บ้านสวนกลางทุ่ง@หนึ่งปีที่หายไป

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ก่อนอื่นก็ต้องขอสวัสดีและขอโทษเพื่อนๆพี่ๆชาวบ้านสวนฯทุกท่านที่หายหน้าหายตาไปซะนาน

ที่หายไปก็มีหลายๆเรื่องที่เข้ามาทำให้ไม่มีเวลาเหมื่อนดังก่อน(หมายถึงตอนเป็นลูกจ้างเขา)

เรื่องแรกก็ลูกหมูน้อย น้องข้าวหอม ที่ต้องการคนดูแล

งานต่างๆในสวนที่มีให้ทำตลอด

 

ช่วยพ่อดูแลสวนผลไม้

 

งานอะไรที่หนักก็ต้องไปช่วยแก

 

ดูแลต้นไม้ไนบ้านสวน

 

ชำต้นไม้ ขายต้นไม้ในสวน ขายบ้างแถมบ้างไปเรื่อย

 

ขายผลผลิตในสวน พอได้ค่าขนม

 

ทำบ้านดินหลังเล็กๆ  ยังไม่ค่อยคืบหน้าเท่าไรเลย

 

ทำอาหารกินเอง ใช้ผลผลิตในสวนนั่นล่ะ

 

ไข่มดแดงในสวน

 

คั่วกลิ้งกับทอดกระดูกหมูอ่อนฝีมือแม่ข้าวหอม(หมูในสวนไม่มี^^)

 

ปลาช่อนที่ได้จากการตกเป็ด

 

บางครั้งก็ใช้บ้านสวนเป็นที่ประชุมของหมู่บ้าน

 

เริ่มธุรกิจขายน้ำฟักข้าวเล็กๆ

 

สบู่ที่ทำใว้ใช้ ยังไม่ได้ทำขาย

 

 

เขาล่ะ น้องข้าวหอมอายุ 1 ปีกับอีก 5 เดือน

 

 

ดาวเรืองบ้านสวน 5555

ที่เล่ามายังมีอะไรอีกเยอะที่ผ่านมาในเวลาหนึ่งปีที่หายไป ขอเล่าแค่นี้ก่อนไม่งั้นวันนี้คงไม่ต้องทำอะไรกันแน่ๆ

หลายคนคงอยากรู้รายได้ว่าพอจะเลี้ยงตัวเองได้ใหมถ้าออกมาทำเต็มตัว

สำหรับผมที่ออกจากงานมาปีกว่าๆตอนนี้รายได้ต่อเดือนอยู่หมึ่นต้นๆ ในพื้นที่สวน 1ไร่สองงาน

พอกินแค่ตัวเองแต่ยังไม่พอเลี้ยงครอบครัว แต่ที่เราได้ก็คือต้นไม้ที่โตขึ้นทุกๆวันที่มันบอกไม่ได้ว่าเดือนนี้โตขึ้น

กี่บาท อากาศและสิ่งแวดล้อมสีเขียวที่เราได้รับทุกๆเวลามันเท่ากับกี่บาท ยังต้องทำอะไรอีกเยอะฝากไว้แค่นี้นะครับ

 

 

" เดินช้าๆ มั่นคงและเรียบง่าย หนทางยังต้องฟันฝ่าเพื่อเป้าหมายในวันข้างหน้าการพึ่งตนเอง "

 

ขอบคุณผู้ใหญ่  ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

 

 

 

 

ความเห็น

ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรืองค่ะ^^"

""

 

 แท๊งค์กิ้ว หลายๆ

น้ำฟักข้าวพอจะทำเองได้ ขอรับสบู่ กะ น้องข้าวหอม นะ นะ นะ  อยากได้ อยากได้

น้องข้าวหอมกินเยอะ และหนักด้วยนะครับ Laughing

หนึ่งปีที่หายไป ดูยังไม่เต็มอิ่มเลย  ก้าวหน้าไปเยอะทีเดียว แล้วจะติดตามตอนต่อ ๆ ไปค่ะ  น้องข้าวหอม เต็มสาวแล้ว แหลงต้ายได้หม้ายนิ

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

สวัสดีครับ ดีใจที่ยังไม่ลืมกัน แหลงต้ายยังไม่ได้ตอนนี้เหน่อระยองปล๋อเลยครับ

ยินดีด้วยค่ะที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

ขอบคุณครับ  

Surprised เห็นแล้วน่าชื่นใจ ผลผลิตมีตลอด ก้าวช้าๆ แต่มั่นคง ไม่ต้องพึ่งใคร (มากนักSmile) นี่แหละเป้าหมายความพอเพียง

ขอบคุณครับ มีความฝันก็ต้องลองทำตามฝันครับ อนาคตจะเป็นอย่างไรเราก็ทำเต็มที่แล้ว

หน้า