

ขอบคุณ คุณเหมียวมากครับ ก่อนอื่นผมอยากให้เห็นว่าสิ่งเหล่านั้นสำคัญกับเราหรือเปล่าก่อน แต่เรารู้สึกอย่างนั้นหรือไม่? ถ้าเราไม่เห็นว่าสิ่งนั้นสำคัญก็ไม่ต้องพูดถึงการอนุรักษ์ (คำว่าเราหมายถึงคนทุกคน) ถ้าเราไม่เห็นว่ามีประโยชน์หรือสำคัญต่อเราหรือต่อสังคมส่วนรวม เราก็ไม่สนใจครับ ไปทำสิ่งอื่นที่สนุกๆดีกว่า การอนุรักษ์เป็นเรื่องของคนแก่ทีพูดอะไรก็ไม่รู้น่าเบื่อ  ขอบคุณอีกครั้งครับ

หน้า