หนึ่งปีที่รอคอย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หนึ่งปีที่รอคอย

หนึ่งปีเต็มๆครับกับการรอคอยความหวัง ที่จะได้เห็นผลผลิตของกล้วยหอมเขียว ซึ่งอาจารย์ก้อย(satjang) ได้ให้การบ้านผมเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้ผมทำสำเร็จแล้วครับขอส่งการบ้านเพื่อให้อาจารย์ตรวจหน่อยครับ อาจจะไม่สมบูรณ์เหมือนแหล่งกำเนิดเพราะผมปลูกที่กรุงเทพฯ สภาพดินแตกต่างจากแหล่งกำเนิด แต่ก็ดีใจที่ได้เห็นผลผลิต

เพิ่งตัดปลีทิ้งครับนับได้จำนวน 10  หวี(น้อยกว่าของน้องก้อยที่ราชบุรี)ซึ่งเป็นเจ้าของหน่อต้นนี้ครับ

สังเกตุดีๆหวีหนึ่งๆจะมีผลซ้อนกันครับ

ต้นชะมวงของน้องดมครับ(ให้ผมเมื่อปีที่แล้วเหมือนกัน)

ต้นมันปูของน้องดมเช่นกันให้ผมเมื่อปีที่แล้วครับ

ต้นชะมวงและต้นมันปูน้องดมทิ้งไว้ให้ผมเป็นที่ระลึกครับ เหมือนกับรู้ว่าจะต้องไปอยู่ต่างประเทศ ผมเก็บมากินทีใดนึกถึงน้องดมทุกครั้ง

ความเห็น

ขนาดปลูกที่กรุงเทพยังได้หวีเบ้อเริ่มเลยค่ะ ที่บ้านหนูมีแค่แปดหวีเอง :sweating: สุกเมื่อไหร่หนูจะตามไปช่วยกินนะคะพี่สุนิตย์  :uhuhuh: ล้อเล่นค่ะ :embarrassed: ต้นชะมวงกับมันปูก็โตดีจังเลยค่ะ คุณครูเห็นแล้วเป็นปลื้มแน่นอนค่ะ  :love:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ของอาจารย์ก้อย หวีเยอะกว่านี้นะ

โห้.... นี่ยังไม่สมบูรณ์อีกเหรอ ????   แก่จัดลูกคงใหญ่ขึ้นอีกเยอะ

หวัดดีครับเจ้โส ไม่ได้แหลงกันนานแล้วนิ กล้วยหอมเพิ่งหักปลีทิ้งเองครับ หักปลีเสร็จก็ถ่ายรูปเลย เพิ่งสองอาทิตย์เองครับผมก็รอดูเหมือนกันว่าจะเหมือนของเจ้าของเดิมหรือเปล่า

ใหญ่ขนาดนี้ ตอนตัดลงมา คงแบกกันหลังแอ่นแน่ๆๆเลยน่ะคะเนี่ย

:confused:

โอโห...สมกับการรอคอยจริงๆ ขนาดดินไม่ดีนะนี้...แล้วของป้าจะได้กินมั๊ยนะ...กล้วยกระถาง ฮะฮะฮะ....

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

หนึ่งปีกับการรอคอย หวีขนาดนี้ คุ้มสุด ๆ เลย

น่าชื่นใจกับผลงาน เยี่ยม :cheer3:

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

กล้วยหอมที่บ้านเต็มที่ไม่เกิน 3 หวี :evil-smile:

 

 

เครือใหญ่เลยครับสมกับที่รอคอยจริงๆครับ  ใช่กล้วยหอมทองหรือเปล่าครับ

อ่าน

หน้า