ความเหงามาเยือน

  ฝนตกติดต่อกัน 5 วันแล้วไม่ได้กรีดยาง ไม่มีรายได้เข้าบ้านมีแต่รายจ่ายทุกวันแต่ก็พยายามติดเรื่องไม่จำเป็นออกไป

เข้าสวนแต่เช้า ฝนยังตกพรำๆ ทำงานอะไรไม่ได้รอฝนอยู่ในขนำกลางสวนยาง 

วันนี้ตั้งใจมาใส่ปุ๋ย ปุ๋ยชุดนี้เบิกมาจาก กองทุนฯ

ใสปุ๋ยช่วงหน้าฝน ต้องเปิดหน้าดิน ฝังกลบ ไม่งั้นฝนชะไปหมด

ปุ๋ยหมด 1กระสอบยังมีแรงอีกหน่อยเห็นหญ้าปล้องขึ้นรกอีกแล้ว ตัดเครื่องไปไม่ถึงเดือนขึ้นใหม่สูงกว่าเอว

หวดกับมีดพร้า เข้าสวนทุกทีต้องติดพร้ามาทุกที คนแก่สอนไว้ "เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า"

หญ้าปล้องนี้พันธ์อะไร ผมคุ้นๆกับที่เคยเห็นที่ราชบุรี

ปีก่อนไปเที่ยวสวนผึ้ง หญ้าพันธ์เดียวกันรึปล่าว ยังงี้เอาแกะมาเลี้ยงในสวนยางดีกว่า

กล้วยเถื่อน ขึ้นเยอะมากต้องตัดทิ้งเพราะบังร่มเงายาง

หยวกกล้วยเถื่อนเอากลับมาทำหนางหมู หรือลวกจิ้ม 

เที่ยงแล้วต้องรีบกลับบ้าน เดี๋ยวคนที่บ้านเป็นห่วง ไม่มีสัญญานโทรศัพท์..

ช่วงบ่าย เอากล้วยหินมาปลูกดีกว่าขุดมาได้ 10 หน่อ

ที่จริงมีคนบอกว่าอย่าปลูกกล้วยช่วงเข้าพรรษาเดี่ยวกล้วยคอหัก( ก็โอกาสเหมาะช่วงนี้ต้องลองดู )

ปลูกไป 10 หลุม ค่อยใส่ปุ๋ยวันหลัง

หมดแรง ขอออกอากาศก่อน เดี๋ยวลุยต่อ

กล้วยหินรุ่นก่อน ออกเครือไปหลายรอบแล้ว ตัดแต่งใบให้ดูสะอาด

กล้วยน้ำว้าหลังบ้านอายุ 6 เดือน

กล้วยหิน ข้างบ้านอายุ 3เดือน

กล้วยหอมเตี้ย ใกล้สุกแล้วมาช่วยเอาไปกินหน่อย ขายไม่ได้แถวบ้านขายได้แต่กล้วยน้ำว้า กับกล้วยหิน

เสร็จงานวันนี้เย็นแล้ว  เกือบ 5 โมง ถ่ายพลังงานออกไปเยอะดีเหมือนกันไม่ต้องใข้สมองมาก

ลูกชายขอขึ้นกรุงเทพก่อนเปิดเทอม ต้องการไปเรียนเพิ่มเติมส่วนที่เขาอยากรู้เป็นพิเศษ

ไปส่งที่สถานีขนส่ง

ถึงพ่อจะเหนื่อย ก็ยอมอดทนได้ทุกอย่างขอให้ลูก อยากเรียน "  ลุยเพื่อลูก "

เป็นธรรมดา เวลาไปส่งลูกทุกครั้งแม่อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ด้วยความรักและเป็นห่วงลูก

ที่บ้านวันนี้เหลือกัน 3 คน พ่อ แม่ ลูกสาว  ลูกสาวก็จะกลับวันศุกร์นี้ 

ความเหงามาเยือน.. 

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่าน

มีความสุขกันทุกท่านนะครับ