แนะนำ ไม้พื้นบ้าน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆสมาชิก บ้านสวนพอเพียงทุกท่าน ... วันนี้มารู้จัก พันธุ์ไม้โบราณ พื้นบ้าน ของทางใต้กันค่ะ ในที่นี้ บัว แนะนำ ของจังหวัดชุมพร นะคะ เพราะ ได้พบเจอ มาตั้งแต่วัยเยาว์ ... เป็นไม้ผล พุ่มทรงขนาดกลาง ผลกินได้ ตามประสาเด็กต่างจังหวัด ปัจจุบัน นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ มากกว่าเก็บผลทาน เพราะนับวันยิ่ง หาชม ได้ยาก 

 

 

 

นี่คือ โทะเบอรี่ หรือลูกทุ(ภาษาชุมพร)หรือ ภาษาใต้ คือ ลูกโทะ ... เป็นไม้ทรงพุ่มขนาดกลาง เท่าที่เคยเจอ โตเต็มที่ก็ประมาณ 160 ซม.หรือประมาณเท่าตัวคนทั่วไปค่ะ

ออกดอก สีชมพูเข้มนวลๆและสีจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีชมพูจางๆจนเป็นสีขาว ในที่สุด และสุดท้ายก็มีผล ติดมากับ กลีบดอกที่ร่วงโรย

                    

นี่คือผลสุก ของต้นไม้ชนิดนี้ ค่ะหวาน ชื่นใจ ... เราต้องรีบเก็บ ตอนสุกใหม่ๆค่ะ ข้อเสีย คือ เก็บไว้นานไม่ได้ นิ่ม เละ เร็ว 

นี่คือ ต้นมังเคร ค่ะ เป็นไม้ผล พุ่มทรงขนาดกลาง สูงไม่มาก ลักษณะ ดอกสีม่วงสด สวยงาม เมื่อดอกร่วงโรย ก็จะติดผลมาให้เก็บบริโภค .. ในวัยเด็ก เวลา ว่างก็ เข้าป่าหาลูกมังเคร กินกัน เป็นประจำ ... แต่เนื่องจากเป็นผลขนาดเล็ก หลังการกิน ฟันและลิ้น มักมีสีดำของเนื้อผล ติดไว้ให้ดูต่างหน้า ให้เป็นที่ ตลกขบขัน ของผู้ใหญ่ ที่พบเห็น ... ปัจจุบัน ไม่นิยมรับประทาน เพราะหายาก ... แต่มีการพัฒนาสายพันธุ์มาเป็นไม้กระถางมงคล ราคาแพงลิบลิ่ว และชื่อก็ไพเราะเพราะพริ้ง ... ก็ว่ากันไป นะคะ ... 

บล็อคนี้ เสนอสองชนิด ค่ะ ลูกทุ(โทะ) กับ ต้นมังเคร ท่านที่รู้จักแล้วก็ได้ฟื้นความทรงจำ .. ท่านที่ยังไม่ทราบ ก็ เป็นความรู้ใหม่ ค่ะ

    ถึงตอนนี้ ก็ไม่มีพื้นที่ให้ต้นไม้โบราณ ทั้งสองชนิดนี้ ได้อาศัย เพราะมีการปรับเป็นการปลูกพืชเชิงเดี่ยว กันแทบทุกบ้าน ... บัวไปพบ ที่ จุุดชมวิว เขาดินสอ สถานที่ดูเหยี่ยว อ.ปะทิว จ.ชุมพร และที่สวนปาล์ม ของคุณดุสิต ต.นาชะอัง อ.เมือง จ.ชุมพร (ในสวนปาล์ม เจริญเติบโตได้ดี  ใบเขียวสวยมากๆ)

    ขอขอบคุณรูปภาพต้นไม้หายาก จาก คุณศุภชัย รอดโต(คนเล่นกล้อง) ที่รวบรวมภาพสวยๆให้บัว เป็นประจำค่ะ... รวมทั้งขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ที่มีพื้นที่ ไว้ให้เรา นำเสนอสิ่งที่ดี ให้เพื่อนๆสมช.ได้อ่าน ท้ายสุด ... ขอบคุณ พี่น้องบ้านสวนพอเพียงทุกท่าน ที่ติดตามอ่าน จนจบ ..... สวัสดีค่ะ

 

ความเห็น

โอ ... ยินดีอย่างมากค่ะ น้อง baggito .. ใช่เลย ชอบที่ชุ่มน้ำ ... ต้นหว้า จะชอบน้ำมากกว่า  .... น้องเขียนบล็อค เล่าเรื่องราว "ที่ปลายนา" มาให้เพื่อนๆฟังบ้าง ค่ะ รอ ชม เด้อ

ขอบคุณครับ สวยงามทั้งคู่ แล้วจะรอเมล็ดพันธุ์ปีหน้านะพี่บัว

ได้ค่ะน้องวิทย์ ... พี่บัว จะแซะ ต้นเล็กๆ ชำไว้เผื่อ จ่ะ

ดอกสวยมาก ถ้าปลูกเยอะๆ คงจะเป็นสีชมพูสวยเลยนะน้องบัว พี่ไม่ได้เห็นลูกโทะมานานแล้ว 40 กว่าปีแนะ ถึงว่าสูญหายไปแล้ว

 

ใช่ค่ะพี่อ้อย  เป็นการ ปรับพื้นที่ดั้งเดิม มาเป็นปลูกพืชเชิงเดี่ยว  ซึ่ง ส่วนใหญ่แล้ว ไถ ทิ้งทั้งหมด .... แต่สวนเพื่อน(คุณดุสิต-คุณทรงศักดิ์) เค้าอนุรักษ์ ไว้ ค่ะ เยาวชนรุ่นหลัง จึงได้ชื่นชม และศึกษา 

มังเครที่นครเรียกหม้อแตกคะ เหมือนหม้อดินเวลาสุกก็แตก กินอร่อยดีคะ

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

ใช่ค่ะ น้องตุ๊ก ฟันดำ ด้วยละ .. ดอกสีม่วง สดใส

หน้า