ความยากจน เป็นสิ่งที่ต้องหลีกหนี หรือเป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

  ขึ้นชื่อว่าความยากจน หลายคนไม่อยากพบไม่อยากเจอ
แต่ทำไม พระพุทธเจ้า จึ่งสอนเรา ให้อยู่กับความยากจน
หรือว่า ความยากจน คือหนทางแห่งการบรรลุธรรมขั้นสูงสุด ซึ่งก็คือ "นิพพาน"
  การที่เราได้มีโอกาสเกิดมาเป็นคน ซึ่งมีมันสมองที่มีประสิทธิภาพสูง
ทำให้คน สามารถฝึกตน จนมีศักยภาพทางจิต ที่จะคิดและพัฒนา
แก้ไขปัญหาและปรับตัว จนสามารถสร้างอารยธรรมและวัฒนธรรมได้
  ด้วยความสามารถของคน ที่สามารถเรียนรู้ปรากฎการณ์ต่างๆของธรรมชาติ
จนสามารถสร้างเทคโนโลยีเข้ามาทดแทนสิ่งที่ธรรมชาติได้สร้างไว้
ทำให้เกิดความลุ่มหลงไปว่า คนคือศูนย์กลาง คนคือเจ้าของโลก
  จากผู้มาอาศัย กลายเป็นเจ้าของ 
  จากการกินเพื่ออยู่ กลายเป็นอยู่เพื่อกิน
  จากการทำแบบพออยู่พอกิน กลายเป็นทำเพื่อสะสมความร่ำรวย
  โลก และเพื่อนร่วมโลก จึงถูกกระบวนการสร้างความร่ำรวยเทกโอเวอร์
  คนหลายคน มุ่งมั่นหลีกหนีความจน เพื่อไขว่คว้าหาความร่ำรวย
  จนลืมที่จะเรียนรู้ชีวิต ...จนลืมไปว่า "ไม่มีใครสามารถที่จะอยู่ค้ำฟ้า"
 แม้แต่เงินในปากเพียงบาทเดียว ก็ยังไม่สามารถนำติดตัวไปได้

ความเห็น

   รู้จักประมาณตนเอง รู้จักใช้ชีวิตให้เข้ากับธรรมชาติไม่ฝืนธรรมชาติ รู้จักคำว่า "พอ" ชีวิตก็ไม่มีคำว่า "รวย" หรือ "จน" ประเด็นที่ว่า ต้องมาสัมผัสกับเศรษฐกิจพอเพียงในบ้านสวนพอเพียง ความจนหรือรวยไม่ใช่ประเด็น ให้รู้จักคำว่า "พอเพียง" ก็เพียงพอแล้ว

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

...ที่สุดของชีวิต คือ มีปัจจัย 4 อย่างเพียงพอนั่นเอง

  • มหาเศรษฐีหรือยาจก กินข้าวก็อิ่ม 1 มื้อ เท่ากัน
  • มหาเศรษฐีหรือยาจก มีเสื้อผ้ากี่ชุด ก็ใส่ได้ทีละชุด เท่ากัน
  • มหาเศรษฐีหรือยาจก มีบ้านหลังใหญ่แค่ไหน พื้นที่ที่ใช้จริงๆก็เหมือนกันคือ... ห้องนอน ห้องน้ำ ห้องครัว เหมือนกัน
  • มหาเศรษฐีหรือยาจก จะมียารักษาโรคดีแค่ไหน ยื้อชีวิตไปได้นานเพียงไรสุดท้ายก็ ตายเหมือนกัน
(คำแนะนำของวอร์เรน บัพเฟตต์ (Warren Buffet))

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

จน รวย ทุกข์ สุข ล้วนเป็นการเปรียบเทียบด้วยจิตใจของเรา รอยต่อของมันอยู่ตรงการ "ปล่อยวาง" รู้สึกว่าเฉยๆ กับความรวยก็ไม่จน รู้สึกว่า "ตถตา-มันเป็นเช่นนั้นเอง" รู้สึกเฉยๆ กับความสุขก็ไม่เป็นทุกข์

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

สวัสดีค่ะ สำหรับทิพย์ๆอยากเรียนรู้ความยากจนก่อน เพราะความยากจนทำให้เราไม่ท้อ ไม่ถอย ไม่ขี้เกลียด ไม่อยู่เฉยๆ  :bye:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

ถ้าไม่ขี้เกียจ ก็ไม่จน :victory: :victory:

    โลกนนี้ ไมมีคนจน ...

      หากทุกคนรู้จัก ... "พอ"

จนเงิน...อย่าจนใจ...คิดทำการใดๆที่ช่วยแก้ไขความจน....จนเงินไม่เป็นไรอย่าจนน้ำใจในคนไทยด้วยกัน..นะคะ..:love: