เที่ยวเขาเจ็ดยอดครั้งที่ 2

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     การเที่ยวภูเขาถือว่าเป็นการออกกำลังกายประจำปีของผม ปกติจะไปพร้อมกับสมาชิกเวบบ้านสวนพอเพียงหลายๆ คน แต่ครั้งนี้ผมไปกับเพื่อนที่เป็นเจ้าหน้าที่ของกรมอุทยาน ติดตามเพื่อนไปทำงาน การไปเขาเจ็ดยอดครั้งนี้เป็นการไปครั้งที่ 2 ครั้งแรกไปเมื่อสี่ปีที่แล้วซึ่งเดินขึ้นทาง จ. พัทลุง  แต่ครั้งนี้เดินขึ้นทาง จ.ตรัง ซึ่งใช้เวลาเดินขาขึ้นเจ็ดชั่วโมง ขาลงสี่ชั่วโมงครึ่ง นอนค้างคืนบนภูเขา 2 คืน ที่ความสูงเกือบ 1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเล

 

   การที่ได้พักผ่อนบนยอดเขาที่มีธรรมชาติสวยงามเช่นนี้ ก็ถือได้ว่าทั้งเป็นการออกกำลังกายประจำปี และพักผ่อนประจำปี ใครที่ชอบแนวนี้และร่างกายพร้อม ก็ลองดูนะครับ

ความเห็น

ผมสนใจและติดตามการเดินป่าขึ้นเขาคราวก่อนๆของผู้ใหญ่-พี่หยอยและสมาชิกอื่นๆซ้ำๆ เฝ้าคิดว่ามันเป็นกิจกรรมดีๆที่น่าสนใจ(สำหรับผม) ผมมีโอกาสไปครั้งเดียวที่เขาหลวงแต่เมื่อเปรียบเทียบกับครั้งก่อนๆที่เขาไปเขาเจ็ดยอดกันรู้สึกว่าไม่ค่อยประทับใจเหมือนที่เพื่อนๆไปเขาเจ็ดยอดกัน(ไม่นับตอนหลงทางนะครับ) น่าประทับใจและได้เรียนรู้อะไรมากมาย แค่เขาหลวงผมเองก็มาทบทวนความพลาดโอกาสของผมว่าน่าถ่ายภาพได้มากกว่านี้ น่าจะเก็บต้นไม้บางต้นมาปลูกฯ เฝ้ารอๆว่าเมื่อไหร่จะมีกิจกรรมแบบนี้อีกก่อนที่จะแก่เกินแกงก็เงียบๆไป *-*ว่าก็ว่าเถอะสมช.เก่าๆหายเงียบไปหมดเลย ผมเคยถามเพื่อนๆว่าทำไม ? แต่แล้วผมเองก็เงียบเหมือนกัน*อยากให้กลับมาเหมือนเดิม สมช.ที่ชอบเดินป่าขึ้นเขาลองส่งเสียงบ้างเน้อ ช่วงนี้เมษาฝนคงไม่หนัก เผื่อว่าได้มีโอกาสสัมผัสธรรมชาติก่อนที่มันจะไม่มีให้สัมผัสนะ เห็นข่าวจะสร้างกระเช้าขึ้นเขาหลวงกันแล้วนี่  และก่อนที่พวกเราจะตะบันหมากกินกัน ฮ่ะๆ

 

ผ่านมา 4 ปีแล้วหรือนี่ ประสบการณ์เขาเจ็ดยอดของเพื่อนสมาชิก หลับตานึกถึงภาพถ่ายที่เพื่อนๆ ต่างช่วยกันโพสต์ ถึงแม้ไม่ได้ไป แต่ก็ยังอยู่ในความทรงจำ บ้างก็ยังอยู่ บ้างก็จากไป คิดถึงจังเลย  แง๊......

ธรรมชาตินับวันจะหายไป เห็นรูปที่ผู้ใหญ่โสทรเอามาให้ดูเห็นต้นไม้ -มอส-เฟิร์นที่เป็นธรรมชาติจัดการกันเองไม่มีมนุษย์เข้าไปยุ่มย่ามแล้วอารมณ์รักป่าเขามันเข้าไปในสายเลือดเลยครับนุสิ ก็ไม่รู้สินะผมชอบน่ะ ชอบมากกว่ากิจกรรมอื่นๆที่มนุษย์เข้าไปจัดการ*คิดถึงสมช.เก่าๆทุกคนนะ แต่ไม่ได้รังเกียจรังงอนอะไรกับสมช.ใหม่นะครับ เพียงแค่คิดถึงวันเก่าๆคนเก่าๆก็เท่านั้นเอง ฮ่ะๆ

 

อ๊อดก็ไม่ได้หายไปใหนนะพี่ ยังแอบอ่านตลอด ที่ดพื่อนๆเงียบหายไปเพราะเน็ตมันอืด เน็ตกาก เน็ตไม่เป็นใจค่ะ เท่าที่สอบถามเพื่อนๆดู เพื่อนๆจะตอบแบบนี้เหมือนกันหมดเลย แม้แต่เน็ตบ้านอ๊อดที่ว่าอยุ่อเมริกาก็ยังอืดค่ะ 

ส่วนอ๊อดก็คอมพัง ไวรัสกินทะลุ ทะลวง ตับไต ไส้พุงคอมพัง เอาไปซ่อมแล้วซ่อมอีก เน็ตก็อืด เลยโยนคอมทิ้งไปแล้ว ตอนนี้ได้คอมใหม่แล้วค่ะ จะพยายามแวะมาทักทาย

มีความเป็นธรรมชาติ เหมือนป่าดงดิบ ออกซิเจนเต็มปอดเลยนะค่ะ สำหรับขาลุยตัวจริง^^

ความสุข..อยู่ที่ใจ

ผู้ใหญ่ รอบนี้ไม่พบเจออะไรให้ตื่นเต้นบ้างเร้อ 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ภาพสวยมากค่ะ พี่เป็นคนชอบเดินป่าเหมือนกัน แต่ป่าเมืองไทยยังไม่เคยลองสักที คงต้องมีสักวัน

ความสวยงามยังคงที่ ท้องฟ้าเปิดแบบนี้กลางคืนมาหนาวชัวเลยโดยเฉพาะบนยอด ยังนึกถึงคราวก่อนไม่ลืมเลย หนาวจนนอนไม่ได้ขนาดว่าวันนั้นฝนตกแล้วฟ้ามืดมีเมฆหมอกปกคลุมไม่หนาวเท่าไหร่ แต่ความรู้สึกวันนั้นมันหนาวเจียนตาย

อยากไปอีกนะ ถ้ามีโอกาส ตอนนี้ร่างกายพร้อมลุยอีกรอบแล้ว ฮ่าๆ(ยังไม่เข็ด) คราวก่อนทำการบ้านไปไม่ดีพอ แต่คราวหน้า รับรองไม่พลาดแน่ จะเตรียมเสื้อกันหนาวอย่างหนา เสื้อกันฝนอย่างดี และเนื้อไก่แห้งแดดเดียวพร้อมปลากระป๋องและมาม่า ฮ่าๆๆๆ (กันเหนียวอะ) ปีนี้ยังไม่พร้อมเดินทาง แต่ปีหน้าไม่แน่ เดี่ยวนัดกันดีๆอีกก่อนนะ ขอปรึกษาพี่หยอยก่อน

ปล. ภาพถ่ายเอามาลงน้อยจัง เอามาดูอีก อย่าเก็บไว้คนเดียว เอามาแบ่งเพื่อนฝูงดูมั่งเร็ว รอชมภาคสองนะ

อยากไปทุกครั้งที่มีทริป แฮร่ ๆๆ แต่ก็ไม่ได้ไปสักครั้งเลย

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ไปมั่งตะเด๊ะ ได้เรียนรู้ธรรมชาติของป่าเท่ในอยู่หายากแล้ว ฮ่ะๆ