ปั่นจักรยานเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอน ฉันรัก..เมืองคอน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

วันนี้มาพาไปปั่นจักรยานเที่ยวบ้านเกิดของอ้อยหวานค่ะ  นครศรีธรรมราช หรือที่เราเรียกกันสั้นๆว่า เมืองคอน

อ้อยหวานออกจากหาดใหญ่ มาถึงนคร๚ เพื่อนเก่าคือ..ฟ้าฝนของปักษ์ใต้ก็ตามมาด้วย 2 อาทิตย์ที่อยู่นครศรี๚ ฝนไม่ตกอยู่ 2 วัน คือวันที่มาถึง และวันที่ออกจากนครศรี๚ ทำให้ไม่สามารถไปไหนไกลๆได้

 

ที่จริงแล้วอ้อยหวานชอบปั่นจักรยานกลางสายฝนมาก แต่เกรงใจแม่ แม่เป็นห่วง นี่แหละคนเป็นพ่อแม่ ไม่ว่าลูกจะอายุแค่ไหน ไปหัวหก ก้นขวิด ตีลังกา ที่ไหนๆ ในโลกมา แต่ที่บ้าน ลูกคือลูกที่พ่อแม่หวงห่วง

 

แต่อ้อยหวานก็ได้ออกไปปั่นจักรยานเกือบทุกเช้า และที่นี่คือ ที่ๆแวะมาบ่อยๆ วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร หรือที่เราเรียกกันสั้นๆว่า วัดพระธาตุ

***************************************

  วัดพระมหาธาตุเมืองนคร ตั้งอยู่ในตัวเมืองนครศรีธรรมราช มี พระบรมธาตุเมืองนครหรือ องค์พระบรมธาตุเจดีย์เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์สำคัญคู่บ้านคู่เมือง ตามตำนานกล่าวว่า สร้างขึ้นครั้งแรกประมาณ ปี พ.ศ. 854 ด้วยศิลปะการก่อสร้างแบบศรีวิชัย (หลายคนเชื่อว่ามีลักษณะคล้ายพระบรมธาตุไชยา จ.สุราษฎร์ธานี) ภายในบรรจุพระทันตธาตุ (ส่วนฟันของพระพุทธเจ้า)

       ในปี พ.ศ. 1093 พระเจ้าศรีธรรมาโศกราช ทำการสร้างเมืองนครศรีธรรมราชขึ้น พร้อมกับสร้างเจดีย์องค์ใหม่ทรงศาญจิครอบพระบรมธาตุองค์เดิม ต่อมาในปี พ.ศ. 1770 มีพระภิกษุจากลังกามาบูรณะองค์พระบรมธาตุให้เป็นแบบทรงลังกาหรือทรงโอคว่ำดังที่เห็นในปัจจุบัน

ขอบคุณ ข้อมูลจาก ผู้จัดการออนไลน์

 

พระอรหันต์ทั้ง 8 ยืนไหว้รอบพระธาตุ ทั้ง 8 ทิศ แทนความหมายของมรรคมีองค์ 8

 

 

ออกจากบ้านแต่เช้ามากๆ เพื่อที่จะถ่ายรูปองค์พระธาตุที่เปิดแสงไฟ กดถ่ายรูปนี้ปั๊บ ไฟดับปุ๊ป นี่ขนาดออกจากบ้านแต่เช้า แต่ไม่ทันได้รูปสวยๆสักที

 

ในเวลาสายๆของอีกวัน อ้อยหวานปั่นจักรยานไปที่วัดพระมหาธาตุ

 

เพื่อจะเก็บรูปรอบๆ บริเวณวัด

 

ระเบียงรอบองค์พระธาตุ กับพระพุทธรูปเก่าแก่

 

เช้าวันหนึ่งปั่นจักรยานลัดเลาะไปด้านหลังของวัดพระมหาธาตุ สวนทางกับตลาดเคลื่อนที่ ซึ่งอ้อยหวานได้ยินเสียงกระดิ่งเรียกลูกค้าแต่ไกล ในรถมีขายตั้งแต่ข้าวยำ ขนมขบเคี้ยว พืชผัก ของสดต่างๆ สะดวกซื้อจริงๆ

 

มาถึงตรงนี้ก็ต้องจอดนาน นั่งกินข้างหลังแม่ค้า ขนมอร่อย บรรยากาศเลิศ

 

ภาชนะที่ใช้สุดยอด โลกจะขอบคุณถ้าเราหันมาใช้วัสดุธรรมชาติกันมากขึ้น

 

ปั่นเลยมานิด ก็มาถึงถนนตัดใหม่เรียบทางรถไฟเก่า

อ้อยหวานเป็นเด็กเมืองคอน แต่ไปโตที่กรุงเทพ ไปเป็นเด็กวัดฝรั่งที่เขาเรียกว่าคอนแวนท์ตั้งแต่อายุน้อยๆ ไปกันเป็นกลุ่มใหญ่พร้อมลูกป้า ลูกอา เวลาโรงเรียนปิด เราก็นั่งรถไฟกลับบ้านกัน ออกจากกรุงเทพตอนบ่าย ถึงนครศรี๚ ในตอนเช้าของอีกวัน

ทุกครั้งที่รถไฟมาถึงตรงจุดนี้ หัวใจน้อยๆ พองโต

 ..อา..ถึงบ้านแล้ว..  น้ำตาเอ่อล้นท่วมสองตา

ยิ่งโตอ้อยหวานก็ยิ่งไกลบ้าน เดี๋ยวนี้จะกลับบ้านแต่ละครั้งต้องนั่งเครื่องบินถึง 4 ต่อ และไม่มีโอกาสได้นั่งรถไฟอีกเลย

วันนี้มายืนอยู่ตรงนี้ บนจักรยานแทนรถไฟ น้ำตาล้นท่วมสองตาอีกครั้ง คนที่ไม่เคยจากบ้านไปไกล จะไม่มีทางรู้หรอกว่าความรู้สึกอย่างนี้ ..เป็นอย่งไร

 

ปาดน้ำตาแล้วไปกันต่อค่ะ สวนยางแถบนี้ ช่วงนี้แน่นอนไม่มีการกรีดยาง เพราะฝนตกทุกวัน แถมบางแห่งอาจจะมีน้ำท่วมด้วย

 

นครศรี๚ เป็นเมืองหนึ่งที่น่าปั่นจักรยานเที่ยวมาก มีหลายสิ่งหลายอย่างผสมผสานกัน นอกจากประเพณี วัฒนธรรมที่โดดเด่นแล้ว นครศรี๚ ยังมีธรรมชาติที่สวยงาม

เขาหลวงสามารถมองเห็นได้ทุกที่จากนคร (ถ้าไม่มีตึกหรือบ้านบัง) อ้อยหวานเคยเขียนลงรายละเอียดไว้ในบล็อกเก่า   อ่านได้ที่นี่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/24809

 

เช้าๆอย่างนี้ มีผู้ร่วมทางเยอะ

 

ลุงนุ่งโสร่งปั่นจักรยานด้วย แน่มากๆ

สังเกตุไม้ตีหมา ต้องมีติดไว้ ของอ้อยหวานก็มีค่ะ ใช้ได้ดีทีเดียว แค่ยกไม้ขู่ แต่ละตัวก็เรียบร้อยเป็นผ้าพับ

 

ปั่นมาเจอเพิงนี้ หยุดค่ะหยุด อย่าพลาดเชียว

 

อาหารเช้า ข้าวยำปักษ์ใต้แสนอร่อย

 

บนโต๊ะก็มีขนมอีกมากมาย ให้เลือกหยิบกันเอง รักเธอ..ประเทศไทย ไม่มีที่ไหนอีกแล้ว ที่จะมีของกินอุดมสมบูรณ์ มีให้เลือกมากมายหลายแบบ อร่อย ราคาถูก กินจนอิ่ม ข้าวยำ+กาแฟเย็น+ขนมโค 30 บาท อยากลองทุกๆอย่างจัง แต่ยังมีของกินอีกหลายอย่างรออยู่ที่บ้าน ทุกๆเช้าแม่จะออกไปเดินเล่น แล้วซื้อติดมือมาตั้งรอคนปั่นจักรยาน

 

.. ขอขอบคุณเพื่อนทุกๆคนมากค่ะ ที่ติดตามอ่าน โดยเฉพาะที่ได้เขียนคอมเม้นท์ไว้ อ้อยหวานอ่านทุกคอมเม้นท์ เป็นสิ่งที่เป็นกำลังขับเคลื่อน และเป็นกำลังใจให้ อ้อยหวานเขียนบล็อก

 

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่อง ปั่นจักรยานเที่ยวนครศรีธรรมราช ในตอนต่อไป

 

อ่านปั่นจักรยานเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนแรกๆได้ที่นี่่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27671

http://www.bansuanporpeang.com/node/27682

http://www.bansuanporpeang.com/node/27692

 

 

อ่านรายละเอียดของ วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร ได้ที่นี่ค่ะ

 

http://m-culture.in.th/album/75290/%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%98%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B8%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3_%E0%B8%99%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A

 

http://www.manager.co.th/travel/viewnews.aspx?NewsID=9560000075973

 

http://www.paiduaykan.com/76_province/south/nakhonsithammarat/watpratad.html

 

http://tamlmonline.blogspot.ca/2012/10/blog-post_3784.html

 

   

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

 อ้อยหวาน

 

 

 

 

 

 

 

ความเห็น

ตามมาเที่ยวเมืองคอนด้วยคนค่ะน้องอ้อยหวาน รูปภาพสวยมากค่ะ

เมืองไทยเรานี้แสนดีหนักหนา อาหารข้าวปลาหากินได้ง่าย ผมเชื่อครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

รูป+เรื่องราว สวยงามมากครับ ขอบคุณที่พาเที่ยวครับSmile

อย่าว่าแต่อ้อยหวานเลย พลัดถิ่นไปไกลโพ้นทะเล  แต่เจ้โสอยู่ในประเทศยังไม่ค่อยจะได้กลับบ้านเกิดเลย  

น้ำตาเหล็ดหล่าว  Cry

ขอบคุณค่ะคุณอ้อยหวานนำภาพเมืองคอนมาให้ชม คุณอ้อยหวาน ปั่นจักรยานไปได้สุขภาพแข็งแรง ยังได้พาชมเมืองคอนไปด้วย ได้สิ่งดีๆถ่ายเดียวนะคะ

ถือโอกาส่งข่าวว่างาขี้ม้อนแดงกับpurslane เริ่มให้เห็นเป็นต้นแล้วค่ะ เพาะเมล็ดเมืองหนาวในช่วงหนาวของ กทม.ตอนนี้ดีเลยค่ะ งาม้อนแดงแช่น้ำข้ามคืนรุ่งขึ้นโรยบนดินที่เตรียมไว้แล้วเอากากมะพร้าวคลุมหลวมๆกันลมโกรกผิวดินแห้ง สามวันก็เริ่มงอกค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ให้้ได้ปลูกสิ่งดีๆ :)

อ่านเรื่องราวพี่อ้อยแล้วซึ้งค่ะ ไปไกลแสนไกล แล้วหวนนึกถึงอดีต

ทุกบล๊อก ชอบภาพถ่ายมุมสวยๆ จับภาพได้ดีทีเดียว "อยากกินขนมครก" ค่ะ วางบนใบตองซะด้วย ได้บรรยากาศเมืองคอน รับรองได้ของกินมากมายคุณอ้อยนำ้หนักเพิ่มแน่นอน อิอิ

บ้าน ที่ไหนๆก็ไม่เหมือนบ้านเรา รูปสวยๆทุกรูปเลย ป้าไปเมืองคอน ถ่ายรูปมาไม่เห็นสวยเลยแต่ของจริงงามจับใจ คุณอ้อยถ่ายรูปได้เหมือนของจริงมากๆ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

รักเธอ ประเทศไทย จริงค่ะ ไปเที่ยวไหนๆมา ก็สู้บ้านเราไม่ได้ค่ะ ถึงแม้จะมีความงดงามหลากหลาย แต่ความอบอุ่น ผู้คน อาหารการกิน ทีพักพิง บ้านเราดีที่สุด รักประเทศไทยจังSmile

หน้า