ลีลาชีวิต

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ลีลาชีวิต


 ขอขอบคุณ ดารานำแสดง


หอยคอง พี่ๆน้องๆและบรรพบุรุษหอยคอง


  



 ลีลา...ทำมาหากิน


 



ห้อยโหน เสี่ยงภัย


ก็...ลีลาทำมาหากิน...เพื่ออะไร


 



ร่องรอย


ลีลานักเดินทาง... ไปไหน


.....ไปอิ่ม สุข  สนุก อร่อย ...ไป ไป 


 



อิ่มแล้ว หลบ...หลับ


ลีลาการหลับ...เพื่อ...เริ่มต้นวงจรชีวิตวันใหม่


 


 


แต่...สุดท้าย 


เหลือเพียงซากในหลุมฝังศพ


...เหมือนกัน...


 


นี่คือ...ลีลาชีวิตหอยทาก ดาราประจำบ้าน


ที่พยายามอยู่อย่างแบ่งปันกัน บนโลกกลมๆลูกนี้


 


แล้วลีลาชีวิตเราต่างจากเขาหรือเปล่า....


...เกิดมาทำไม...อิ่ม อร่อย สนุก และสุข


เมื่อ...บางอย่างเกิดขึ้น ยอมรับได้ไหม


...ได้... "ไม่มีปัญหาครับ"..."ไม่มีปัญหาค่ะ"


...ไม่ได้...ก็ทุกข์กับปัญหา...ตราบนานเท่านานที่ "ยังยอมรับไม่ได้"


 


วันนี้...เป็นอยู่


พรุ่งนี้....ก็เปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนไป  


เรียกวันเวลาเดิมๆกลับคืนไม่ได้


เหลืออยู่เพียงความทรงจำ...ที่วันหนึ่งก็ลืมเลือนไป


....ตามกฎอนิจจัง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป


 


ในขณะที่กฎแห่งไตรลักษณ์....


“อนิจจัง...ไม่เที่ยง  


ทุกขัง...เป็นทุกข์ 


และอนัตตา...ที่สุดท้ายเป็นความว่างเปล่า”


....เดินเครื่องอยู่ตลอดเวลา


 


ลีลาชีวิต เกิดมาทำไม


เกิดมาเพื่ออะไร


เกิดมาจะเอาอะไรไป


หากมีโอกาสแบ่งปันกัน ด้วยคำถามนี้วันละสักหนึ่งครั้ง


...วันนี้อาจได้คำตอบที่ต่างจากเมื่อวาน...


 


 

ความเห็น

คุณแจ้ว เวลาเห็นก็เก็บเขาบ้างน่ะค่ะ ใส่ถุงหย่อนส่งข้ามรั้วกำแพงหลังบ้าน เอาเชือกผูกถุงข้างหนึ่ง อีกปลายหนึ่งโยงกิ่งไม้ รั้วกำแพงหลังบ้านเป็นพุ่มไม้ ให้เขาหาอาหารของเขาเองตามธรรมชาติน่ะค่ะ พอวันรุ่งขึ้นก็กระตุกถุงเปล่ากลับมาใช้งานต่อ ...ก็พอลดจำนวนลงบ้าง เวลาที่ถูกรบกวนมากก็หยุดปลูกไปบ้าง เหลือแต่ไม่ต้นใหญ่ นี่เริ่มปลูกใหม่ ก็แขวนกระถางไว้กับต้นไม้ หนีหอยทากน่ะค่ะ

น้า ช่างคิด ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ครับ จะว่าไปน้ารักกัน มาก น้า ต้อง ดู แลเขาดีๆ ไม่ต้องทำสวนแล้ว ทำฟราม์หอย ได้มีเรื่องดีๆ มาเขียนบ่อยๆครับ


ผมยังทำใจรักเขามากไม่ได้ แต่ทุกวันนี้ดี ขึ้นเล็กน้อย จะว่าไปนะ ถ้าเขากิน หญ้าให้เรานะ เราจะดูแลอย่างดีเลย แต่นี่เขาเลือกกิน แต่ต้นที่เรารัก ต้นไหนรักมาก จะมารุมเลย หญ้างามๆ ไม่สนเลยนะ จะว่าไป เขาไม่โง่นะน้า ดังนั้น เขารู้ว่าน้ารักเขา เขาจึงมาเยี่ยมบ่อยๆ Cool 

ตุ้ย ขอบคุณคำชม ที่จริง กับหอยทากนั้นจะรักกันมากหรือเปล่า ในบล็อกนี้ไม่ได้เขียนไว้นะ เพียงแต่ว่าเวลาที่หอยทากมีจำนวนมาก ก็แค่อยากพลิกวิกฤติมาเป็นโอกาสให้ได้เขียนบล็อก และคิดว่าบล็อกที่เขียนนี้น่าจะเป็นบล็อกสบายๆไม่เป็นอุปสรรคให้ล้มเลิกความตั้งใจเพาะปลูกค่ะ ส่วนเรื่องทำฟาร์มหอยทาก คิดว่าไม่ดีกว่าค่ะ เพราะว่าต้องเอาตัวเองให้รอด ขืนต้องไปแบกภาระชีวิตหอยทากผู้มาเยือน เห็นท่าจะไม่ไหว เดี๋ยวต้องดูทั้งหนอน ทั้งนก ทั้งกิ้งก่า จิ้งเหลน แมว โอย เยอะแยะ มาถึงตรงนี้ เข้าท่านะ ว่าโอกาสต่อไปจะต้องเขียนบล็อกเมื่อบ้านฉัน เป็นบ้านดอกเตอร์ดูลิตเติ้ล...อีกอย่างนะ ถ้ามีการจัดสรรที่ลงตัว เรียนรู้ไปสักวันน่าจะได้พืชผักหรือวิธีการที่หอยทากไม่รบกวนมากนักมาก็ได้นะคะ  ...ขอขอบคุณอย่างยิ่งนะคะตุ้ย สำหรับทุกข้อคิด คำติชม และแนะนำ 


 


อีกหนึ่งชีวิตที่แวะมาอยู่ที่บ้าน



กินถั่วที่ปลูกด้วยกระมังคะ หรือไม่ก็อาจกินหนอนบนต้นถั่ว


ธรรมชาติจัดสรร ...ตาเขาสวยนะคะ ทาอายแชโดว์สีฟ้าไว้ด้วย..ที่เป็นปัญหาคือ เวลาที่หลายตัวมาก เขาก็ถ่ายรดพื้นบ้านด้วย...ยังมีนกกิ้งโครง นกแพรดหางพัด นกอื่นๆอีกหลายชนิด ...ยิ่งพูด ยิ่งคิดว่าต้องเขียนสักบล็อกหนึ่งของหลายชีวิตในบ้านฉันแล้ว...ขอบคุณมากๆสำหรับการจุดประกายความคิดเขียนบล็อกนะคะ ตุ้ย

น้า นก อัน นี้สวยจริง ครับ ชอบ เหมือน กันที่บ้านยังไม่มี มาเลย ครับ มาแต่ผ่านๆ


 

หน้า