ความในใจที่อยากบอก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    ครั้งหนึ่งที่ได้ลาออกจากงานมาทำสวน มันช่างเป็นความสุขใจยิ่งนัก ที่เริ่มทำแล้วเป็นไปได้ด้วยดี ทำอะไรสำเร็จอยากเล่า อยากเขียนเล่าสู่กันฟัง แต่เมื่อวันหนึ่งที่สภาพอากาศเปลี่ยนแปลง โรคแมลงที่ไม่สามารถควบคุมได้ ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ จับอะไรก็เจ๊ง เป้าหมายที่เคยวางไว้ ที่เคยตั้งใจไว้ ก็ไม่เป็นไปอย่างที่ตั้งใจ เรื่องที่อยากเล่าอยากบอก พอสุดท้ายไม่สำเร็จ ก็หมดกำลังใจที่จะเล่า ทำอะไรก็เลยไม่อยากบอกใคร เก็บเอาไว้ก่อน รอให้สำเร็จแล้วค่อยเล่า แต่สุดท้ายมันไม่สำเร็จ ก็ไม่ได้เล่า ก็เข้าใจครับว่าการบอกเล่าไม่จำเป็นต้องบอกถึงความสำเร็จอย่างเดียว บอกความไม่สำเร็จก็ได้ แต่มันไม่อยากพูดอยากบอก

    ตั้งแต่เริ่มทำเว็บนี้ผมก็บอกเสมอว่าไม่ได้ชวนใครให้ออกจากงานมาทำสวน ณ ตอนนี้ผมได้ข้อสรุปตามประสาคนที่ทำสวนไม่สำเร็จคนหนึ่งว่า มีเงินเดือนแล้วทำสวนไปด้วยน่าจะเป็นทางออกที่ดีกว่า

   บล็อกนี้แค่อยากบอกว่าที่ผมหายไปไม่เขียนบล็อกนั้น ก็เพราะสิ่งที่คิดสิ่งที่ทำในสองสามปีหลังไม่สำเร็จอะไรสักอย่าง อาจจะด้วยสภาวะอากาศที่ฝนตกมากมาย หรือปัจจัยอื่นๆ ที่ทำให้ไม่สำเร็จ แต่ก็ไม่ท้อครับ ยังทำต่อไปเดินเส้นทางนี้ต่อไป สุดท้ายอยากฝากบอกว่า การลาออกจากงานมาทำสวน หนทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ และไม่ได้ประสบความสำเร็จ 100% ทุกคน  แต่อยู่ที่ว่าความสำเร็จของแต่ละคนคืออะไร สำหรับผมเป้าหมายความสำเร็จของผมก็มีที่ผมตั้งใจไว้ แต่ไม่สำเร็จดังที่ตั้งใจเท่านั้นเอง

 

 

ความเห็น

ผมทำงานประจำ มีเวลาก็ทำสวนไปด้วยโดยทำเพื่อกินในครัวเรือนเป็นหลัก ได้มากก็จำหน่ายไปบ้างแจกไปบ้าง ทำในสิ่งที่ง่ายๆตามเวลาที่มี และคาดว่าเป็นไปได้ ไม่เน้นเรื่องรายได้ ทำแบบสบายใจครับ 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ใช่ครับการมีเงินเดือนเป็นรายได้หลัก มันก็ทำเกษตรแบบบายใจได้
แต่ถ้าเอาเกษตรมาเป็นรายได้หลักแบบผม ฝนฟ้าอากาศ เป็นปัจจัยสำคัญ เงินเดือนฝนตกก็ออก

สุ้ๆๆๆครับผู้ใหญ่  หนทางอีกยาวไกล  การเกรษตร

ขอบคุณครับ ยังต้องเรียนรู้อีกมาก และอีกยาวนาน

ผมก็เคยนั่งคิด-เปรียบเทียบเหมือนกันครับ ถ้าทำเกษตรอย่างเดียว คงเครียดกับรายได้จากการเกษตรแน่ ๆ ดังนี้นทุกวันนี้ยังใช้รายได้จากงานประจำมาพัฒนาไร่ฯ (บอกตรง ๆ ทุกวันนี้ค่าจ้างทำแต่ละอย่าง ที่ไม่สามารถทำได้เองเช่นเจาะบ่อบาดาล แพงมาก ๆ) และผมว่าทุกคนก็เข้าใจความรู้สึกการทำอะไรไม่สำเร็จก็คงไม่อยากเอ่ยถึงเท่าไร (น่าจะเกิดขึ้นกับทุก ๆ คนครับ) สำหรับตัวผมประสบการณ์ยังน้อยครับคงเป็นแค่กำลังใจให้ครับ ยังไงก็เอาใจช่วยผู้ใหญ่ที่มีจิดสาธารณะสูงในการดูแล Web บ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ให้เป็นที่พบปะแลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์นะครับ ขอบคุณครับ

ไร่สุโขทัยนี้ดี ไร่นี้มีแต่ความสุข

ผมเพิ่งสมัครเป็นสมาชิกได้ประมาณ10 วันครับเพราะชื่นชมความตั้งใจผู้ริเริ่ม สู้ต่อไปทาเคชิ เหนื่อยก็พักมีแรงค่อยสู้ใหม่ เห็นด้วยอย่างยิ่งการเกษตรมีปัจจัยที่คุมยากหลายอย่าง แต่ที่คุมได้แน่ๆคือแรงเรา

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ในตัวเรายังมีข้อดีอีกมากมาย ที่จะนำพาชีวิตเราไปต่อได้ค่ะ สู้ๆค่ะ^^

ความสุข..อยู่ที่ใจ

โถ น้อง ผญ.โสทร.... ไม่เป็นไร เลยค่ะ  ไม่สำเร็จ ก็ลองอย่างอื่นใหม่ได้ นี่คะ ...แค่ว่า รอบบ้านเรา มีให้กิน ไม่ต้องซื้อหา ก็พอแล้วค่ะ .... ในเมื่อ หลายสภาวะ ไม่เอื้อ ..เราก็ สงบ สักพัก ถือเป็นการพักผ่อน ไปด้วย เลยค่ะ ไม่ต้องคิดสร้าง อะไรมากมาย ... รอ ให้เข้าที่เข้าทาง ..มาว่ากัน ใหม่ นะคะ.....

หน้า