ความในใจที่อยากแชร์

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ได้อ่านบล็อกความในใจที่อยากบอกแล้ว ในมุมของคนทำงานประจำที่อยากออกก้อเลยอยากเล่าบ้างค่ะ แผนลาออกจากงานนี้มีมาตลอดในชีวิตการทำงานประจำ แค่2ปีแรกและได้ลาออกมา2รอบ แล้วก้อกลับเข้าไปวงจรมนุษย์เงินเดือน และรอบนี้น่าจะเป็น รอบที่3 ที่ใช้เวลาตัดสินใจยาวนานมากกว่า2ครั้งแรกห่างจากครั้งที่2ประมาณสิบปีแต่ยังไม่ได้ออกค่ะอยู่ในช่วงทบทวน ซึ่งการลาออกใน2ครั้งแรก ให้ประสบการณ์มากมาย มีทั้งข้อคิด ข้อเตือนใจให้เรา รับรู้ว่าการไม่มีเงินเดือน เงินจากการทำเกษตรมันไม่ได้หาง่ายๆ มันมีทั้งต้นทุน ค่าใช้จ่าย แต่เงินเดือนมันลงทุนเวลา ความรู้ความสามารถ ถึงตอนนี้เลยยังลังเลอยู่ ใจอีกด้านนึงก้อขวนขวายหาความรู้ สิ่งที่ชอบ การออกครั้งที่3จะต้องเป็นไปด้วยเหตุและผลที่ชัดเจน ไม่มีอารมณมาเกี่ยวข้อง เพราะการออกไปแล้วต้องเครียดกับรายรับ คงไม่ทำให้มีความสุขและไม่ใช่อิสระที่แท้จริงแน่นอน แต่ ในอีกด้านนึงของความคิดพิจารณา ระยะเวลาการทำงานประจำที่ผ่านมาเป็นยี่สิบปี เราได้อะไรมาบ้าง บ้าน1หลัง รถ1คัน ซึ่งยังมีภาระอยู่ ซึ่งยังคงอีกนาน กับความเครียดของงานประจำที่ความรับผิดชอบสูงขึ้น ตอนนี้ก้ได้แบ่งเวลาอันน้อยนิดส อา ไปลงไก่ไข่ไว้ ก้ถือว่า ได้ไข่มาเป็นพอใจรอเวลาให้ไข่ใบใหญ่ขึ้น ตอนนี้รวมกับที่บ้านก้5-6 แผง ยังขายได้เรื่อยๆทุกวัน แนวอินทรีย์ ลดต้นทุนอาหาร50%ใช้หยวก ผัก ผลไม้เสริมบ้าง พอมีกำไรเหลือ 

รูปเอียง555 ตอนนี้กำไรก้ให้แม่กับน้องดูแลใช้กันไปยังเป็นไข่สาวอยู่ ใบยังไมใหญ่เทีาไหร่ ถือว่าอาชีพนี้ก้พอจะผ่าน มีรายได้รายวันทุกวัน อยู่ที่เราจัดการต้นทุนให้ได้ ไข่ดี มีคุณภาพใบใหญ่ ถ้าไม่มีหนี้สินอยู่ได้แน่นอน

อยากแนะนำครัวเรีอนิถ้ามีสักสิบตัว การดูแลไม่ยุ่งยากได้ไข่คุ้มค่า เหลือขายได้สบาย แบบเศรษฐกิจพอเพียง  โรยแกลบรองได้ขี้ไก่ไว้ใช้ปลูกต้นไม้ อีกถ้าเอารายได้จากไข่ไก่มาเทียบกับงานประจำตอนนี้แล้วยังห่างไกลนัก เนื่องจากมีภารบ้านอยู่ สำหรับคนที่ไม่มีอะไรเรย (หนี้) ลาออกได้ทันที มาปลูกมาหากินจากธรรมชาติได้แน่นอนถ้าใจไม่อยู่ที่งานประจำแล้ว มีข้อมูลมากมายจากประสบการณ์ของคนอื่นให้เราเรียนรู้ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

แต่ถึงอย่างไรก้ยังนั่งคิดทบทวนอยู่ดี การทำงานประจำไม่ได้ทำให้เหลือเงินเก็บน้อยคนมากที่จะมีเงินเก็บ และไม่สามารถเพิ่มรายได้ด้วยตัวเอง เวลา8ชมต่อวัน หากอยู่ในพื้นดินตัวเองเราก้ยังหารายได้เพิ่มได้ ทำอะไรได้อีกเยอะแต่ไม่ใช่การทำเกษตรแปลงใหญ่ น่าจะอยู่ได้ด้วยรายได้ที่หลากหลาย เกื้อกูลกันมากกว่า เป็นวงจรหมุนเวียนลดต้นทุน อาหารสัตว อาหารพืช อาหารคน เป็นโจทย์ที่กำลังหาคำตอบอยู่ หาข้อดีในพื้นที่ของตัวเอง ข้อดีของตัวเราให้ได้ คิดว่าน่าจะเป็นคำตอบที่ดี ที่สุดค่ะ อย่าให้ความล้มเหลวผิดหวังชั่วคราว มาทำให้เรามองไม่เห็นทางออก ของความต้องการที่แท้จริงในชีวิต สำหรับตัวเองคิดแบบนี้ค่ะ^^เป็นกำลังใจทุกๆคนค่ะ

 

ความเห็น

ดีมากครับ

 

เห็นด้วยครับ 

ไร่สุโขทัยนี้ดี ไร่นี้มีแต่ความสุข

ถ้ายังมีภาระหนักไม่ควรออกมาก่อนครับ กิน อยู่ นั้นไม่ยาก ภาษีสังคมส่วนนึง รายที่ส่งประจำจะทำให้เดือดร้อน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ยินดีด้วยค่ะ น้องดี .กับผลผลิตไก่ไข่... ใจเย็นๆสักนิด กับการลาออก ..ทุกอย่างมียุบ มีพอง  น้องดี ก็ เริ่ม สานต่อ โดยมีพ่อ-แม่ และน้อง คอยเติมเต็ม  นับว่าดีนักหนา แล้ว.....น้องเป็นคนเก่ง มีเหตุผล เรารู้อยู่กับ ตัวเอง นะคะ ถ้ายังไม่พร้อม รอสักนิด ก็ได้ค่ะ ....พี่บัว ก็ยังมีหนี้ ค่ะ ..ยังออกไม่ได้ .พี่บัว ดีใจ นะคะ มีน้องๆที่มีประสบการณ์ ในการเลี้ยงไก่ไข่ .. ไว้เป็นที่ปรึกษา ค่ะ ..... มีความสุขมากๆ นะคะ

ไข่ไก่ ดี มีประโยชน์  ได้เงินด้วย อย่าเพิ่งลาออกครับ 

จงเตือนตน ด้วยตนเอง

กด like +1 ครับ

 Meo Meo Farm

http://serameo.wordpress.com

 

เป็นการแชร์ประสบการณ์ที่ดีมากๆเลยครับ ผมก็คิดอยากจะลาออกจากงานประจำหลายครั่ง แต่ก็ยังไม่พร้อมจึงค่อยๆหาอาชีพรองรับก่อนครับ

รักบ้านเกิด ชอบเศรษฐกิจพอเพียง

แหม่นแล่วคับ

ถ้าเมื่อไรเราหมดภาระกับรายจ่ายที่จำเป็นนอกจากเรื่องปากเรื่องท้อง เมื่อนั้นเราจะไม่เดือดร้อนเพราะเราวางแผนรองรับไว้แล้วค่ะ สู้ๆนะคะ