ขอกำลังใจ
อาทิตย์นี้วุ่นจริงๆค่ะ ตั้งแต่วันอาทิตย์ไปโรงพบาบาลทุกวันเลยค่ะทั้งคนทั้งสัตว์ ตั้งแต่วันอาทิตย์เจอเต่าติดเบ็ดพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลสัตว์กว่าจะกลับมาก็ บ่าย งานค้างที่ไร่ก็ไม่ได้ทำ พอวันจันทร์คุณสามีไม่สบายต้องพาไปหาหมอ คราวนี้หมอคนกลับมาบ่ายแก่ๆไม่ได้ไปไร่อีก ไม่ได้ไปไร่ก็ว่าจะตัดหญ้าหน้าบ้านเพราะรกจนเดินเข้าบ้านแทบจะไม่ได้ บังเอิญกรรไกรตัดหญ้าอยู่ที่ไร่ให้คุณสามีขับมอเตอร์ไซค์ไปเอากรรไกร ปกติแล้วเวลาเขาขับมอเตอร์ไซค์หมาที่บ้านจะไม่วิ่งตามมันจะวิ่งตามดวงคนเดียวเพราะดวงขับมันนั่งเบาะหลังได้ วันนี้ดันวิ่งตามไปทั้งสองตัว โดยที่ดวงไม่รู้ ถ้ารู้ว่าตามจะได้ล่ามโซ่หรือจับขัง ไปซักพักเขาก็โทรมาบอกว่าโก้โดนรถชนตอนนี้วิ่งหายไปหาไม่เจอ ดวงตกใจมาก รีบวิ่งจากบ้านไปที่ไร่ ใจก็คิดว่าคงจะแค่เฉี่ยวๆ ที่ไหนได้มีคนบอกว่าเห็นทับไปเลย ดวงไปช่วยหา ช่วยเรียกตามข้างทาง ที่คิดว่าจะหลบอยู่ ลองขับรถเข้าไปหาในซอย เพราะไม่รู้ว่าวิ่งเตลิดไปทางไหน แฟนดวงเขาบอกว่าพอโดนชนเขามัวแต่จับอีกตัว(เจ้าเซเว่น)ไม่ให้วิ่งออกถนนเลย ไม่เห็นว่ามันวิ่งเตลิดไปทางไหน
ช่วยกันหาตั้งแต่ 4 โมงเย็น จนจะมืด 5 โมงเกือบ 6 โมง ยังหาไม่เจอ เดินไปทางหลังบ้านคนที่อยู่ตรงข้ามไร่ พี่เจ้าของบ้านบอกว่าน้องลองไปหาแถวๆนาข้าวสิ แม่เขาเห็นมันวิ่งไปทางนั้น ดวงรีบไปเรียกแถวๆนาเดินเรียกไปหนนึงแล้วแต่ไม่เจอคราวก่อนเดินริมถนนเรียก คราวนี้เดินชิดไปทางคันนา เดินมาถึงกลางๆคันนา เห็นหญ้าราบไปเป็นทางลงไปในนา ดวงรีบลุยน้ำลงไปประมาณ 10 กว่าเมตร เจอโก้นอนสั่นกึกๆอยู่ในนา ดวงค่อยๆแตะตัวพร้อมกับเรียกชื่อไปปกติเวลาสัตว์ที่เจ็บถ้าเข้าไปจับตัวเขาเลยอาจจะถูกกัดได้นะคะเพราะเขาเจ็บและกลัวระวังกันด้วยค่ะทั้งสัตว์ที่เราเลี้ยงและไม่ได้เลี้ยง แต่โก้พอรู้ว่าเป็นดวงก็ให้จับ ดวงดูแผลมีแค่ที่ท้อง แล้วค่อยๆขยับขาเขาว่าหักมั้ยปรากฏว่าขาซ้ายห้อยและเจ็บยกเองไม่ได้ดวงคิดตอนนั้นว่าคงหัก ค่อยๆยกอุ้ม เดินออกมาจากนา รีบพาไปคลินิกใกล้บ้านโชคดีไม่ตาย หมอดูอาการแล้วบอกว่าหมอมีเครื่องมือไม่พอ ไม่มีเอ็กซ์เรย์ ไมแน่ใจว่ามีกระดูกหักที่ไหนบ้าง เท่าที่ดูขาหลังซ้ายน่าจะมีปัญหา อาจจะหัก เพราะยืนไม่ได้ ขาห้อยไปอีกทางมีรอยแผลที่ท้อง สิ่งที่หมอบอกว่าต้องระวังกรณีเกิดอุบัติเหตุคือ กระบังลมฉีก และกระเพาะปัสสาวะว่าปกติมั้ย หมอแนะนำให้ไปโรงพยาบาลสัตว์ ดวงพาหมากลับบ้านกะว่าจะมาเอาหมวกกันน็อกที่บ้านแต่มืดแล้วขับมอเตอร์ไซค์ไกลๆไม่ไหว เราไม่มีรถยนต์ คุยกับแฟนว่ายังไงเลี้ยงมันแล้วและมันยังไม่ตาย ดวงอยากช่วยให้เต็มที่ ตัดสินใจเหมารถคนใกล้บ้านพาหมามาหาหมอที่โรงพยาบาลสัตว์ มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา มาถึงหมอตรวจ โก้สั่นมากเพราะแช่น้ำนานเกือบ 2 ชม.น้ำเย็นเจี๊ยบ กระบังลมที่ห่วงไม่น่ามีปัญหาเพราะการหายใจปกติ หมอลองสวนปัสสาวะ ดวงก็เพิ่งเคยเห็นว่าเขาสวนปัสสาวะกันแบบนี้ เอาท่อยาวๆสอดเข้าไปในจู๋แล้วใช้ไซริงค์ต่อที่ปลายท่อดูดปัสสาวะออกมา ปรากฏว่าปกติ ไม่มีเลือดออกแสดงว่ากระเพาะปัสสาวะปกติ มีแต่แผลที่ท้องกับขา แผลที่ท้องหมอบอกว่าไม่ลึกหายได้เอง ส่วนขาหมอลองจับดู คาดว่าน่าจะหักต้องเอ็กซเรย์ ผลออกมา กระดูกตรงสะโพกซ้ายหลุดออกจากเบ้า หมอบอกว่าวิธีการรักษามี 2 วิธีคือ ผ่าตัด กับอีกวิธีคือดันกระดูกให้เข้าที่แล้วดามไว้ ซึ่งต้องรอหมอผ่าตัดตรวจพรุ่งนี้และนัดวันทำการรักษาต่อไป และก็ต้องดูอาการด้วยว่าได้รับบาดเจ็บอย่างอื่นมั้ย วันนี้ทำได้แค่นี้ ต้องพามาใหม่พรุ่งนี้ หมอฉีดแค่ยาระงับปวดให้ ให้บัตรนัด แล้วให้กลับบ้านไปก่อน ดวงอุ้มโก้กลับบ้าน ใจก็กังวล คืนนั้นนอนไม่หลับเลย
รุ่งเช้าวันอังคาร ชวนกันอุ้มหมาขึ้นมอเตอร์ไซค์พยายามให้ขาข้างที่เขาเจ็บได้รับความกระทบกระเทือนน้อยที่สุด จะจ้างรถอีกก็อาจไม่มีตังค์รักษาหมาไปรถเราเถอะลูกอดทนนะ แผลที่ท้องที่หมอบอกว่าหายได้เองเริ่มบวมเป่ง สีออกม่วงๆเหมือนช้ำจากข้างในด้วย เต้(คุณสามี) เป็นคนอุ้ม ดวงขับจากบ้านไปโรงบาลเกือบ 25 กิโล ไปถึงโรงบาลหมออีกคนตรวจ และบอกว่าจะลองดันให้กระดูกกลับเข้าที่ดูก่อน ต้องรอดูอาการ 1 อาทิตย์ ถ้าไม่ได้ผลต้องผ่าตัด แต่วันนั้นตอนเช้าโก้กินข้าวเช้ามาแล้ว(เจ็บแต่ก็ยังกินได้) ต้องรอประมาณบ่าย 2 โมง ถึงจะรักษาได้ เพราะต้องวางยาสลบ หมอจัดการให้เซ็นเอกสารยินยอม วางมัดจำการผ่าตัด บ่ายสองโมงครึ่ง ถึงคิวขึ้นเขียง วางอุ้มโก้ขึ้นเตียงผ่าตัด หมอที่จะรักษาเป็นคนละคนกับที่ตรวจ หมออธิบายคร่าวๆ ว่าจะทำอย่างไรบ้างผู้ช่วยก็จัดการมัดปากโก้ และเชิญญาติคนไข้รอหน้าห้อง ประมาณ 15 นาที หมอก็เข็นเตียงโก้ออกมาบอกว่าจะพาไปเอ็กซ์เรย์ ซักพักดูผลก็บอกว่า กระดูกไม่เข้า่ที่ต้องทำใหม่ โก้เริ่มฟื้นต้องวางยาใหม่ คราวนี้นานหน่อย หมอบอกให้เจ้าของนั่งรอเดี๋ยวเสร็จแล้วจะมาบอก สุดท้ายจริงๆหมอเรียกเข้าไป โก้ฟื้นอีกครั้งและดิ้นแรงคราวนี้เจ้าของต้องจับเองเพราะแก้เชือกแล้ว โก้ดูแย่มา ขาโดนพับเอาไว้เพื่อให้กระดูไม่เคลื่อน ตัวสั่น น้ำลายเยอะมาก หมอบอกว่าอาการสั่นเป็นผลข้างเคียงของยา หมอให้ดูฟิล์มกระดูกเข้าที่แล้ว นัดอีก 1 อาทิตย์เพื่อดูมีการสร้างเอ็นยึดกระดูกใหม่หรือเปล่า ถ้าไม่ได้ผลอาจต้องผ่าตัด
ดวงอุ้มโก้ที่น้ำลายยืด และหลับไปอีกหน ให้เต้ไปจ่ายตังค์ นั่งรออีก 1 ชม. เพราะโก้ดูไม่ค่อยดีตัวสั่นผับๆๆ น้ำลายไหลไม่ยอมหยุด ถ้าเกิดอะไรขึ้น อยู่ใกล้หมอดีกว่า พอฟื้นจริงๆถึงได้กลับบ้าน งานนี้ 2 วัน โดนไป 3900 กว่าบาท
มาดูภาพโก้ตอนนี้กันค่ะ หายซ่าไปเยอะ เพราะกลายเป็นหมา 3 ขา เห็นแบบนี้เดินได้นะคะ เมื่อเข้ายังกัดสายจูงขาดแล้วกระโดดหย็องแหย็งหนีดวงอยู่เลย ใส่ลำโพงกันเลียแผลค่ะ
ขาข้างที่กระดูกหลุดชัดๆ
แผลที่ท้องจะมองไม่เห็นขาหนีบไว้ ดวงเองยังจับไม่ได้เลย จะกัดเราให้ได้ แผลขนาดฝ่ามือ สังเกตจู๋ยังบวมอยู่คงโดนกระแทกแรงๆ
พี่กั๊บเอาลำโพงออกให้โก้หน่อยกั๊บ โก้คันกั๊บ
รอลุ้นวันอังคารหน้าค่ะ กระดูกจะติดกันมั้ย เรื่องอื่นไม่ห่วงแล้ว กินได้ตามปกติ ลุ้นกันค่ะโก้จะพิการมั้ย
ช่วงนี้ดวงอาจจะหายๆไปเพราะหญ้าที่ไร่เริ่มออกดอกถอนไม่ทัน และมีเรื่องเยอะจัง เมื่อหัวค่ำแม่ก็โทรมา บอกว่าน้องสาวมอเตอร์ไซค์ล้มที่ภูเก็ต รถพังหมด แต่คนไม่เจ็บมาก โชคดีค่ะ ไม่เป็นไร พยายามยิ้มค่ะ สู้ๆ
ไม่เกี่ยวอะไรกับความพอเพียง แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง อยากเล่าค่ะ เพราะเหนื่อยจัง จริงๆมีมากกว่านี้เล่าหมดเรื่องมันยาว สามวันเดี๋ยวไม่จบ ขอกำลังใจหน่อยนะคะ
- บล็อกของ ดวงหทัย
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 10731 ครั้ง
ความเห็น
โอ๋ กาฬสินธุ์
12 พฤศจิกายน, 2010 - 10:22
Permalink
มาให้กำลังใจ
ขอให้โก้หายไวๆนะคะ รวมทั้งเรื่องต่างๆที่น้องดวงกังวลก็ให้หมดไปไวๆ
เหมือนกันนะคะ
ann
12 พฤศจิกายน, 2010 - 11:17
Permalink
มาส่งกำลังใจ
สู้ ๆ นะคะ..พี่ดวง...
ขอให้โก้ หายไว ๆ ....จะได้เอาลำโพงออก
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
ครูนุ้ย
12 พฤศจิกายน, 2010 - 11:21
Permalink
น้องดวง
ขอให้หายไวๆนะคะ
ข้าวเหม่า
12 พฤศจิกายน, 2010 - 11:54
Permalink
แม่ข้าวเหม่าน้ำตาไหลเลย
แม่ข้าวเหม่าน้ำตาไหลเลย เข้าใจคุณดวงมาก ๆ ค่ะ เมื่อเลี้ยงแล้วก็ต้องดูแลกันไป สิ่งที่คุณดวงทำเป็นเรื่องดีมากค่ะ ผลดีนี่แหละค่ะจะทำให้คุณดวงผ่านพ้นทุกอย่างไปได้ ในฐานะแม่หมาอยากบอกว่าเจ้าโก้โชคดีมาก ๆ ค่ะ ที่ได้ใช้ชีวิตภายในบ้านแสนอบอุ่นของคุณดวง สู้ ๆ ค่ะ
ข้าวเหม่า ตามมาให้กำลังใจโก้ด้วยตัวค่ะ
คนยอง
12 พฤศจิกายน, 2010 - 12:01
Permalink
เอากำลังใจมาให้
ขอให้เจ้าโก้หายไวๆ นะครับ
เจ้าของจะได้สบายใจ
มานี มานะ วีระ ชูใจ
12 พฤศจิกายน, 2010 - 13:15
Permalink
กำลังใจ
นานะ...
เราทำเพื่อให้มันดีขึ้นไม่ใช่หรือ...
แน่นอน...สิ่งที่ดีก็จะตามมา...
เหนื่อยหน่อย...แต่ผมว่าก้สุขใจนะครับ...
ชีวิตเราต่างก็เกิดมา...เพื่อดูแลกันและกัน..มิใข่หรือ
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
ชวิน
12 พฤศจิกายน, 2010 - 17:06
Permalink
มาให้กำลังใจ
น้องโก้ และแม่ดวง สู้ๆ ครับ
พอเพียงเพื่อเพียงพอ
jabee_68@hotmail.co.th
ดวงหทัย
12 พฤศจิกายน, 2010 - 22:30
Permalink
ขอบคุณ
อยากขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ เรื่องร้ายๆยังไม่ผ่านแต่มันจะผ่านไปแน่นอนเนอะ... เชื่อมั่นค่ะ
วันนี้เข้ามารายงานตัวดึกหน่อย
รายงานอาการโก้ก่อนค่ะ โก้ตอนนี้หายแทบจะเป็นปกติแล้วถ้าไม่นับเรื่องขา มีเรื่องขำๆเกี่ยวกับโก้คลายเครียดเหมือนกัน คือ ถ้าจะทายาให้โก้ต้องถอดลำโพงค่ะ ไม่งั้นจะลัดวงจร เอ้ย โก้จะพยายามขู่และงับมือค่ะเหมือนระแวงๆ แต่ถ้าถอดลำโพงแม่จะทายาอีท่าไหนโก้ก็ไม่ว่า ไอ้เราก็หลงโง่มาหลายวัน คิดว่าทายาแล้วโก้เจ็บไม่ยอมให้ทา ที่ไหนได้เขามองไม่เห็นว่ามีอะไรโดนที่แผลเลยระแวงค่ะ จะทายาก็ถอดลำโพง ทาเสร็จก็ใส่ลำโพง
อีกอย่างที่เวลาฉี่โก้ก็ยังพยายามยกขาข้างที่เจ็บค่ะเป็นสัญญาณที่ดีว่ากระดูกน่าจะติดนะคะ ทุกอย่างโอเคหมด กินข้าวได้ตามปกติ เดินแบบกระโดดๆได้ วิ่งยังไม่ได้ นับว่าฟื้นตัวเร็วค่ะ ดีใจจัง รอวันอังคารไปหาคุณหมอคนสวย โก้จะมารายงานตัวอีกทีค่ะ
ขอบคุณทุกคนอีกครั้งค่ะ
เอารูปโก้สมัย 6 เดือนมาแทนคำขอบคุณสำหรับกำลังใจ
กมลวรรณ
12 พฤศจิกายน, 2010 - 22:39
Permalink
ดีใจจัง
ดีใจจังค่ะคุณดวง เป็นห่วงเจ้าโก้แทบแย่ วันนี้ได้ฟังข่าวดีขอให้โก้หายเป็นปกติเร็วๆนะค่ะ
หนูนา
13 พฤศจิกายน, 2010 - 10:31
Permalink
สงสารจัง
สงสารจัง เพราะบ้านหนูนาก็มีหมาเหมือนกัน แต่ทุกคนในบ้านจะเรียกว่าน้อง อยูด้วยกันมา เกือบสิบปีแล้วคะตอนนี้แก่มากจนตาเกือบบอดแล้ว ไม่รู้จะอยู่ได้นานแค่ไหน
หน้า