30 มีนาคม 2550

วันนี้ไปตัดหญ้าในสวนยาง ซึ่งเดิมพื้นที่ตรงนี้เป็นที่นามาก่อน ก็เลยเขียน blog เรื่องนี้ซักหน่อย ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับพื้นที่ภาคใต้ที่ตอนนี้ถ้าเดินทางไปไหนก็จะเห็นนาข้าวกลายเป็นสวนยาง สาเหตุเพราะยางราคาดี สำหรับที่บ้านยางราคาดีคงไม่ใช่เหตุผลหลักที่เปลี่ยนจากนาข้าวเป็นสวนยาง ที่บ้านทำนาเพื่อเอามากินไม่ได้ทำเพื่อขาย หลังๆมา ค่าจ้างในการทำนาไม่ว่าจะค่าไถ ค่าจ้างคนเกี่ยว ค่าแรงแพงมาก ถ้าเอาค่าจ้างในการทำนามาซื้อข้าวสารยังดีเสียกว่า อีกอย่างน้ำในการทำนาเริ่มไม่มีเพราะเหมืองธรรมชาติที่ส่งน้ำมาเริ่มตื้นเขิน ที่นาผมอยู่ใกล้เหมืองส่งน้ำชลประทาน แต่เหมืองอยู่ต่ำกว่านาหลายเมตรไม่เคยได้ใช้ประโยชน์จากชลประทานนี้เลย ด้วยสองเหุตผลนี้ที่บ้านเลยเลิกทำนาซื้อข้าวสารดีกว่า และนาก็กลายเป็นสวนยางที่ผมไปตัดหญ้าวันนี้ ตัดหญ้าไปก็นึกเสียดายเหมือนกันทุ่งนาที่เคยวิ่งเล่นสมัยเด็กๆ

21 มีนาคม 2550

ตามชนบทที่น้ำประปาเข้าไม่ถึง น้ำที่จะใช้ในชิวิตประจำวันก็เป็นน้ำจากบ่อน้ำ ที่ทุกบ้านจะขุดเอาน้ำไว้ใช้ สมัยที่ยังไม่มีไฟฟ้าก็ใช้ถังผูกเชือกดึงน้ำขึ้นมาโดยใช้รอก นึกถึงสมัยเด็กๆ บ้านข้างๆใช้ "หมา" ตักน้ำ งงละซีหมาจะไปตักน้ำได้อย่างไร เป็นภาษาเฉพาะถิ่น หมา คือถังตักน้ำที่ทำจากกาบของต้นหมาก (ภาษาใต้เรียกว่า ต้อหมาก) ใช้วิธีการพับแล้วเย็บด้วยไม้ใผ่จนมีลักษณะเป็นถังน้ำ ใช้ตักน้ำขึ้นจากบ่อ แต่หลังจากที่มีไฟฟ้าใช้ หมา และถังตักน้ำจากบ่อ ก็หายไปมีปั๊มน้ำไฟฟ้าเข้ามาแทน ที่บ้านผมก็เช่นกันมีปั๊มน้ำใช้อยู่ อายุมันมากกว่า 10 ปี พอๆ กับมีไฟฟ้าใช้มั่งมันทนสุดยอด ไม่พังซักที แต่มีสิ่งที่มันจะเสียและต้องเปลี่ยนให้มันคือ คอนเดนเซอร์ ไม่กี่วันที่ผ่านมามันก็หยุดทำงาน ก็รู้ทันมันว่าต้องคอนเดนเซอร์เสีย

19 ​มีนาคม​ 2550

    หลังจากที่ได้เขียน blog ฝนแรกไปแล้ววันนี้ก็เป็นความโชคดีที่ฝนตกมาให้เป็นครั้งที่สองจะฝนแท้หรือฝนเทียมผมไม่อาจทราบได้แต่ฝนที่ตกลงมาสองครั้งนี้ก็ทำให้ต้นไม้บริเวณบ้านสดชื่นขึ้นต้นที่กำลังจะตายก็สามารถฟื้นขึ้นมาได้อีกครั้งฝนตกทำให้เกษตรกรชาวสวนยางยิ้มออกเพราะอะไรเหรอเพราะช่วงนี้เป็นช่วงหยุดกรีดยางเนื่องจากยางผลัดใบในช่วงต้นปีที่ผ่านมาการที่จะกรีดยางได้อีกรอบหนึ่งนั้นต้องใบแก่และฝนตกถ้าฝนตกลงมาอีกครั้งสองครั้งคิดว่าเกษตรกรชาวสานยางคงจะเปิดหน้ายางรอบใหม่ได้อีกครั้งหนึ่งนั่นหมายความผมเองก็ต้องหัดกรีดยางบ้างแล้ว

16 มีนาคม 2550

ฝนแรกของปีนี้หลังจากที่แล้งมานาน แล้งแบบไม่มีฝนตกมาเลย ตั้งแต่ผมกลับมาอยู่บ้าน สิ่งที่ผมรออยู่คือรอฝน เมื่อไหร่ฝนจะตกมาซักที จะได้ทำอะไรเกี่ยวกับการเกษตรให้เต็มที่ซักที  วันนี้เทวดาเป็นใจส่งฝนมาหนึ่งห่าใหญ่เมื่อตอนเย็น ถึงแม้จะไม่รู้ว่าจะมีฝนตกมาอีกหรือไม่ แต่วันนี้ก็ทำให้อากาศน่านอน เมื่อมาเปิดเวบเขียน Blog เหลือบมองมาทางซ้ายของเวบเห็นรายงานสภาพอากาศไม่ได้คิดอะไรมาก รูปสวยดีนะ เอ.. แต่รูปฝนตกนี่นา เออใช่วันนี้ฝนตก

อากาศเย็นสบายนอนก่อนนะครับ

18 มีนาคม 2550

วันนี้ผมตั้งหัวข้อ Blog ด้วยคำถาม "เขาเรียกกันว่าอะไร?" เพราะมีสิ่งที่ผมสงสัยว่าเขาเรียกสิ่งนี้ว่าอะไร ที่มาคือผมเดินท่อประปาขนาด 2 นิ้ว เข้าสวนผ่านหน้าบ้าน ที่หน้าบ้านผมถมด้วยดินที่มีหินปน จะใช้จอบหรือเสียมขุดเนี่ยหมดสิทธิ์ ต้องไปซื้อเจ้าตัวนี้มา ทีบ้านผมเรียกมันว่า "ไอ้โจ้ง" ใช้สำหรับขุดดินที่แข็งมากๆ หรือดินปนหิน ผมขุดเจอหินจนปลายด้านแหลมงอ

ไอ้โจ้ง เป็นชื่อเดียวกับชื่อเพื่อนผมสมัยเรียนมัธยมเลย ขุดดินไปก็ทำให้นึกถึงเพื่อนคนนี้ด้วย บ้านใครเรียกว่าอะไรบอกเล่ากันหน่อยนะครับ ผมคิดว่าคนละท้องถิ่นคงเรียกไม่เหมือนกัน  ดูภาพ "ไอ้โจ้ง"

9 มีนาคม 2550

วันนี้ เหนื่อยอีกวัน เหนื่อยกับงานปูน คนที่ไม่เคยทำงานก่อสร้างคงไม่ทราบว่า การผสมปูน การหิ้วถังปูนมันเหนื่อย และหนักขนาดไหน ถ้าคุณผสมปูนไม่ถูกวิธียิ่งจะทำให้หนักขึ้นไปอีก งานเหนื่อยหนักแค่ไหน แต่มีความสุข ความสุขที่ว่าคือทำกันสองคนกับพ่อ งานวันนี้คือเทปูนลาดพื้นใต้ที่วางแทงค์น้ำ ทำกันตั้งแต่เช้าได้ทานข้าวมื้อเที่ยงตอนบ่ายโมง

ประเด็นที่จะคุยวันนี้ไม่ใช่เรื่องงานก่อสร้างหรอก แต่จะพูดเรื่องอาหาร

8 มีนาคม 2550

ไม่ได้เขียน Blog หลายวัน บางวันนึกจะเขียน แต่คิดอีกทีวันนี้ ชีวิตไม่มีอะไรน่าสนใจ บางวันเหนื่อยจนนั่งหน้าคอมพิวเตอร์ไม่ไหว เพราะชีวิตผมตอนนี้ไม่ได้นั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์เหมือนเมื่อก่อนแล้ว กำลังวางรากฐานเพื่อทำสวน หรือพูดให้สวยก็คงเกษตรกรมั่ง ทุกวันนี้จับจอบจับเสียม เลื่อย เครื่องมือต่างๆ จนมือด้าน เหนื่อยทุกวัน ได้เหงื่อทุกวัน ที่สำคัญ มีความสุข เหนื่อยก็พัก อยากนอนก็นอน ไม่ต้องมารำคาญใจ ไม่ต้องมาเหนื่อยใจ กับความ ...แหลของเพื่อนร่วมงาน(บางคน) ไม่มีนายจ้าง แต่ได้ค่าจ้าง เป็นข้าวสามมื้อ จากพ่อ และแม่  นี่คือตอนนี้ แต่อนาคตอันใกล้ ค่าจ้างข้าวสามมื้อต้องเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น ถ้าไม่งอมืองอเท้า ติดตามกันต่อไปครับท่านผู้ชม..

11 กุมภาพันธ์ 2550

การแข่งขันระบบปฏิบัติการลินุกซ์ ครั้งที่ 7 (NECTEC Linux Competition NLC 2007) เป็นส่วนหนึ่งของงาน  มหกรรมประกวดเทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสารแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 6  ซึ่งจัดที่ ห้องไอส์แลนด์ฮอล ศูนย์การค้าแฟชั่นไอส์แลนด์ 7-9 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา

ผมเดินทางไปถึงตั้งแต่วันที่ 6 เพราะต้องการไปดูลาดเลาก่อน บ้านนอกเข้ากรุงก็ต้องไปดูสถานที่ก่อน จะให้เดินทางไปถึงวันงานทีเดียวกลัวไปไหนไม่ถูก

เช้าวันที่ 7 ผมรีบไปแต่เช้าลงทะเบียน ลงทะเบียนแค่แจ้งชื่อแล้วก็ได้ป้ายคล้องคอมา 1 อัน เอ..

2 กุมภาพันธ์ 2550

เริ่มตั้งแต่เมื่อวานได้โค่นและขุดต้นมะม่วงหิมพานทิ้ง เนื่องจากถูกหนอนทำลาย ที่บ้านจะเรียกหนอนพวกนี้ว่า "หรา" เช่น  "โดนหราไช" ก็คือ "โดนหนอนเจาะ"

เมื่อคืนออกมานอกบ้านเห็นพระจันทร์ส่องแสงสว่างสวยดีมีรูปมาฝาก
ถ่ายติดหลังคาบ้านไปด้วยเลย

28 มกราคม 2550

ตื่นเช้าขึ้นมาด้วยพร้อมอาการไข้ เลยต้องกินพาราเป็นอาหารเช้า
แล้วเริ่มเก็บของที่ขนมาจากภูเก็ตให้เข้าที่เข้าทางให้พอเริ่มใช้งานคอมพิวเตอร์ได้
เก็บของเข้าที่เข้าทางแล้วก็ใช้เครื่องดูดฝุ่น ดูดฝ่นทั่วบ้าน อาบน้ำ แล้วทานข้าวมื้อเที่ยง
ทานยาพารา 2 เม็ตแล้วนอนพักผ่อนเพราะรู้สึกมีไข้ขึ้นมาอีก ตื่นมาอีกทีสี่โมงกว่าแล้ว
ตื่นขึ้นมารู้สึกหิวแล้วเดินไปหลังบ้านเห็นผักเหมียง