ไปอ่านเจอในหนังสือ "การผลิตถ่าน และน้ำส้มควันไม้ Charcoal & Wood Vinegar" ของ จิระพงษ์ คูหากาญจน์ ถึงประโยชน์ของถ่านมีใจความว่า "ใช้เป็นสารปรับปรุงดิน เนื่องจากถ่านไม้มีรูพรุนมากมาย เมื่อใส่ถ่านไม้ลงดิน จะทำให้ร่วนซุย อุ้มน้ำและอากาศได้มากขึ้น ทำให้รากพืชขยายตัวได้อย่างรวดเร็ว ทั้งยังดูดซับปุ๋ยในโตรเจนไม่ให้ระเหยสู่อากาศในรูปของแก๊สแอมโมเนีย ทำให้ประหยัดปุ๋ย รวมทั้งแร่ธาตุต่างๆ ที่มีอยู่ในถ่านไม้ จะเป็นแหล่งจุลธาตุ (Trac Element) สำหรับพืชเป็นอย่างดี"

เนื่องจากผมเผาถ่านอยู่แล้ว

วันนี้ก็เป็นครั้งที่ 2 แล้วที่มีผู้สนใจมาเยี่ยมบ้านสวนพอเพียง ครั้งนี้ก็เป็นพี่ที่รู้จักกันอยู่ก่อนแล้ว เห็นเรื่องราวต่างๆ ที่ผมได้ลงในเวบไปก็สนใจที่จะมาเยี่ยมชม วันนี้ผมเสร็จภาระกิจจากการทำปุ๋ยหมัก ก็ประมาณ 11.00 น. มานั่งพักผ่อนที่ศาลาหน้าบ้าน ด้วยการเล่นเน็ต เล่นได้ไม่นานก็มีโทรศัพท์เข้ามา ผลคือขับรถเลยปากทางเข้าบ้านไปแล้ว 

หลายเรื่องเกี่ยวกับการเผาถ่านที่ผมเขียนไว้ใน gotoknow แล้วไม่ได้คัดลองมาไว้ในเวบไซต์แห่งนี้ ดังเรื่องต่อไปนี้

• ประมวลภาพ ขั้นตอนการทำเตาเผาถ่านด้วยถังน้ำมัน 200 ลิตรแบบนอน
• วิธีเก็บน้ำส้มควันไม้จากการเผาถ่าน
• เตาเผาถ่านติดเน็ต

เตาเผาถ่านและโรงเผาถ่านผมใช้งานมาปีกว่าเกือบสองปี ในการสร้างโรงเผาถ่านในตอนแรก ก็ทำเอาง่ายๆ ไปหาต้นไม่หลังบ้านมาทำเสา เมื่ออายุการใข้งานนานเข้า ประกอบกับช่วงเดือนมกราคมที่ผ่านมาลมพัดเสาหักลงมา วันนี้ได้โอกาสทำโรงเผาถ่านใหม่ซักที คราวนี้ใช้เสาปูนทำเป็นโรงเรือนถาวร เพราะคงต้องได้เผาถ่านอีกเยอะ และจะทำเพิ่มอีกเตา

ตามที่สมาชิกที่ใช้นามว่าคุณ Party ได้ให้ความสนใจ ถั่วไร้ค้าง ตามกระทู้นี้ http://www.bansuanporpeang.com/node/124#comment-99 หรือใครจะเรียกถั่วชนิดนี้  ถั่วนั่ง ก็คือถั่วฝักยาวที่ไม่ต้องใส่ค้างนั่นเอง เมื่อวานผมไปซื้อเมล็ดพันธุ์ข้าวโพด เลยเจอเจ้าถั่วนั่งนี้เข้าพอดี เลยซื้อมาแล้วถ่ายรูปมาฝาก

ก็มองว่าเป็นทางเลือกหนึ่ง

ขึ้นชื่อว่า มะระ หลายคนอาจไม่ชอบเพราะมันขม ยิ่งมะระขี้นกด้วยแล้ว มันก็ขมกว่า แต่ผมเองชอบครับ ทั้งมะระ และมะระขี้นก  ผมเองปลูกมะระขี้นกไว้ด้วยรวมทั้งที่งอกขี้นเองก็หลายต้น ช่วงนี้กำลังงาม แตกยอดเยอะมาก ยอดมะระขี้นกนี่แหละครับสุดยอดอาหารที่อร่อย และปลอดสารพิษ

เมื่อมีคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน บอกว่าจะมาเยี่ยมบ้านสวนพอเพียง ใจหนึ่งก็ดีใจที่จะมีคนมาเยี่ยม ใจหนึ่งก็กังวลว่าจะไม่มีอะไรให้ดู

การนัดหมายครั้งนี้ก็มีการคุยกันก่อนทางอีเมล์และเวบบอร์ด แต่ยังไม่ยืนยันวันเวลา วันศุกร์ ที่ 21 ประมาณ 5 โมงเย็นก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้ที่จะมาเยี่ยม บอกว่าพรุ่งนี้ (22 กุมภาพันธ์) ช่วงเช้าจะมาเยี่ยม จะมากันสองสามคน

คนที่จะมาเยี่ยมเป็นใคร มากจากไหน  เป็นคนที่รู้จักกันด้วยสื่ออินเทอร์เน็ตที่ลานปัญญา นามว่าหมอเจ๊(สาวตา) ซึ่งเป็นหมออยู่ที่โรงพยาบาลกระบี่

ได้เห็นชื่อเรื่องผักที่กินไม่หมด  ก็อาจทำให้บางคนคิดว่ากินไม่หมดก็เอาไปขายซิ ไม่ใช่อย่างนั้นครับ เคยได้ยินนิทานที่ว่ามีปลาหนึ่งตัวทำอย่างไรถึงกินไม่หมด ใช่มั๊ยครับ ถ้าไม่เคยได้ยินหรือจำไม่ได้ก็มาฟังนิทานผักที่กินไม่หมดก็แล้วกัน

ผมเองเพิ่งปลูกผักคะน้า และกวางตุ้ง ไม่ทันโตผมก็มีคะน้าและกวางตุ้งมากินโดยที่ไม่ต้องซื้อ เนื่องมาจากการแบ่งปันนั่นเอง ผมมีผักผมจะแบ่งบันเพื่อนบ้านที่สนิทกัน บังเอิญว่าเพื่อนบ้านคนนี้อุดมการเดียวกันคือปลูกผักไว้กินเองเพื่อลดรายจ่ายในครอบครัว เหลือแบ่งปันและขาย ผมปลูกผักก่อนเขา ผมเลยแบ่งปันไปให้ก่อน พอของเขาได้ผลผลิตเขาก็เอามาแบ่งผม ก็เลยเป็นที่มาของผักที่กินไม่หมด

อีกเรื่อง

หลังจากที่ผักผมให้ผลผลิต นอกจากการกินเอง แบ่งปันญาติพี่น้องเพื่อนบ้านแล้ว ก็ขายครับ หรือขายไปแบ่งปันไปก็แล้วแต่ วันนี้ได้ขายเป็นครั้งที่ 4 แล้ว 

ครั้งแรกไปขายในหมู่บ้านที่พี่สาวอยู่ พี่สาวช่วยขาย ได้มาประมาณ 500 บ.
ครั้งที่ 2 พ่อเอาไปขายให้ ได้มา 55 บ.
ครั้งที่ 3 พี่ๆ ที่ทำงานเก่ามาซื้อถึงบ้านได้มา 250 บ.
ครั้งที่ 4 ไปขายเองที่ทำงานที่ลาออกมาหมาดๆ ขายได้ประมาณ 800 บ.

ขายผักเองได้ 800 บ. มีความสุขมาก ดีใจ ตื่นเต้น ภูมิใจเคล้ากันไป เป็นความรู้สึกยากที่จะอธิบาย ตอนที่ได้รับเงินเดือนหลักหมื่นทำไมความรู้สึกแบบนี้ถึงไม่มี