ไป ... เลย ! …

    3 เม.ย. 2555 ที่ผ่านมา ... ข้าพเจ้า ส่งบล็อก “น้ำเคยข้าวยำ ... ทำเอง” ขึ้นเว็บ เสร็จ ... ก็พาครอบครัว มุงขึ้นสู่ อีสาน ... “เลย” ... คือจุดหมายปลายทาง ของ Trip นี้       

    เมื่อเอ่ยถึง “เลย” หลาย ๆ ท่าน คงนึกถึง “ภูกระดึง” ซีนะครับ ... ทั้งที่ “เลย” มีสิ่ง สวย ๆ งาม ๆ เยอะ ... ข้าพเจ้าจึงอาสานำเสนอ ฉีกประสบการณ์ ออกไปสัก 3 บล็อก ... โดย ... บล็อกนี้ จัดให้เป็นบล็อกประเดิม ... “นำเที่ยวน้ำตกก่อน”

    และ ... เรียนไว้เป็นเบื้องต้นว่า นี่ ... ไม่ใช่เป้าหมายเหลัก ... ของ Trip นี้  ... ครับ

         เอ้า ... ! เริ่มต้นเดินทางกันนะครับ ... ช้านักเดี๋ยวตอนกลับที่พัก ... จะค่ำกลางทาง

   หลังจากเดินลอดป้าย ... ก็เริ่มต้นความเพลิดเพลินที่เหน็ดเหนื่อย ...

   ผ่านแถวต้อนรับของเวฬุวนา ...

    เดินผ่านป้ายบอกชั้น .. จนถึงชั้นที่ 3 สมาชิกกลุ่มหนึ่ง แยกวงลงไปชม .. ส่วนข้าพเจ้า ส่งมุมกล้องลงไป

   เดินผ่านป้ายบอกชั้นที่ 4 ... เพราะแหย่สายตาลงไป ... ไม่ค่อยสวย ...

   เดินข้ามมาลงที่ ชั้น 5 ... ภาพตรงหน้า ก็ที่เห็นนี่แหละ !

    เบนสายตา ... มองสู่มุมต่ำ ...

   หย่อนก้น บนขอนไม้ ... รอคณะที่ปีนป่ายมาตามลำน้ำ ... เหลือบตาเห็นลูกไม้ ที่ชอบหล่นไกลต้น ... กด ... แช๊ะ ! ... เข้าให้

    ส่ายสายตา ที่ไม่อยู่สุข ... แล้วกด ... แช๊ะ !...

   สมาชิกมาสมทบ ครบถ้วน  ... ร่วม ปีน ... ช่วยดึง ...

ก็มาถึงชั้นที่ 6

    ระหว่างเดินสู่ ชั้นที่ 7 ... พานพบ เจ้าเฟิร์นก้านดำ เยอะแยะ

    .... และก็พบขึ้นไปตลอด ...

   แล้วก็ถึง ... ชั้นที่ 7 ...

    ในแอ่ง ชั้นนี้ ... สมาชิกบางท่านที่เริ่มร้อน ...

    ลงพิสูจน์หาสิ่งมีชีวิต ... แล้วยื่นชู ภาพปู ... มายืนยัน

   ไม่ใช่ไก่ฟ้า ตัวที่ไปล่อพระลอ ... แต่เป็น ....

    น้ำตกสาย เล็ก ๆ ของชั้นที่ 8 ... ถูกส่งมายั่ว ... ให้ปีนตามขึ้นไปดู ...

    เก็บภาพเมื่อกี้เสร็จ ... หมุนตัวจะเดินกลับ ... 

       เจอ สองหัตถ์ ...!  สีขัดแย้ง ...

   ระหว่างปีนขึ้นไปชั้นที่ 8 ... เจอภาพสวย เก็บไว้ในกล้อง

    แหงะมอง ... ตามช่องชั้น ...

     ก็เห็นความลดหลั่น ... ขึ้นจนถึงชั้นที่ 8

   ระหว่างชั้นที่ 7 กับ ชั้นที่ 8 ... สูงโขอยู่ ...

   จนป้า ... ต้องยืนพัก พิงต้นไม้ ... 

    ที่เห็นยืนยันได้ว่าไม่ได้ตั้งใจแสดงท่าหรอกครับ

    ภาพพื้น ... ตื่นตาด้านขวามือ

   ด้านซ้ายมือ ... ก็งามไม่น้อย ...

    ประดับ ... ห้อยด้วยเฟิร์นก้านดำ ...

    ถึงแล้วจ้า  ... ชั้นที่ 8...

     จากชั้นนี้ ขึ้นสู่ชั้นที่ 9 ... ค่อนข้างปีนยาก และเสี่ยง สมาชิกบางส่วน เลยสละสิทธิ ... ที่จะทัศนาความงาม

    แต่ ... ข้าพเจ้า สู้ ... ไต่เต้า จนชั้นที่ 9 ปรากฏเบื้องหน้า ...

    และก็คุ้มค่าความเหน็ดเหนื่อย ... สวยขนาดไหน ... ดูเอาเองครับ

    เอ้า ... ให้มองอีกมุม

   เอ้า ... ก็อีกมุม ... ไงครับ ... คุ้มค่าไหมเอ่ย ?

   อยากเห็นต้นตอ ผู้รังสรรค์ ความงดงามเหล่านี้ ... จัง  !

   ความอยากเรียกร้อง ... ต้องไป ฮึ ๆ ๆ

    เห็นแล้วครับ ... แหล่งเกิดกำเนิดน้ำ

   ขยับเข้าใกล้ ... ถ่ายเข้าไปในถ้ำ ... ที่ค่อนจะดำ ... มืด

    เดินกลับมา เก็บภาพอ่างน้ำธรรมชาติ ...

    ที่ ... ข้าพเจ้า พึงใจจะเรียกเอาเองว่า “สระอโนดาต” ..

   แล้วกดมุมกล้องลงต่ำ ... เก็บภาพสระกระโดดน้ำ

    ที่ธรรมชาติสร้าง โดยไม่ต้องของบ ฯ มี นักกระโดด ...

   ร่วมเกมส์อย่างสนุกสนาน โดยไม่ต้องสนกติกา

     เที่ยวมาตั้งนาน บางท่าน ... รู้ยังไม่รู้ว่าน้ำตกอะไร ...

      ... นี่ไง ... นามที่เรียกขานกัน

          บล็อกนี้ ... ยาวซะไม่มี ! ...

                  สวัสดีก่อน ละเด้อออ ....