รายงานตัว...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เพราะมัวแต่ไปลั่นล้าทิ้งภาระไว้เบื้องหลัง...เลยต้องรีบไปสะสางให้เสร็จก่อน Laughing ทำให้มารายงานตั้วช้าค่ะ(อีกแล้ว)...สมช.รายงานตัวกันครบแล้วจะเหลือไรให้ก้อยบ้างเนี่ยTongue out...

เล่าเรื่องดีกว่านัดเจอกับพี่แก้วที่JJ mallแล้วเดินมาสวนค่ะพอมาถึงก็เจอลุงโรส พี่วิทย์(ตอนแรกไม่รู้ว่าใครLaughing) พี่ดวงกับแฟนพี่ดวง(ไม่รู้ว่าใครอีกแล้วแต่จำหน้าแฟนพี่ดวงได้เลยเดาว่าต้องเป็นพี่ดวงLaughing)

หลังจากนั้นก็มีอาแปะใจดีคนนึงเดินหิ้วกระติกน้ำ+น้ำ...เข้ามาLaughing

 

แล้วก็ตามมาด้วยพี่ปุ๊ก+พี่ตุ้ย

แล้วก็พี่พริก+แฟนพี่พริก พร้อมถุงขนมมัดไต้ถุงโตLaughing

 

เมื่อทุกคนพร้อมแล้วก็เดินตามคุณครูลุงโรส...ไปเดินศึกษาพรรณไม้กันLaughing

 

อันนี้ต้นอะไรครับนักเรียน...ใครตอบได้บ้างLaughing

 

หลังจากเดินเรียกเหงื่อกันได้พอสมควรก็พักทานน้ำ ทานขนมกันค่ะ...พอดีพี่มายโฟนอินเข้ามาพี่ปุ๊กเลยปลีกตัวไปเม้าส์ซะหน่อยLaughing(ตัดกำลังก่อน)

 

ระหว่างที่พี่ปุ๊กเม้าส์อยู่...ก้อยก็เริ่มปฏิบัติการกับมัดไต้ทันที...555+ อร่อยมากเลยค่ะพี่พริกLaughing

 

พี่รัตนพงษ์ พี่อูและพี่ตะวันมาถึงแล้ว...เลยได้ถ่ายรูปรวมกันก่อนที่จะไปแบ่งสมบัติค่ะ

 

แบ่งสมบัติแล้ว...ก็ได้เวลาท้องร้องแล้วค่ะ...เคลื่อนขบวนมากินข้าวกัน มีลุงพี พี่ดงดม พี่กระต่ายดำ(ตอนแรกก้อยเห็นหน้าพี่กระต่ายดำแล้วแอบกลัวอ่ะLaughing) พี่นนท์ พี่วุฒิและน้องมะโหน่ง มาเพิ่มLaughing

 

ผู้หลักผู้ใหญ่กำลังคุยกันอย่างเมามัน...นั่งไม่สนุกขอยืนคุย...ไม่ได้มีเรื่องกันนะคะ อิอิTongue out

 

เริ่มมีการแยกกลุ่ม...ดูจากท่านั่งก็รู้ว่า...แอบห่วงกลัวตกลงไป อิอิLaughing

 

ฝั่งโน้นคุย...ฝั่งนี้....อิอิTongue out

 

น้องมะโหน่งที่น่ารัักของกลุ่ม...เริ่มเป็นกังวลหลังจากมี sms จากอาจารย์Frown สงสารน้อง...

 

สองสาวคู่ซี้...พี่อูยอมสละช้อนส้อมเพื่อถ่ายรูป (เข้าใจค่ะพี่มาไกลไม่ได้ทานอะไรมา อิอิLaughing) ส่วนพี่ตะวัน คนอะไรยิ้มไม่หุบเลย...น่าส่งประกวดนางสาวไทยยิ้มเก๊ง เก่ง

 

ตากล้องสุดหล่อเผลอเป็นแชะ...ก้อยถ่ายรูปพี่วุฒิเยอะค่ะเลยเลือกรูปที่หล่อที่สุดมา 555+

 

สนุกสนานเฮฮากันมาพอสมควรก็ต้องได้เวลาแยกย้ายกันกลับ...พร้อมกับอาหารที่เกลี้ยงงงงLaughing

คุ้มค่ากับที่นั่งรถมาค่ะ ถึงจะเจอกันแค่เวลาสั้นๆแต่ก็สนุกมีความสุขดีค่ะ

สัมผัสได้ถึงความมีน้ำใจและความจริงใจของทุกคนที่อยากจะ แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง ให้กับเพื่อน สมช.ด้วยกันLaughing

สมช.ท่านใดที่พลาดโอกาส ครั้งหน้าถ้ามีอีกอย่าพลาดนะคะ...

ความรู้สึกบางอย่างบอกออกมาเป็นคำพูดไม่ได้...ต้องมาสัมผัสด้วยตัวเองแล้วจะรู้ค่ะLaughing

 

==========================

================

ความเห็น

ดูล่างจอหน่อยจ้า

มัวแต่ไปแถ..บล็อคอื่น..กะ..ดูวีดีโอฮีโร่..เพิ่งเข้ามาดูใหม่ เรียกแช็ตทรายก็ออฟเสียแล้ว..ขอโทษนะ...ตัวเอง

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ตกลงกันแล้วค่ะพี่ก้อย

หนุ่มเกาหลีนั้นคืออดีต อิอิLaughing

จำได้ว่าก้อยไม่ทันดูภาพนั้นนิ..มิน่า..มะเข้าใจเรื่องราวของหนุ่มเกาหลีคนนั้น..แต่มะใช่พี่ในปัจจุบันนะ

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ดูแล้วมีความสุขจัง..Laughing

แต่ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วค่ะ...

แต่ไม่รู้ว่าเวลาของมะโหน่งตอนนั้นจะผ่านไปเร็วหรือป่าว อิอิLaughing

มาก้ดีแล้ว...ข้าวครัวทำอะไรอาร่อยๆมาสักจานสองจานนะ...พี่หิวเล่ว...ฮา


ประกาศ...ใครก็ได้ครับที่สามารถถ่ายรูปคุณแก้วแบบชัดเจ๋งมาโพสได้ผมมีรางวัลครับ..


หายากจังเลยครับ...หลบเก่งจริงๆ...คุณแก้วเราเนี้ย...

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

เป็นหลักการตลาดอย่างนึงค่ะ พี่พุทรา

ดึงดูดให้คอยติดตาม...

พี่แก้วเค้าแพ้แสงไฟกล้องค่ะLaughing

นับถือน้องก้อยเลย มาไกลนะคนเดียวด้วย

ไม่ไกลเท่าไหร่ค่ะ พี่ดวง

นั่งบ่อยจนอาจจะเริ่มชิน อิอิLaughing

ของก้อยนั่งแค่ 3 ชั่วโมงกว่าๆ

แต่พี่อูนี่สิ นับถือมากกกกกกกกกSmile

หน้า