ครั้งแรก..ของเปรี้ยวส้ม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้..อุตส่าห์..ตื่นเช้า เพราะมีนัดไปออกหน่วยรับบริจาคเลือด..ที่โรงเรียนของเปรี้ยว_ส้ม.... ขณะขนอุปกร์ลงจากรถแลเเตรียม สถานที่..เพื่อรอรับบริจาคเลือด... เปรี้ยวส้มเดิน..ยิ้มระรื่นมาหา..."ไม่เห็นบอกว่าจะมา"...อ่าว...ลืม..เมื่อคืนเพิ่งเจอกัน..ลืมบอก.."ทำไม..สนใจจะบริจาคเลือดหรอ"...เปรี้ยวสั่นหัวคลอน..." ไม่ ๆ อย่ามาชวน...กลัวเข้ว กลัวเลือด... เจ็บ.. แน่ๆ" ..ว่าแล้วคุณหลานก็เดินหายไปอย่างไว...น้อยก็วุ่นกับการวัดความดันโลหิต..เปรี้ยวส้มก็เดินมากับเด็กนักเรียนอีกรอบ...." ลองยั่ว..เจ้าเปรี้ยวดูอีกครั้งดีกว่า...." เปรี้ยว..ไม่ลองไม่รู้นะ " ..เจ้บเหมือนหนามตำเอง..." เปรี้ยวนอนไม่พอ...ข้ออ้างของคุณหลาน... "งั้นมาวัดความดันดูมั้ย....เจาเลือดดูว่า เลือดลอยมั้ย...ไม่บริจาคก็ได้... เรานะ...เก่งทุกอย่าง...แค่บริจาคเลือด...จะกลัวอะไรนิ "...หลังจากวัดความดันดลหิตและซักประวัติแล้ว ก็ส่งให้น้องเค้าตรวจ..หมู่เลือด และความพร้อมของเลือดที่จะบริจาค...



หลวมตัวมาถึงขั้นนี้แล้ว....เปรี้ยวส้มจะทำอย่างไรต่อดี...



ในที่สุด...ถอยหลัง..ไม่ได้อีกแล้ว...แกล้งขู่ซะหน่อย ........



เย้......สำเร็จ... 450 ซีซี...ได้มาแล้วนะจ๊ะ..ครูเปรี้ยว...ครั้งแรก..ผ่านไปด้วยดี...



เอาใจสักหน่อย...แจกไข่ต้ม 1 ลูก แล้วน้ำแดง 1 แก้ว..ให้ร่างกายสดชื่นขึ้น..อ้อ..มีนมและขนม รวมทั้ง ยาบำรุงเลือด ด้วยค่ะ ..ส่วนน้องเสื้อชมพู..คนนี้ประทับใจมาก ๆ จำได้ว่า...ไป ครั้งนี้ครั้งที่ 3 น้องเค้ามาจะบริจาคทุกครั้ง  แต่มีปัญหา ความดันต่ำ บ้าง สูงบ้าง.. วันนี้ก็ต้องวัดหลายรอบ  และพร้อมที่จะให้บริจาค...น้องเค้าดีใจมาก ๆเลย..



น้องโดม...คนนี้โดนครูเปรี้ยว ชักนำ..ปนขู่...จนต้องหลวมตัว...มาให้บริจาคด้วยเช่นกัน..



คนนี้ บริจาดครั้งที่ 3 แล้ว สบาย ๆ..



นี่ก็ครั้งแรก...นั่งเขียนบล็อกยังขำอยู่เลย... น้องพยาบาลเจาะไปแล้ว...เจ้าตัว ไม่ได้มอง ..แล้วถามว่า..เจาะยัง ๆ..



คุณครูเพ็ญก้ตั้งใจมาหลายครั้ง..น้ำหนักไม่ถึง...ปีนี้..น้ำหนัก 50  ได้บริจาค...ดูสีหน้านะคะ...ไม่ต้องรยาย..



วันนี้..ตามเป้า..น้องๆลงชื่อบริจาค 25 คน...แต่มาบริจาคทั้งคุณครูและนักเรียนรวม 41 คน..กว่าจะเรียบร้อยก็เที่ยงกว่า...ทานข้าวเสร็จ..รีบกลับมา..นวดคนไข้ต่อ...4โมงครึ่ง...ของเมื่อวานกับวันนี้...ไม่มีคนไข้นัด...แว่บเข้าสวนสมุนไพรหน้าที่ทำงานซะหน่อย...เพราะรกมาก...



ขอส่งการบ้าน..หนูนิว...หญ้าหวานที่รอดน้ำท่วม มา 3 ต้น ให้พี่เตือนไป 1 ต้น น้องที่สสจ. 1 ต้น


เลี้ยงเอง 1 ต้น กำลังออกดอกแล้วค่ะ



ลองปลูกฟักทองในกระถาง....ไม่รู้จะรอดมั้ย...บางวัน รดน้ำไม่ทัน...เริ่มจะเฉาแล้ว



นี่ค่ะ...สวนที่รกมากมาย...จ้างใครก็ไม่เอา...เอาละวา....ถากเองก็ได้...เพราะให้คนสวนตัด...ต้นไม้โดนตัดทุกที...พี่ชายก็จะได้ฉีดยาฆ่าหญ้าท่าเดียว...วันนี้ค่ำแล้ว...ยังถากไม่หมด...หากมีเวลาอีกวัน่าจะหมด...เล่นเอาเข็ดซะเหม็ด...เหมือนกันค่ะ..

ความเห็น

เมื่อก่อนกลัวเข็มเหมือนกัน  แต่โดนเจาะจนแขนพรุนหมดแล้วตอนนี้เลยเริ่มชิน 55

แรงกาย+แรงใจ ลงมือทำในวันนี้ เพื่อชีวิตที่พอเพียง

ยุ่ง ๆจนลืมทุกที..:sweating:

ชีวืตที่เพียงพอ..

การทำบุญด้วยวิธีนี้สมจิตไม่ผ่านค่ะ เลือดไม่ดีหมอไม่รับ

ชีวิตผมกลัวอยู่ 3 อย่าง

ความสูง

เข็ม

เมีย

:uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ลับคล้ายคลับคลาว่ากลัวตาย  ไม่กลัวเมีย  แหะๆๆ

พี่สมศักดิ์ ความจำดีจังเลยนะครับ

:sweating:

:uhuhuh:   :uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

แล้วกลัวอะไรมากสุด...น่าจะเรียงจากล่างขึ้นมาข้างบนแน่ ๆ

ชีวืตที่เพียงพอ..

ผมโต๊ดไว้ครับ ออกแบบไหนก็ถูก

:uhuhuh:  :uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ขอบคุณ คุณน้าที่หลอกล่อจนสำเร็จ(งานนี้คุณน้าได้บุญมหาศาล)ในที่สุดจึงพบว่าจินตนาการน่ากลัวกว่าความจริง   ขอบอกคนที่กลัวเข็มว่าเจาะเลือดหรือบริจาคเลือดไม่เจ็บและน่ากลัวอย่างที่คิด เปรี้ยวส้มขอการันตี เพราะเดิมทีเปรี้ยวเป็นคนกลัวเข็มตัวแม่ที่เดียว ....ทัศคติทำให้คนเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ..นี้คือเหตุผลที่เปรี้ยวพยายามท้งปลอบท่งขู่โดมให้มาบริจาค เพราะโดมเป็นเด็กที่รับทุนจากสภากาชาดจึงอยากให้ ตอบแทนสภากาชาดบ้าง แต่เด็กคนนี้บอกผมกลัว ถ้าผมตกใจชกพยาบาล ใครจะรับผิดชอบ..สุดท้ายเขาจึงรู้ว่าที่กลัวนะ ล้วนจินตนาการทั้งสิ้น  โอกาสหน้าโรงพยาบาลจะมีผู้บริจาคเลือดเพิ่มขึ้นอีกอย่างแน่นอน...ต่อไปจะเป็นครั้งที่สองไม่กลัวเข็มแล้วคะ

 ต่อไป 3 เดือน เจอกันที่รพ.ก็ได้นะจ๊ะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

หน้า