บรรยากาศท้องทุ่ง@บุณฑริก ตอนที่ 2

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   มาชมบรรยากาศท้องทุ่งกันต่อนะครับ ผมเองสมัยเด็กๆ ก็อยู่กับท้องทุ่ง กับสวนยางพารา แต่เดี๋ยวนี้ทุ่งนาไม่มีแล้ว เมื่อมาได้อยู่ในบรรยากาศท้องนาทางอีสานก็อดที่จะนึกถึงสมัยเด็กๆ ไม่ได้ เมื่อมาเจอกับบางสิ่งบางอย่างที่สมัยเด็กเราก็ร้ายไม่เบา

กิ่งก่าหรือกะปอม สมัยเด็กผมก็ล่ากิ้งก่าเหมือนกัน

แกงค์นี้แหละที่ไปหากะปอมมาทิ้งไว้

มาดูบรรยากาศท้องทุ่งกัน

มีควาย

มีวัว ลูกวัวน่ารักดี

ท้องฟ้ายามบ่ายแก่ๆ


ตอนเย็นเจ้าบ้านปิ้งไก่ ต้มไก่ให้เราทาน

เด็กๆ ล้อมวงกันกินข้าวเหนียวกับปิ้งไก่

วันรุ่งขึ้น ตอนบ่ายฝนตก

ของเล่นยามฝนตก

    ใครที่มีทรัพสมบัติเหล่านี้อยู่ที่บ้านผมว่า ควรค่าแก่การรักษาไว้ จะรักษาไว้ให้อยู่ หรือจะกลับไปพัฒนาก็แล้วแต่ครับ ถ้าเรามัวแต่คิดว่าเข้าเมืองดีกว่า แล้วทิ้งบรรยากาศธรรมชาติ อากาศบริสุทธิ์เหล่านี้จะมีไว้... 

    ผมว่าช่วงชีวิตวัยเด็กที่อยู่กับท้องทุ่งนา ถึงแม้ว่าจะฆ่าสัตว์ตัดชีวิตบ้างตามประสาเด็กๆ แต่ผมว่าส่วนดีของความเป็นธรรมชาติ การรู้จักแบ่งปัน การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ความไม่เห็นแก่ตัวคงมีอยู่ในจิตในเด็กๆเหล่านี้บ้างไม่มากก็น้อย   จบ.... แล้วครับ

ความเห็น

แล้วกะปอมเอามาทำอะไรกินคะ  อยากรู้อ่ะ....

ก้อยกะปอมครับ

อิสาน บ้านของเฮา :bye:

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

เห็นทุ่งนาแล้วหอมกลิ่นขี้ควายขึ้นมาเลยจ้า ชอบ

:confused:บ้านพี่ยังเหลย ทุ่งนา ควาย วัว อิอิ แต่หาม้ายข้าว:sweating:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

เด็กเคยมาชวนกิน   ก็ไปยืนดู  เขากินกันในห้องเรียน

:admire:ตามผู้ใหญ่ มาเที่ยวค่ะ:happy:

ไม่ได้เห็นกิ้งก่าสีฟ้า ๆ อย่างนี้มานานแล้ว  ในเมืองไม่มีสีนี้นะ  ทำให้พี่นึกถึงตอนเด็ก ๆ ที่ไปอยุ่กับปู่ย่าที่ลำปาง  ได้เห็นวัวตัวน้อย ๆ ที่พี่เรียกว่า "ลูกแหง่"   ตอนเช้าและตอนเย็นเจ้าของจะต้อนผ่านหน้าบ้านพี่  พี่จะวิ่งตามดูเจ้า "ลูกแหง่" ทุกวัน  ชอบมาก....ขอบคุณน้องผู้ใหญ่  ที่ทำให้พี่นึกถึงตอนเด็กอีกครั้ง (แม้จะผ่านมาไม่กี่ปี เพราะตอนนี้พี่เป็นวัยรุ่นอยู่ 5555)

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

สวัสดีค่ะ คุณโสทร - เจ้ากะปอมก็กลายเป็นก้อยไปซะแล้วว   :confused:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

หน้า