ส่งการบ้าน...พี่พุทธบุตร

หมวดหมู่ของบล็อก: 

จากที่ได้ไปพบปะสมาชิกที่ภูเก็ต (11 มิ.ย.)

ได้คุยกันเรื่อง"วัวอาน"พี่พุทธบุตรเลยฝากการบ้านว่ากลับมาแล้วขอฝากการบ้านเป็นนิราศเรื่อง"แม่วัวอาน"

คิดอยู่ว่าจะโยงแม่วัวอานกับอะไร มันค่อนข้างละเอียดอ่อน จึงทำได้เท่านี้ก่อนครับ

ถ้าไม่ผ่านค่อยทำใหม่ครับ

                                               นิราศร้างกลางทุ่งนาน่าสงสาร

ไม่ตั้งใจให้ย่ำแย่แม่วัวอาน                   สร้างลูกหลานมาหลายรุ่นนึกอุ่นใจ

จนวันหนึ่งร่างกายได้ข้องขัด                 กายติดสัด แต่ไม่อาจมีลูกได้

พยายามเร่งเร้าสักเท่าใด                     แต่ก็ไร้ ซึ่งลูกมาผูกพัน

คนเลี้ยงวัวปรารถนาค่าของเจ้า               เมื่อไร้เงาทายาทดังคาดฝัน

เลี้ยงต่อไปคงเหนื่อยยากลำบากครัน          ส่งเจ้านั้นออกไปให้ไกลตา

      หากวัวอานเปรียบเป็นเช่นคนแก่         กายย่ำแย่อ่อนแรงตามสังขาร์

ถูกส่งไปอยู่บ้านพักคนชรา                    รอเวลานับถอยหลังดินฝังกาย

เป็นภาพที่เห็นคราวใดให้ขื่นขม              หยดน้ำนมกลั่นจากใจไร้ความหมาย

ไม่เห็นสุขทุกข์ทุกวันในบั้นปลาย             คำสุดท้ายฝืนกินข้าวเคล้าน้ำตา

รอวันที่ลูกจดจำสำนึกได้                     นำพ่อแม่กลับไปยังเคหา

เปลี่ยนจากเสียงสะอื้นเป็นเฮฮา              ใต้หลังคาที่แม่พ่อก่อสร้างเอง ฯลฯ

ความเห็น

เก่งจัง อุตส่าหามาส่งจนได้ เลยได้ความรู้ไปด้วย

ชีวืตที่เพียงพอ..

พี่แล้วก่ารบ้านที่ ส.ม.ช ไห้ไปปลูกทำยังครับพี่อิอิอิ

ขอให้ได้เร็วๆนะครู วัวอานเทียบกับมิดะพอได้มั้ย อิอิ

ว่าออออ นุ่งกางเกงขายาวสาวไม่ชอบพี่น้องเหอ คนถือจอบมาดแมนนั้นแหละแฟนฉาน นะสาวเหอ

และแล้วครูตี๋ ก็ส่งการบ้านจนได้ ไม่นานเกินรอ

รูปประจำตัวดูเครียดๆ แต่ตัวจริงฮา พอฟัดพอเหวี่ยงกับพี่ลำใยเลยจะบอกให้

เยี่ยมยอดมากเลยครับ ครูตี๋

สุดยอดเจ้าของมุข   ใบเขือ !!!!!!!!!!

เมื่อมีสิ่งนี้ๆ เป็นปัจจัย สิ่งนี้ๆ จึงเกิดขึ้น

นี่แหละ คิด แต่ง เขียน นำเสนอ อย่างครู

ได้ว่านางครวนไปแล้วรีบทำการบ้านนะครับ

ถ้าชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อ

E-mail : pinit25@hotmail.com