ทำแค่พออยู่ได้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

          ช่วงนี้ฝนตก เวลาไปสวนเราจะไปด้วยรถปรับอากาศคันน้อย ๆของครอบครัวเรา  รถคันนี้เป็นรถปรับอากาศที่ไม่ต้องเติมน้ำยาแอร์


   ระบบจะปรับอากาศข้างใน ให้ร้อนเท่ากับข้างนอกโดยอัตโนมัติ 

อ้ายเวทย์ ผู้เป็นนายตัวเอง มีความสุขกับกิจการของตัวเองในสวน

       ลูกหมี เป็นผู้ช่วย(ช่วยอะไรไม่ได้เลย)พ่อเวทย์ในสวน

           พ่อหนุ่มพันธุ์ไซ่ง่อน คุมไก่ทั้งหมดในสวน

        เสื้อลายมือสองตัวนี้ อ้ายเวทย์ชอบใส่มาก บอกว่าใส่เบาสบายไม่ร้อน ใช้มานานหลายปี เสื้อผ้าใช้ในสวนเวลาทำงานเสร็จ อาบน้ำอ้ายเวทย์จะซักเองทุกครั้ง

          เช้านี้เดินมาดู ทั้งบาง ขาด เปื่อย ครบเลย

          เสื้อผ้าอ้ายเวทย์เกือบทั้งหมด เป็นเสื้อผ้ามือสอง เสื้อที่แถมมากับการซื้อสินค้า เสื้อผ้าเก่าที่น้องที่หลานทำงานอยู่ในเมืองใส่แล้วเบื่อ ไม่ทันสมัย เวลากลับบ้าน จะนำเสื้อผ้ามาให้

         ตัวนี้ก็ใช้จนเปื่อย แต่ละตัวใช้จนหลุดออกจากกัน เห็นเปื่อยยุ้ยขนาดนี้ ยังใช้ต่อได้อีกนาน  ไม่ใช่ไม่มีเงินซื้อ แต่อ้ายเวทย์ใช้อะไร จะใช้จนคุ้ม ไม่ทิ้งอะไรง่าย ๆ

ร้องเท้านันยางคู่นี้ เป็นรองเท้าที่อ้ายเวทย์ใช้วิ่งออกกำลังกายทุกเย็น

             รองเท้าแตะยี่ห้อนี้แดงกับอ้ายเวทย์ซื้อใช้เอง ราคาคู่ละไม่ถึงร้อย ใส่เบาสบาย รอยที่เห็นคือรอยหมากัด ตอนนั้น เจ้าลูกหมี เบิ้ม ไจแอนท์ยังเล็กอยู่ มันชอบเล่นรองเท้าคู่นี้มาก

          ขาดแบบนี้ก็ยังใส่ทุกวัน ใส่จนขาดออกจากกัน

               กล้วยเสบียงไม่ต้องซื้อ ห้อยไว้หิวก็กิน

                สุกทุกวัน กินไม่ไหวก็แบ่งปัน

         วันก่อน ผู้ใหญ่บ้านโสทร บอกว่า มดขึ้นมะเขือ ในสวนแดงก็มีมดบ้าง แต่ไม่เยอะขนาดกินต้นมะเขือจนตาย

      ผู้ใหญ่บ้านปลูกแบบแปลงใหญ่ มดอาจจะมองเป็นแหล่งอาหาร เลยชวนกันมาเยอะ ลองปลูกแบบซุก ๆไว้ตรงโน้นตรงนี้แบบบ้างอ้ายเวทย์ดู  อาจจะมองดูไม่สวยงามเป็นระเบียบ เผื่อจะรอดจากมดและแมลงพอเหลือให้กินบ้าง

          สวนแดงกับอ้ายเวทย์จะชอบปลูกแบบกระจายในสวน ซุกไว้ตรงโน้นตรงนี้ ไม่เป็นระเบียบ และปลูกแค่พอกินไม่เยอะ อย่างแตงกวาก็ปลูกแค่แปลงเล็ก ๆยาวไม่ถึงสองวา

            แปลงเล็ก ๆแต่ดกมาก ติดลูกทุกข้อ

                       เก็บได้ประมาณนี้ทุกวัน

       ซื้อมาซองละ 20 บาท เป็นพันธุ์ไมโคร ของเจียไต๋

                        มะเขือก็ปลูกไม่กี่ต้น

              ฟักก็ปลูกให้เลื้อยไปเองไม่มีค้าง

        พริกก็ปลูกกระจายไปตามสวน ไม่ปลูกที่เดียวกัน

           หน้าฝน ไม่ต้องรดน้ำดูแลอะไรมากนัก

         ไม่งามนัก มีเน่าบ้าง แต่ก็ปลอดสารเคมี

ปลูกอย่างละนิดละหน่อย ผสมกันไป จะลดโรคและแมลงมารบกวนได้

         ยางพารา ได้วันละแค่นี้ก็พอแล้ว จะได้ไม่เหนื่อยมาก ทำแค่พอมีรายได้ ให้พออยู่ได้ก็พอ

  อดทนหน่อยนะลูกหมี แม่กำลังหาน้องมาเป็นเพื่อนหนูอยู่

 

                                 โปรดติดตามตอนต่อไป..............

ความเห็น

มดขึ้นมะเขือ...ขึ้นต้นพริก...แถมตอนนี้มาขึ้นแก้วมังกรที่เพิ่งจะติดลูกครั้งแรกของหนูด้วย...จัดการอย่างไรดี... :crying2:

:admire2:มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านค่ะ ชอบมาก ตัวเองก็ใฝ่ฝันชีวิตแบบนี้ค่ะ ดูแล้วมีความสุขและสงบค่ะ อยู่กับธรรมชาติ ไม่ต้องวุ่นวายกับสังคมที่แสนจะยุ่งเหยิง สวนของคุณแดงก็เป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจค่ะ ซักวันคงได้ใช้ชีวิตแบบนี้บ้างค่ะ

น่าอิจฉาจัง  เรียบง่ายไม่วุ่นวาย :embarrassed:

แค่นี้ก็กินไม่หมดแล้วละ สุขที่ความพอใจนะน้องแดงฝากให้กำลังใจอ้ายเวทย์คนขยันด้วยเด้อ

พริกดกจัง  ที่บ้าน  พอฝนมา  ก็พอมีให้เก็บ  ตอนไม่มีฝน  เพลี้ยจองหมด

หมากแตงต่องคือเป็นตาแซบแถะ

:admire2: :admire: :admire2:

:admire2: :admire: :admire2:

ภาษาวัยรุ่น บอก แหล่มเลย ซูปเปอร์ขยัน จริง อ้ายเวทย์ ไปเจอที่ใหนมาน้อ

โหยยยยย   ช่าง มีชีวิต ที่มีความสุขจนน่าอิจฉา  เขียวชะอุ่ม ร่มรื่น  อยาก เห็น ที่บ้าน  เป็นแบบ  นี้ จริง ๆ ค่ะ  ดิฉันจะเริ่ม อย่างไร ดี คะนี่    เอาจริง ๆ  แล้ว เริ่มไม่ถูกเลยพื้นดิน ปลูกอะไร ไม่ค่อย ขึ้น   จะเริ่ม อย่างไร ดีค่ะ  กับพื้นที่ ประมาณ สามไร่ ที่รก และ แห้งแล้ง คะ

หน้า