…....ที่มา ๒๑ ศิษย์......
ด้วยความที่มีเพื่อนหลากหลายแนวหลายกลุ่ม แต่เพื่อนผมทั้งหมดก็มีความละม้ายใกล้เคียงกันตรงที่แทบทุกคนจะมีความเรียบง่าย ไม่มากมาย เป็นปรกติเยี่ยงคนอื่นทั่วไป
กระทั่งผมมาคิดเอาเองว่า อาจจะเป็นผมคนเดียวที่ออกจากหลุดโลกผิดเพี้ยนเพื่อนฝูงมากไปหน่อย ทั้งด้วยวิธีคิดและการดำเนินชีวิตนับตั้งแต่เริ่มแปลกแยก ตั้งคำถามต่อโลก และสังคมในยุควัยหนุ่มเลือดร้อน
นับเป็นเรื่องโชคดีที่ผมไม่ได้ก้าวร้าวในเชิงพฤติกรรมแบบบ้าสงคราม ชกต่อยและหาเรื่องปวดเศียรให้ครอบครัว ญาติพี่น้องวงศ์ตระกูล
ที่บอกว่าโชคดีอาจเป็นเพราะสังคมในช่วงนั้นยังเคลื่อนที่ช้า ด้วยองคาพยพที่ประกอบกันทั้งหมดทั้งมวลยังมีความเป็นสังคมยุคเก่าแฝงอยู่มาก
คงยากถ้าหากจะให้คำนิยามวัยรุ่นยุคนี้ว่าโชคดี
คงรู้นะครับ..ว่าเพราะอะไร?
ในยุคที่เริ่มต้นเดินทาง ผมมีเพื่อนเป็นคนเขียนกวี(ซึ่งเขียนกวีน้อยชิ้นที่สุดเท่าที่เคยรู้มา) การแสดงออกของเขาออกจะเพี้ยนและหลุดโลกเกินที่เพื่อนผม(คนอื่นๆ )จะรับได้ น่าแปลก....ที่ผมรับได้ ทั้งๆ ที่ผมเองไม่ได้มีท่าทีหรือพฤติกรรมแบบเขา
บางคนเป็นคนกรีดยาง เป็นชาวบ้านธรรมดา เป็นช่างภาพ เป็นข้าราชการ เป็นตำรวจ พนักงานบริษัท หลายคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือ จบออกมาแล้วยังเดินทางท่องเที่ยวถ่ายภาพด้วยกันอีกต่อเนื่องยาวนาน ได้ลูกได้ผัวก็ยังแวะเวียนพาลูกมานั่งจิบน้ำร้อนที่บ้านสวนขี้คร้านก็ออกบ่อย
บางคนพบในเส้นทางการเดินทางป่า ถูกชะตาก็คบหาต่อเนื่องจนมีครอบครัวก็แยกย้ายกันไป
อย่างที่เคยเล่าสู่กันฟังมาแล้วในที่มา ๑๙ มีดหลานศิษย์ เพื่อนผมคนนี้เองที่เคยพูดถึงผมว่าเป็นครูสอนถ่ายภาพคนแรกในชีวิตของเขา
ในวันที่ผมมีปัญหาเขาเองได้ช่วยผมไว้หลายครั้ง นอกเหนือจากความผูกพันเยี่ยงเพื่อนที่เรียนด้วยกันมา เดินทางท่องเที่ยว ให้ที่พักพิงยามที่ผมเตร็ดเตร่ไปในจังหวัดที่เขาอาศัยอยู่แล้ว มิตรจิตอื่นๆ ก็ยังมีให้กันเสมอสืบเนื่องยาวนาน
ผมถือว่าการพูดถึงบุญคุณทั้งต่อหน้าและลับหลังนับเป็นความกตัญญุตาอย่างหนึ่ง นั่นหมายถึงการตอบแทนต่อกันต่อไป ตามกำลังและความสามารถที่มี
หลายวันก่อนเขาสั่งให้ผมทำมีดเล่มหนึ่งในแนวที่เขาชอบ และผมพอที่จะทำขึ้นมาได้อย่างไม่น่ายากเย็นมากนัก และเป็นครั้งแรกที่ผมได้ลองเล่นกับตะไบของนอกราคาแพงที่ได้รับอุปการะมาจากศิลปินทำมีดถิ่นตะวันออก
อาจจะมีอะไรขาดๆ เกินๆ บ้างประสามือใหม่ แต่คาดหวังลึกๆ ว่าเพื่อนจะพึงใจในงานชิ้นนี้ที่ผมประดอยทำขึ้นมาอย่างตั้งใจ กินเวลานานหลายวันทั้งขึ้นรูปและงานจบ
ครับ...อย่างที่บอก ผมมีเพื่อนหลายกลุ่ม ต่างคนต่างมีอิสระต่อการมีและใช้ชีวิตอย่างธรรมดาสามัญ
ผมทำมีดมาไม่กี่เล่ม...แต่ละเล่มมีจุดมุ่งหมายของการเก็บและใช้งานผิดแผกแตกต่างกันไปตามแต่เจ้าของที่รับไปจะใช้สอยเพื่อการใดต่อชีวิต เป็นแค่เครื่องมือไม่ใช่อาวุธ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นย่อมขึ้นอยู่กับเจตนาและสติของผู้ควบคุมมันในปัจจุบันขณะ ว่าจะ “เอาอยู่” หรือไม่
คงรู้นะครับ....ว่าผมหมายถึงอะไร ?
..........................................................................
- บล็อกของ sailomloy
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 4887 ครั้ง
ความเห็น
chai
27 กันยายน, 2010 - 16:14
Permalink
ขอบคุณมากครับ
เอางานฝีมือมาอวดกันอีกแล้ว สวยครับ สวย
ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ msn/krawmovie@hotmail.com
sailomloy
27 กันยายน, 2010 - 18:58
Permalink
chai
ขอบคุณครับผม
ออกปากรุนท็อกที !!!
witlessness
27 กันยายน, 2010 - 16:24
Permalink
สวย คม มาก
มีดสวยมากครับ
คมเข็มด้วยปอกทองเหลืองที่มีเอกลักษณ์ คมกริบด้วยเหล็กชั้นดี
...แต่ผมว่าแพ้คมความคิดของคุณสายลมลอย
sailomloy
27 กันยายน, 2010 - 19:00
Permalink
witlessness
ขอบคุณครับ..
แหม..ผมก็ว่าไปเรื่อยเปื่อยประสาผม
คมเคิมอะไรก๊าน..
ออกปากรุนท็อกที !!!
มนต้นกล้า
27 กันยายน, 2010 - 16:49
Permalink
อ๊ะจ๊ากกกกก
อะโช๊ะ......อะแช๊ะ ทำเสียงประกอบลีลาค่ะ
ฉันจะปลูก ผัก ให้ลูกทาน
sailomloy
27 กันยายน, 2010 - 19:01
Permalink
มนต้นกล้า
เป็นอะไรมากป๊ะเนี่ยะ?
หืมม์ ?
ออกปากรุนท็อกที !!!
ไคโฉ้
27 กันยายน, 2010 - 19:34
Permalink
ได้รับของเรียบร้อยแล้ว...
ได้รับของเรียบร้อยแล้ว...สวยฮาม ถูกใจมากสมกับการรอคอย ขณะแกะซองมีพี่ ๆ หลายคนนั่งลุ้นรอชมอยู่ด้วย ทำการทดลองความคมให้ดู โดยการนำกระดาษมาแล้วเอามาเชือดที่มุมให้ดู ไม่มีสะดุดเลย มีดสวิสซ์ที่ว่าแน่คงชิดซ้ายไปแล้ว อีกอย่างหนึ่งน้ำหนักพอดีมือมากเลย เหมาะมากกับวัตถุประสงค์ที่ต้องการคือใช้งานทั่วไป ซึ่งไม่ใช่ มีดนักเลง...แล้วก็ภูมิใจที่เป็นมีดตะไบเล่มแรกของ สายลมลอย...
sailomloy
27 กันยายน, 2010 - 21:40
Permalink
ไคโฉ้
ยินดี...
ยินดี.....
ว่าแต่ไคโฉเ้นี่...ไค หว่า?
ฮิ้ววววววววว
ออกปากรุนท็อกที !!!
ป้าเล็ก..อุบล
27 กันยายน, 2010 - 19:39
Permalink
มีดตะไบ
ไม่น่าเชื่อเลยว่าทำได้ออกมาสวยมาก สายลมลอย เคยให้ป้าเล็กช่วยหาตะไบเก่า จนเดี๋ยวนี้ ไอ้น้องคนรับปาก ก็ไม่ได้เอามาให้เลย ต้องขออภัยอย่างแรง
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
sailomloy
27 กันยายน, 2010 - 21:39
Permalink
ป้าเล็กครับ
ไม่เป็นไรครับผม
ขอบคุณครับ
ออกปากรุนท็อกที !!!
หน้า