มาอร่อย มื้อ “เจ” .... กันมิ ?

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    ช่วงนี้ คงไม่ปฏิเสธว่า ไปที่ไหน ๆ สิ่งที่ประจักษ์แก่สายตา อยู่ทั่ว คือ อาหารเจ ... !

     ซึงก็ไม่แปลกอะไร ... หากไปแล้ว ไม่เจอซี จึงจะบอกได้ว่า “แปลก” ... ทั้งนี้ ก็เป็นช่วงเทศกาลเจ นี่ครับ ... ครั้นอยู่ในช่วงของเทศกาลเจ หากไม่พูดถึง ... “อาหารเจ” มันก็ไม่ Trend นาสิคราบบบ ...

     อ่านถึงตอนนี้ ท่านก็ตีความว่า ข้าพเจ้า กินเจ ล่ะซี ...

     ฮึ ๆ ๆ ๆ ... ถูก แต่ไม่ใช่ทั้งหมด ... ด้วยว่า ข้าพเจ้ากิน ทั้งเจ ทั้งไม่เจ ... สุดแต่ โอกาสปัจจัย ... กล่าวคือ ถึงแม้จะมิใช่ เทศการเจ หากครึ้มอกครึ้มใจ ข้าพเจ้าก็ หาวัสดุ เครื่องปรุงมาทำกิน ... แล้ว แม้จะเป็นช่วงเทศกาลเจ แต่ข้าพเจ้า ก็ ทานทั้งอาหาร เมนูผัก และ เมนูเนื้อ โดยไม่ เคร่งเครียดว่า “ต้อง” แต่ประการใด ...

     แต่สมาชิกครอบครัวข้าพเจ้าคนอื่น ๆ ... เขาอธิษฐาน เจ กันถ้วนทั่ว ...          ดังนั้น ในบ้านช่วงนี้ ทั้งบนโต๊ะอาหาร ... ลามเข้าไปในตู้เย็น จึงถูกยึดครองโดย เมนูเจ

     อันว่า อาหารเจ ดูพื้น ๆ ก็ประกอบด้วยผัก ... ใครไม่ทราบ ก็คิดว่า ถูก ๆ ... ลองไปถามซื้อซีครับ แล้วจะซึ้งงงง

     อย่างที่จะนำเสนอในบล็อกนี้ เชื่อไหม ว่า ... ขีด (100 กรัม) ละ 50.- บาท

         เลยปรุงไว้กินเองดีกว่า ...

 

 

 

    ซื้อผักกาดดอง มา 3 กิโลกรัม ...

     ล้าง หลาย ๆ เที่ยว ... เนื่องจาก ผักกาดเจ้านี้ เปรียวมากกกก ...

        แต่หอม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  แล้วหั่นฝอย ... แล้วนำไปล้างน้ำสะอาด อีก สองรอบ

    พักให้สะเด็ดน้ำ

 

 

 

 

 

 

      ระหว่างรอสะเด็ดน้ำ ...เตรียมสมัครพรรคพวก อันได้แก่

     เห็นหอมปรุงรส ซึ่งทำไว้ กว่า 2 กิโลกรัม และ ลูกสมอ ... ครานี้ใช้ ดิบ ๆ ... ได้จากตลาดดอนหวาย

 

 

 

     หม้อตั้งไฟ (วันนี้ใช้อังโล่) ... ใส่น้ำมันมะกอก ... ทำกินเองต้องพิถีพิถัน หน่อย

     น้ำมันร้อน ใส่ สมอ ลงผัด พอหอม

     ใส่ เกียมฉ่าย (ผักกาดดอง) และ เห็ดหอมปรุงรสหั่นชิ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  ตามด้วยน้ำปรุงเห็ดหอม ที่เม้มเอาไว้ ปกติ ใช้น้ำสะอาด

    ใช้ไฟปานกลาง ... หมั่นคนเป็นระยะ ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     ใส่น้ำตาลปีบ + ซีอิ้วใส ... คน เข้ากัน

     ชิมปรุงรส เองซะก่อน เที่ยวหนึ่ง

     แล้วเรียก สมาชิกมา ชิม ... เม้นท์

 

 

 

 

 

 

 

 

    เคี่ยว ไฟอ่อน ...

    น้ำงวด - เติม ... น้ำงวด - เติม ... ไปเรื่อย ๆ ไม่ได้จำว่า กี่หน

    ประมาณ 8 ชั่วโมง ... ออกมาหน้าตา ฉะนี้ สียังไม่จัดจ้าน

    เคี่ยวต่อ จนเกือบแห้ง ปิดฝา พักไว้ 1 คืน

 

 

 

 

 

 

 

     เข้าวันนี้ (7 ต.ค. 56) ... ยกตั้งไฟ อ่อน(ครานี้เตาแก๊ส) คั่ว อีกพัก

     ได้ “กาน่าฉ่าย” สีเดียวกะเรา ... ปิดไฟ ... อุ่นลงแล้ว

     ตัก จ่ายแจก ... เหลือไว้กินในครอบครัว ... แค่เนี๊ยะ

 

 

 

 

 

        การ ทานเจ แน่ ๆ เบื้องต้น ดีแก่ “สุขภาพกาย”

     และหาก ... ต้องการสุข “ภาพจิต” ด้วย ก็ต้องทานด้วย “สัมมาทิฐิจิต”

        “เจ” ที่สมบูรณ์ ไม่ได้อยู่ที่วัตถุ ซึ่งตักใส่ปากเคี้ยวกลืน อย่างเดียว ... แต่ “ต้อง” มี “สติ” ตัก “สัมมาทิฐิ” ให้จิตเคี้ยวด้วย ... จึงจะบรรลุเป้าประสงค์แห่ง “เจ”

 

 

ความเห็น

เพิ่งรู้วิธีทำ เคยแต่ซื้อกิน ขอบคุณค่ะจะลองทำกินเองดูบ้าง...

   ด้วยความยินดีครับ

     ทำง่าย ไม่ยุ่งยากอะไร … แต่ใช้เวลาครับจึงจะอร่อย

กินเจ มาตั้งนานแต่ไม่เคยกิน *กาน่าฉ่าย* เลยค่ะ   มีแต่คนบอก ไปอยู่ไหนมา ของอร่อย ของดี   -_-"  หนูไม่รู้


แต่ว่า กินเจ แล้วทำไม เปลือกไข่ เยอะจัง  มันมาจากเมนูไหนคะป๋า......

เรื่องอร่อย ไม่กล้ายืนยันครับ ก็ความคุ้นชินของลิ้น ไม่เหมือนกันครับ

   ส่วนเปลือกไข่ ที่เห็นก็ดั่งที่นำเรียนในเนื้อหาบล็อก ครับ ว่าทั้งครอบควั มีลุงอยู่คนหนึ่งล่ะ ที่ทานเจ แต่ไม่อธิษฐานเจ นี่เป็นประการแรก

   แต่ข้อเท็จจริง หลักฐานที่เห็น เป็นเปลือกไข่ ซึ่งเก็บไว้กว่าเดือนแล้วกระมัง … เป็นการสะสม สมบัติบ้า นัยว่า จะเอาไว้เผา ไล่แมลง แต่ยังไม่ได้ ฤกษ ครับ

ขอบคุณค่ะคุณลุง เก่งจัง แล้วที่มีแต่ผักกาดดองปรุงรส เขาเรียกว่าอะไรคะ

เห็นภาพ ทำหม้อใหญ่ ตกใจว่าจะกินถึงปีหน้าหรือ ที่แท้ทำเผื่อนี่เอง

สาธุ   สัมมาทิฎฐิ

ชีวีมีสุขด้วยเศรษฐกิจพอเพียง

    ด้วยความยินดีครับ

     ผักกาดดอง อย่างเดียว ปรุงรส ลุงไม่ทราบว่าเขาเรียกว่าอะไร อีกอย่าง ลุงไม่เคยเห็นครับ เลยไม่กล้าตอบ

   แต่ที่ลุงปรุง "กาน่าฉ่าย" … คือ ผักกาดดอง + ลูกสมอ ครับ ซึ่งหากอายุมาก อย่างลุง ก็จะชอบใช้สมอสด มากกว่า เพราะให้รสชาติ ถูกวัย มากกว่า สมอแปรรูป ทั้งพอพักไว้ค้างคืน จะให้สีดำสะใจกว่า

   ส่วน เห็ดหอมปรุงรส เติมลงไป ส่งเสริม "มิจฉาทิฐิ" นิดหน่อย ด้าน ชิวหาสัมผัส & ฆานสัมผัส

ชอบซื้อมากินกับข้าวต้มค่ะ ถุงเล็ก(เล็กมาก) 30 บาท ถุงใหญ่ 50 บาท ขอบคุณวิธีทำค่ะ ไม่มีน้ำมันเยิ้มๆด้วยน่าทานมาก

    ครับ ราคาค่อนข้างสูง คงเพราะหากจะให้อร่อย ต้องใช้เวลาครับ ทั้งเวลาในขั้นตอนการปรุง และ ขั้นตอนในการพักให้เหมาะแก่การนำมาทาน

   ปรุงเอง ควบคุมส่วนผสมได้ครับ หากไม่อยากให้เยิ้มน้ำมัน ในขั้นตอนการผัดลูกสมอ  เราก็ใช้น้ำมันแต่น้อย  ครับ

เคยเห็นแต่เขาทำขายในตลาดในกทม. ก็อยากลองเหมือนกันครับ เริ่มจะไม่อยากเบียดเบียนชีวิตเขาแล้วเหมือนกันครับ น่ากินนะครับลุง

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

   ลองทำทานซิครับ ไม่ยาก

      เรื่องของอาหารการกิน หากมีสัมมาทิฐิในการกิน คือ กินเพื่อยังชีพ …

    กินโดยอาการ "กินอาหาร" ไม่ใช่กินเพราะ "อยาก" ก็คงไม่วุ่นวาย เบียดเบียนใคร หรอกครับ

หน้า