บล็อกของ paloo

เที่ยว แล้ว เล่า 1 (รอยสงคราม ... ?)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     ย่างหน้าฝนก่อน ... พับเก็บกังวลเรื่องการขาดน้ำ ของต้นไม้ไนสวนเอาไว้ ... อพยพตัวเองขึ้นนครปฐม แล้วเตร็ดเตร่สู่สถานที่ ที่หมายใจไว้ก่อน ... ก็ในประเทศไทยนี่แหละครับ จะล่วงออกนอกเขตราชอาณาจักร ไปบ้างก็ไกลไม่เกิน 4 – 5 กิโลเมตร แต่ขอเก็บประสบการณ์ตะลอน มาเล่าเป็นตอน ๆ จะได้ไม่เฝือ

     ... หากย้อนเหตุการณ์อดีตศึกสงคราม ในสุวรรณภูมิประเทศแล้ว ... จังหวัดกาญจนบุรี นับได้ว่าเป็นจังหวัดหนึ่งที่มีเรื่องเล่าขานสืบมาไม่น้อย ... นับแต่ศึกระหว่างอาณาจักรตองอู กับอาณาจักรอยุธยา สืบเนื่องมาจนถึง อาณาจักรไทย สมัยต้น ๆ ราชวงศ์รัตนโกสินทร์ กาญจนบุรีก็ถูกใช้เป็นเส้นทางยาตราทัพ ที่สำคัญเส้นทางหนึ่ง

     จนตราบถึงครั้งสงครามโลก ครั้งที่สอง จังหวัดนี้ก็ทิ้งตำนาน ให้หลาย ๆ คน ค้นหาขุมทรัพย์ที่เล่าลือกันว่า กองทัพลูกพระอาทิตย์ เก็บซ่อนไว้ ก่อนพ่ายศึก ...

     ส่วนร่องรอยอันเป็นประจักษ์ ดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งไทย แลเทศ ก็มีไม่น้อย ... ที่กล่าวขวัญกันมาก ๆ ถึงขั้นนำไปสร้างเป็นหนัง ฟอร์มยักษ์ ก็ “สะพานข้ามแม่น้ำแคว” ที่รู้ ๆ กันนั่นแหละครับ

     ซึ่ง สะพานข้ามแม่น้ำแคว ... พิพิธภัณฑ์อักษะเชลยศึก และ  ... สุสานทหาร สัมพันธมิตร ... สำหรับ Trip นี้เป็นเพียงดาราประกอบ ใส่เสียงในฉาก เท่านั้น ... เพราะส่วนใหญ่ใคร ๆ ก็ไปเยือนมาแล้ว

     แต่ ... ดาราตัวเอก ที่แสดงเรื่องนี้ ... รออยู่ข้างหน้า ครับ ... มา ... ไปกันเถอะ

ตะกอนอารมณ์ จากชั่งหัวมัน ....

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    ก่อนจะเริ่มเนื้อหาใหม่ ตามหัวข้อที่จั่วไว้ข้างบน ... ในเบื้องต้น ข้าพเจ้า ขออนุญาตใช้พื้นที่ของบล็อกนี้ ขอบคุณท่านที่เข้าไปอ่านบล็อก "ตามไปดูรอย ที่พ่อทรงประทับไว้"  ซึ่งขึ้นไปก่อนหน้านี้ แล้วได้ช่วยแสริม เติมเต็มข้อคิด และข้อมูลให้สมบูรณ์ นะขอรับ

     ด้วยว่าบทความนี้ เป็นส่วนสืบเนื่องจากบทความที่แล้ว แผกกันที่บทความก่อนหน้านี้ เป็นการนำเสนอข้อมูลปฐมภูมิ อันเป็นข้อเท็จจริง ที่ข้าพเจ้าประสบมา ประกอบเสริมด้วยข้อมูลทุติยภูมิ ที่ได้รับฟังจากเจ้าหน้าที่ของโครงการ ... ซึ่งความถูกต้องสมบูรณ์ในการนำเสนอ มาก – น้อย เพียงใด เป็นด้วยความทรงจำที่เสื่อมถอยของข้าพเจ้าเองเป็นปัจจัย ... ด้วยว่าบางส่วนข้าพเจ้าไม่ได้จดบันทึกไว้เป็นเอกสาร จึงต้องขออภัยท่านผู้รู้จริงอีกวาระ นะครับ

     ส่วนบทความ ที่บันทึกวันนี้ ... ส่วนใหญ่เป็นนามธรรม ซึ่งจะเรียกว่า เป็นตะกอนอารมณ์ จากการกระทบถึงกันของอารมณ์ภายนอก เข้ากับ หู – ตา ... แม้นไม่ใช่ ก็ใกล้เคียงแหละครับ

ถวิลอดีต ..

หมวดหมู่ของบล็อก: 

         ภาพข้างล่างนี้ ท่านคงจำได้ แล้วบอกว่า ... อ๋อ ... เห็นเมื่อวันวาน (24 มี.ค. 2558) นี่เอง

        ใช่เลยครับ ... และข้าพเจ้า ยังได้บอกเอาไว้ว่า ... 

ไปวัด เที่ยวเกาะ ... 2

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    ความตอนที่แล้ว (ไปวัด เที่ยวเกาะ 1) (ไปวัด เที่ยวเกาะ 1) ว่ากันด้วยเหตุการณ์ในวัด ... ความตอนนี้ เราจะออกจากวัด ... ไปเที่ยวเกาะ เพื่อให้หัวเรื่องที่จั่วไว้ สมบูรณ์ ... (อันที่จริงก็เหตุการณ์ ในวันเสาร์เดียวกัน)

 

          ท่านพร้อม รึยัง ... ?

     เราจะไปเที่ยวเกาะชื่อดังกลางเจ้าพระยา กัน ล่ะ

ไปวัด เที่ยวเกาะ ... 1

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    แค่เห็นจั่วหัวเรื่อง หลายคนคงรู้สึกระอาขึ้นทันใด ด้วยเหตุอย่างน้อย สองประการ

          ประการแรก ‘ไปวัด’ ... จะเพราะอะไร ก็สุดแท้แต่รัดดวงของแต่ละท่านล่ะ ...?

          ประการที่สอง ... เห็นอยู่จะ ๆ ว่า นี่มันตอนที่ 1 ... จึ่งให้คำนึงต่อว่า ‘แล้วมันกี่ตอนจบ วะ ... เบื่อนัก รายการ series เนี๊ยะ’ ...

     จึงเบื้องต้น ใคร่ขอเรียนว่า ตอนแรกตั้งใจจะนำเสนอรวดเดียว จบ เหมือนกัน ... แต่เขียนไป ๆ ... ทั้งภาพ ทั้งคำเพ้อเจ้อ ออกจะยาวไม่น้อย เลยตัดสินใจแบ่งเป็น ‘สองตอน’ ก็ละกัน และหากไม่มีเสียง ก่น บ่น ... ก็อาจแถมท้าย นำเที่ยววัดที่ อลังการ แถบเมืองนนท์ ให้อีกตอนสั้น ๆ

     เรื่องที่จะนำมาเล่าสู่กันฟังนี้ หากจะบอกว่าเพิ่งเกิด สด ๆ ร้อน ๆ ก็จะเป็นโกหก แต่ก็ใช่ว่าจะเอาของบูด มาให้บริโภค ก็หาไม่ ... เอาเป็นว่า ยังอุ่น ๆ ก็ละกัน

        เรื่องเกิดเมื่อ วันเสาร์ ที่ผ่านมานี่เอง ...

ฝากไว้ ... หากมีเวลา

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     เมื่อไร หากใจร่ม ๆ และมีเวลาว่างอยู่บ้าง ลองเอาสิ่งนี้ขึ้นมา พินิจ ... เป็นการผ่อนคลาย และหาคำตอบดูนะครับ

             ... คำตอบอยู่ที่ท่านนั่นแล้ว

ขอไป ... จึงจัดมา ...?

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    จากที่ได้นำเสนอ บล็อกเรื่อง “กะลา สมาธิ กะโหลก” ไปก่อนหน้านี้นั้น ... มี สมช. บางท่านเสนอแนะให้ข้าพเจ้า นำการสานกระด้ง & เจ้ย (ตะแกรง) มาเขียนบ้าง

     จึ่งวันนี้ (18 มี.ค. 2558) ... หลังทำเมนูข้าวต้มปลากะพงสำหรับมื้อเช้า และ เตรียมเมนู แกงมัสมั่น สำหรับมื้อกลางวันแล้ว ก็นั่งลงหน้า PC เข้าค้น Gallery และ ย้อนค้นบล็อกที่เคยนำเสนอไปแล้ว ก็ทั้งภาพ ทั้งเสียง ... อ้อ ... ขออภัย ! ... ม้า า า า ย ... มีเสียง แต่มีคำบรรยาย ในหัวข้อเรื่อง “คัดกรอง ต้องอันนี้” (สนใจ คลิกตรงนี้ครับ)

     ซึ่งบล็อกนั้น เป็นการนำเสนอการสานตะแกง โดยใช้วัสดุไม้ไผ่ ... ส่วนภาพที่ค้นเจอใหม่ใน Gallery นั้น เป็นการสานตะแกรงจาก “ต้นคลุ้ม” ... แม้วิธีการสานไม่ต่างกันนัก แต่ ตัววัสดุ และกระบวนการในการเตรียม มีบ้างที่แผกกัน

         เอ้า ... ตามไปดูกัน ครับ

กะลา ... สมาธิ ... กะโหลก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     กาลครั้งหนึ่ง ... (นาน ๆ เข้าบ้านที ... เริ่มให้เวอร์ ไว้หน่อย) ที่จริงเมื่อไม่กี่วันมานี่เอง ... ป้า กะ ลูก ๆ (ไม่ได้กู้อีจู้นะ ขอบอกไว้ก่อน  เพราะไม่ใช่ ป้า กะปู่) ชวนไป ดู ... ซื้อ ต้นไม้ ที่ตลาดนัดธนบุรี (สนามหลวง 2) แต่ที่ติดมือกลับสู่บ้าน นอกจากไม้แล้ว ยังมีมะพร้าวห้าว แต่ไม่ถึงขนาดห้าวจัด ใบจิ๋ว 4 ผล แอบนอนมาในกระโปรงท้ายรถด้วย ...

     ก็ป้าเขาอยากได้ มว า า า า ก ... ทั้งยกเหตุผลหลาย ๆ อย่าง ขึ้นอ้างกล่าว แถมออดว่า

          “แค่ผลละ 5.00 บาท เอง ง ง ง ...”

          “อยากได้ ก็เอา ดิ” ... ข้าพเจ้า เอ่ยสั้น ๆ

     เปล่า ... มิได้ขัดเคืองแต่ประการใด ๆ ... เพียงที่ต้องยอม ก็ป้าเขาบอกว่า “น่ารัก” ... ก็ให้ทึกทักเอาเอง ณ บัดนั้นว่า ... ป้าคงปันใจให้มะพร้าว มากกว่าเรา ... จึงเอาใจกันไว้หน่อย เผื่อป้าจะได้กลับใจมารักดั่งเดิม ฮึ ๆ ๆ ๆ ....

     กลับถึงบ้าน .... หิ้วมะพร้าวมาวางบน Terrace หน้าประตูบ้าน ...

          “พ่อ ... ผรก (กะลา) น่ารักดีนะ” เสียงจากป้า แม้ไม่ได้หันหน้ามาคุยด้วย แต่อุส่าห์ลอยมากระทบโสตอยู่ดี

     ... ก็ให้สังเห่าใจ (มั่นใจกว่า สังหรณ์ ซะอีก) ว่า

          ‘คงได้อีกสักงาน ละเรา’ กระนั้นก็อด ออ เออ สั้น ๆ ในลำคอไม่ได้ ... แต่เสียงก็ยังหลุดออกไปจนได้

              “อีม ม ม ...”

          “พ่อว่าน่าจะทำไรดีล่ะ? ... ทำให้หน่อยซี” เสียงหารือ แต่ก็ประหนึ่งคำสั่งละว้า ...

เปลี่ยนได้ … หากไม่ชอบ !

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    แม้ข้าพเจ้าอายุมากแล้ว ... พูดตรง ๆ ก็คือแก่นั้นแหละ และความจำแม้จะเลอะเลือนไปบ้างตามวัย แต่ยังพอจะจำได้ละหนา ว่า เคยเขียนเขียนบล็อกเกี่ยวกับเรื่อง ประเภทนี้ไว้ 2 – 3 เรื่อง อาทิ ... ฝากยอดน้ำดอกไม้ ไว้กับมะม่วงเบา ... ฝากยอด ทำอย่างไร ... 3 in 1 เป็นต้น

     แต่บล็อกเหล่านั้น ไม่สมบูรณ์นัก ด้วยส่วนใหญ่ แค่ เป็นการพรรณนาความ ... ส่วนภาพประกอบเพื่อสร้างความชัดเจน ออกจะพร่องไป ... จึงมี สมช. บางท่าน ต้องการความกระจ่าง แล้วถามไป ทั้งหน้า และ หลังไมค์ ถึงวิธี และขั้นตอนการทำ (ไม่เอ่ยนาม คงไม่ใช้สิทธิพาดพิงนะ) ... แต่ข้าพเจ้าก็ยากที่จะสร้างจินตนาการให้ผู้ถามเห็นภาพ ...

     ครั้น 2 – 3 เดือนที่ผ่านมา ... ข้าพเจ้ามีโอกาสเก็บภาพ ขั้นตอน ที่ข้าพเจ้าลงมือ จัดการกับต้นทุเรียนในสวนของข้าพเจ้าเอง และตั้งใจจะ บอกกล่าว แก่ท่านที่เคยถามไว้ หวังว่าคงคลายกังขาแก่ท่านเหล่านั้นได้ระดับหนึ่ง

     ก่อนจะเพ้อเจ้อต่อ ... ต้องขอสารภาพว่า ข้าพเจ้าไม่นักวิชาการด้านใด ๆ ทั้งสิ้น ... เพียงใคร่นำประสบการณ์ตรง ที่มีอยู่เล็กน้อย มาเล่าสู่กันฟัง ในฐานะ สมช. บ้านสวน ฯ เพื่อว่าจะได้เกิดประโยชน์กับ สมช. ด้วยกัน ที่ไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ ตามสมควรแก่พื้นฐานของแต่ละท่าน ... ผิดพลาดประการใด ขอท่านผู้รู้ กรุณา ติ ติง ต่อ เติม ให้สมบูรณ์ด้วยนะครับ

     หากสนใจ ก็ตามไปอ่าน และดูได้ครับ

จะโทษใคร ... ?

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หากจะมีใครสักคน ถามว่า เคยได้ยิน โคลงบทนี้ไหม ?

                    ๏ เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม   ดนตรี

               อักขระห้าวันหนี               เนิ่นช้า

               สามวันจากนารี                เป็นอื่น

               วันหนึ่งเว้นล้างหน้า         อับเศร้าศรีหมอง ๚

     ข้าพเจ้าจะตอบโดยมิพักลังเลว่า “จำได้ซี ...” และกล้าโวว่า ... “ท่องได้ ด้วยนะ” แต่จะให้ท่องด้วย ทำนองเสนาะ’ … ข้าพเจ้ายอมรับอย่างไม่เหนียมแม้แต่น้อย ว่า ... “ม้า า า ... ย ... หวา า า ... ย ...”

     แล้วหากใครคนนั้น ... หรือ ... คนไหนก็ได้ ถามต่อว่า ... “แล้วยังจะเขียน โดยไม่ผิด ได้อยู่หรือ” ...

     ก็กลอนที่ยกมานำบล็อก ข้างต้นนั่นไง ... พอจะเป็นคำตอบ และ/หรือ พยานได้ไหมละครับ ... ? ... ข้าพเจ้ามั่นใจว่า เขียนไม่ผิด ... โอ๊ะ ... ขออภัย ... ที่สื่อผิด ... ตั้งใจจะบอกว่า ... “พิมพ์ไม่ผิด ...” ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ดูจากตันฉบับใด ๆ ... สาบานให้ฟ้าลั่น (ฟ้าร้อง) ซีเอา !

     และหากถามต่อว่า “แล้วความหมายล่ะ ... รู้ป่ะ ?” ...

     ก็ไม่รู้ซีนะ ... แต่ขอวิสัชนา ตามที่เคยได้รับถ่ายทอดจาก คุณครู ว่า ... “โคลงโลกนิติสุภาษิต บทนี้ สอนให้เป็นผู้ใฝ่ ฝึกฝน ปฏิบัติ ในกิจของตนให้เป็นนิจ ทักษะจะได้ไม่ถดถอย ... โดยนัยกลับกัน จะเป็นการเพิ่มพูนทักษะ อันก่อผลประโยชน์แก่ตน ... นั้นแล”

     ที่ เกริ่นมาซะยืดยาว จนเกือบเป็นเนื้อหา ... ก็ด้วยกำลังจะบอกว่า ...

หน้า



Subscribe to RSS - บล็อกของ paloo