ต้นไม้แห่งความหลัง
ผมเคยอ่านข้อความของใครจำไม่ค่อยได้แล้ว อาจจะเป็นคุณกระต่ายดำ (ถ้าจำผิดต้องขออภัย) ที่มักจะบ่นให้ฟัง(อ่าน)ว่าแฟนไม่ค่อยคล้อยตามในเรื่องการปลูกต้นไม้ซักเท่าไหร่ ที่จำได้เช่น ต้นมันใหญ่นะไม่มีที่มากพอจะปลูก ผมก็เลยเขียนบล็อกนี้ขึ้นมาเพื่อพิสูจน์ให้เห็นว่าต้นไม้ไม่ว่าเล็ก ใหญ่ ถ้าเราจะปลูก สามารถปลูกได้หมด ตราบใดที่มันไม่ใช่ต้นไม้ที่เป็นพิษเป็นภัยต่อเจ้าของผู้ปลูกเอง ต้นอะไรที่ว่าใหญ่โตแค่ไหนก็สามารถปลูกได้ ถ้าเราจำกัดพื้นที่เขา เขาก็ไม่มีวันโตได้ตามขนาดปกติ ลองดูตัวอย่างกันนะครับ
นี่ครับต้นโพธิ์ ต้นนี้แคะมาจากดาดฟ้าอาคารเรียนเมื่อ 25 ปีที่ผ่านมาปัจจุบันต้นแค่นี้เอง
ต้นนี้ ไทร ครับ อายุเท่ากับต้นโพธิ์ มาจากดาดฟ้าตึกเดียวกัน
ตอนปืนขึ้นไปบนดาดฟ้ามียายสายช่วยรับต้นไม้อยู่ด้านล่างมันจึงเป็นต้นไม้แห่งความหลัง
ถ้าเป็นคนโบราญเขาจะบอกว่า ปลูกไม่ได้นะ ต้นโพธิ์ ต้นไทร เขาปลูกกันแต่ในวัด ในบ้านปลูกไม่ได้ ก็อาจจะจริง ถ้าปลูกลงดินป่านนี้กี่คนโอบก็ไม่รู้ ผมเคยบอกเสมอว่าอะไรที่เป็นความเชื่อถ้าเรารู้เหตุผลเราก็สามารถหลีกเลี่ยงได้ อะไรที่คนเป็นคนกำหนด ก็คนนี่แหล่ะเป็นคนยกเลิก สมัยหนึ่งเชื่ออย่างนี้ ผ่านมาอีกสมัยความเชื่อเดิมอาจเปลี่ยนไป ดูอย่างลั่นทมสิ เมื่อก่อนมีใครบ้างเอามาปลูกในบ้าน ไม่ค่อยมีใช่มั๊ย แต่เดี๋ยวนี้เป็นไงปั่นความนิยมโดยเปลี่ยนชื่อเรียกเสียใหม่เป็น "ลีลาวดี" โอ๊ยบ้าปลูกกันใหญ่เลย ทั้งปลูกลงดิน ทั้งปลูกในกระถาง บ้านไหนไม่มีดูจะเชยไปเลย ไม่รู้ว่ายุคต่อไปจะเป็นยุคของต้นอะไร พวกเราชาวบ้านสวนพอเพียงมาปั่นความนิยมกันมั๊ย เอาต้นพร้าวนกคุ่ม นี่แหล่ะท่าทางจะดี ชาวบ้านทางใต้จะได้มีอาชีพเสริม ขุดพร้าวนกคุ่มขายกัน ผมไม่ได้เพ้อฝันนะครับ มีความเป็นไปได้ เพราะลูกพร้าวนกคุ่มมีคุณสมบัติพิเศษเหมือนต้นไม้ชนิดหนึ่งที่มาจากต่างประเทศที่เคยโด่งดังมาแล้ว ลองดูมั๊ยท่านประธาน เขียนไปเขียนมามาลงพร้าวนกคุ่มได้ไงไม่รู้ จบดีกว่า
- บล็อกของ rose1000
- อ่าน 9113 ครั้ง
ความเห็น
little finger
26 เมษายน, 2010 - 23:01
Permalink
โอ๊ย...
โอ๊ย..มดกัด
v
V
V
ตอน ปืนขึ้นไปบนดาดฟ้ามียายสายช่วยรับต้นไม้อยู่ด้านล่างมันจึงเป็นต้นไม้แห่ง ความหลัง
ไม่ค่อยเห็นต้นโพธิ์กับต้นไทร ในกระถางเลยค่ะ...ความรู้ใหม่
สวนสุขารมย์
26 เมษายน, 2010 - 23:02
Permalink
เห็นด้วยค่ะ
อย่างต้นปรง เมื่อก่อนก็ไม่นิยมปลูกในบ้าน เค้าว่าเป็นต้นไม้ที่ใช้ในงานศพ แต่เดี๋ยวนี้ราคาต้นละหลักร้อยถึงหลักหมื่น แล้วแต่สายพันธุ์
เวลาพบกันสั้นนิดเดียว
ดวงหทัย
26 เมษายน, 2010 - 23:16
Permalink
ต้นโพธิ์-ต้นไทร
หวานซ้า อย่างที่น้องก้อยว่า ยิ่งถ้าบอกว่าตอนนั้นยังเรียนมหาลัยกันอยู่ รักนี้มั่นคงจริงๆ มั่นคงยั่งยืนอย่างต้นโพธิ์ต้นไทร
ให้ความคิดเห็นนี้เป็นสีชมพูเลยค่ะ
เซพ
27 เมษายน, 2010 - 00:00
Permalink
ต้นไม้แห่ง
ต้นไม้แห่งความหลังนานมากตั่ง25ปี
เก็บเอาไว้ให้ลูกหลานดูต้นไม้ตากับยายอิอิ
เรื่องปั่นความนิยมก็ดีนะครับคนเราจะได้มองต้นไม้อีกแง่หนึ้ง
ในทางที่ดีเอาเลยครับเราช่วยกัน
ครองขวัญ
27 เมษายน, 2010 - 02:11
Permalink
ไม่รูจักต้นพร้าวนกคุ้ม
อยากเห็นต้นพร้าวนกคุ้มค่ะเป็นอย่าไงคะ
แจ้ว
27 เมษายน, 2010 - 07:11
Permalink
นี่ค่ะพร้าวนกคุ่ม
จันทร์เจ้า
27 เมษายน, 2010 - 06:25
Permalink
ประทับใจ
พี่สุรพลมียายสายอยู่ด้วยเสมอในความทรงจำ ปลื้มแทนจัง
พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า
ป้าเล็ก..อุบล
27 เมษายน, 2010 - 06:42
Permalink
ความหลัง
เป็นความหลังที่น่าจดจำ ช่างสวยงาม ตามด้วยความสุข ต้นไม้เป็นสิ่งหนึ่งที่บ่งบอกได้ชัด แต่เดี๋ยวนี้บ้านเมืองเปลี่ยนแปลง ถนนหนทาง ก็ต้องทำ4เลน ต้นไม้ที่เคยเห็นก็หายไปหมด ชอบต้นไหนก็ปลูกใหม่ พร้าวนกคุ่มนี่น่าสนใจนะ ป้าเล็กพูดตั้งแต่ทีแรกเลย ปลูกเป็นไม้ประดับใส่กระถางขาย
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
แจ้ว
27 เมษายน, 2010 - 07:15
Permalink
กำลังทำค่ะ
ขอบคุณแนวคิดพี่สุรพล ช่วงนี้ได้พร้าวนกคุ่ม 50 กระถางแล้ว และก็ว่านค้างคาว อีกประมาณ 50 ถุง (กำลังออกดอกค่ะทั้งขาวและดำ) หากฝนลงอีกหน่อยจะขุดพวก คล้า... เต่าร้างหนู..... ฯลฯ มาลงกระถาง ค่ะ จะทำจริง ๆ.....ไม่เพ้อฝันแล้วค่ะ
ป้าเล็ก..อุบล
27 เมษายน, 2010 - 07:34
Permalink
ทำตั้งขาย
ขายเลยน้องแจ้ว พ่อของลูกศิษย์ ใส่รถกระบะ ออกเร่ขาย ตลาดนัดบ้าง ตามหมู่บ้านบ้าง ก็เริ่มเป็นที่รู้จัก ว่ามีรถขายพันธุ์ไม้
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
หน้า