น้ำจรดฟ้าเหนือเขื่อนศรีนครินทร์
วันนี้ค้นได้อัลบัมรูปที่ไปกินลมชมวิวสูดโอโซนและอาบบรรยากาศปลายฝนต้นหนาวมาก็เลยมารีวิวให้ชมกันค่ะตามมาเลยค่ะตอนนี้เราลงจากรถบัสปรับอากาศออกมาเหยียดแข้งเหยียดขาหน้ารถพอผ่อนคลายอิริยาบทกับการนั่งมานานในบรรยากาศคาราโอเกะบนรถประเภทข้าเจ้าจับไมค์ได้แล้วไม่มีทางวาง...แล้วเราก็มองเห็นเวิ้งน้ำของเขื่อนศรีนครินทร์อยู่ต่อหน้าเราทนแดดร้อนอีกสักนิดเดี๋ยวก็มีเรือมารับนั่นไงมาแล้ว ทุกคนลงเรือสวมชูชีพขืนไม่เชื่อตกน้ำป๋อมแป๋มไม่รู้ด้วย
หลังจากที่นั่งมาในเรือชั่วโมงกว่าๆ และแล้วเราก็มาถึงที่พักเป็นเรือนแพหมู่ฉากหลังเป็นป่าและภูเขาเขียวขจี เข้าที่พักด้วยหัวใจพองโตความเหน็ดเหนื่อยหายไปด้วยเวลคัมดริงค์เป็นน้ำหวานรสชุ่มคอ ตามด้วยของว่างเป็นขนมปังหน้าหมู บนแพสอาดสอ้านตกแต่งเรียบร้อยเราเก็บข้าวของเข้าห้องใครห้องมันแล้วก็มา
จอยกันและแล้วความสนุกบนแพก็เริ่มขึ้น
หลายคนนอนกินลมชมวิวได้หนังสืออ่านแล้วก็หลับแต่หลายคนกว่าสนุกกับการเล่นน้ำอะไรจะสะใจเท่าการกระโดดตีลังกาลงน้ำตูมๆเรือแคนูรออยู่อีกฟากของหลายคนลงแพคว้าได้ไม้พายลงเรือพายเรือไปภูเขาฝั่งตรงข้ามกัน เราเองไปกับเจ้านายและภรรยาลงเรือเร็วขับโดยคุณโป้งเจ้าของรีสอร์ทนี่คุณโป้งคุยสนุกมากเจ้านายชอบคอดริงค์เหมือนกัน ลมแรงปะทะหน้าแต่สดชื่นอิ่มเอมกับเวิ้งน้ำรอบข้าง เห็นเทือกเขาเป็นขอบอยู่ลิบๆ เรือเร็วพาเราลัดเลาะไปตามอ่าวโน้นอ่าวนี้ผ่านไร่องุ่น..และป่ารังที่กำลังออกดอกสีขาวพราว พอเราเทียบเรือเข้าไปใกล้ได้กลิ่นหอมกรุ่น พอพาเราวนกลับมาที่พักอีกครั้งคุณโป้งก็เอาเรือเร็วนั่นเอนเทอร์เทนอีกกลุ่มที่รออยู่คือเรือกล้วย เธอลากเรือกล้วยวนๆไปแล้วก็เทนึกถึงเรือกล้วยที่เราเช่าตอนเราไปเที่ยวทะเลสิแต่ที่นี่ดีกว่าเพราะเป็นน้ำจืดเวลาคว่ำเรือกล้วยแล้วเราตกน้ำ น้ำเข้าปากแต่ไม่เค็มไม่เหนียวตัว
หลายคนเพลินกับการแช่น้ำให้ปลาตอดปลาเยอะมากยิ่งตอนเช้าตรู่กุ้งกระโดดจ๋อมแจ๋มตลอดเวลาสองหนุ่มสาวคู่ฮันนีมูนไม่มีอะไรดีไปกว่านั่งมาลันดูแกมาแลดูกัน
เวลาแห่งความสุขอีกคือเวลากินที่นี่กินไม่อั้นอาหารเย็นเป็นปลาและต้มมีทั้งรสจืดและรสจัด ตบท้ายด้วยผลม้ตามฤดูกาลอาหารเช้า
เอบีเอฟจานใหญ่ใครไม่อิ่มเบิลได้อีกข้าวต้มก็มีสังเกตุว่าอาหารเหลือทุกมื้อ อาหารก็อร่อยแต่เหลือเพราะเขาทำมากเรียกว่ากินจนพุงกาง
ส่วนตอนนอนผมขอนอนกับเพ็นกวินเละ(มันเละเพราะมันเก่าซักแล้วซักอีก ก็ตอนนี้อายุ11แล้วยังติดตุ๊กตาเพนกวินที่แม่ซื้อให้ตั้งแต่ตอนจำความได้)ถ้าไม่ได้กอดผมนอนไม่หลับอ่ะ (เทวดาที่บ้านของใครเป็นอย่างนี้บ้าง) ทริปนี้จบก่อนนะจ๊ะ.......
ขอบคุณภาพอาหารจากอมาดาดรีสอร์ทดอทคอม
- บล็อกของ นงคราญ วชิรา
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 9595 ครั้ง
ความเห็น
นงคราญ วชิรา
23 กันยายน, 2010 - 21:33
Permalink
แอน
พี่พายเรือไปๆๆๆขึ้นไปบนยอดเขาฝั่งตรงข้ามเพื่อนที่ตามไปกางแขนมันร้อง
เหินฟ้าดูมันยังกับศรรามก็ไม่ปาน ดอกรังบานเต็มต้นหอมมากเลยเสียดายไม่ได้เก็บภาพนั้นบนยอดเขามีแคร่ให้นอนดูดาวด้วยแต่ไม่กล้าอ่ะ
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
23 กันยายน, 2010 - 21:11
Permalink
ขอบคุณค่ะ
ภาพสวยมากเลยนะคะ ให้บรรยากาศดีจัง
นงคราญ วชิรา
23 กันยายน, 2010 - 22:12
Permalink
แก้ว
จ้า.........บรรยากาศ chill chill... แก้วรู้มั๊ยนี่ดอกอะไร
ป้าหน่อย
24 กันยายน, 2010 - 08:34
Permalink
เอื้อยนงคราญ หอมดอกไม้
เอื้อยนงคราญหอมดอกไม้ป่าแล้วคิดฮอดบ้านบ่อ
..หอมดอกจิกคึดฮอดความหลัง
หอมดอกฮังคึดฮอดความเก่า
หอมดอกคัดเค้า คือสิเฒ่าบ่อเป็น...
อันนี้ดอกฮัง บานหน้าแล้ง ในป่าโคกอิสาน
กลิ่นหอมเฉพาะของเค้าเฮ็ดให้คิดฮอดบ้านคุเทือ
ภาพจาก guru.sanook.com
ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง
สวนสุขารมย์
23 กันยายน, 2010 - 21:28
Permalink
ตามไปเที่ยว
ขอตามไปด้วยคนค่ะ...
เวลาพบกันสั้นนิดเดียว
นงคราญ วชิรา
23 กันยายน, 2010 - 21:39
Permalink
คุณบุ๋ม
ตามมาเลยค่ะเล่นเรือกล้วยสักรอบมะ...มันมากขอบอก
สวนสุขารมย์
23 กันยายน, 2010 - 21:47
Permalink
เรือกล้วย
เคยไปเล่นที่พัทยาค่ะ....พอโดนเทตกเรือ ปีนขึ้นไม่ไหว (หนักก้นนะ)...ต้องเดือดร้อนคนขับเรือมาฉุดขึ้น ฮาฮาฮา
เวลาพบกันสั้นนิดเดียว
นงคราญ วชิรา
23 กันยายน, 2010 - 21:51
Permalink
บุ๋มฮา
555คนขับเรือกล้วยที่มาฉุดถ้าหล่อๆก็อยากให้ฉุดนานๆ เอิ๊ก5555
Slowlife
23 กันยายน, 2010 - 22:25
Permalink
แอบมาดู
ไม่เคยไปเขื่อนศรีนครินทร์ ไม่เคยไปน้ำตกห้วยแม่ขมิ้น รู้สึกขาดโอกาสยังไงไม่ทราบค่ะ ไว้จะหาโอกาสไปบ้าง ขอบคุณค่ะ
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
นงคราญ วชิรา
24 กันยายน, 2010 - 08:07
Permalink
slowlife
มีโอกาศก็ไปนะคะ หาความสุขใส่ตัวบ้างในขณะที่ยังสุขภาพยังแข็งแรง ความสุขหาได้รอบๆตัวเราค่ะ..จากรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ยิ้มเวลาแห่งความสุขเริ่มแล้ว
หน้า