เล่าสู่กันฟัง “เรื่องควรรู้เกี่ยวกับ…มะเร็ง” ตอน 1

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

วันนี้อ้อยหวานขอเล่าเรื่องมะเร็งค่ะ เป็นการเล่าเรื่องแบบสบาย ไม่เครียด อ้อยหวานได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับมะเร็งมามากพอสมควร เพราะข้อมูลภาษาอังกฤษมีเยอะมาก ที่แคนนาดาและอเมริกามีการรณรงค์ให้ข้อมูล การศึกษา และให้ความรู้แก่บุคคลทั่วไป อ้อยหวานคิดว่าคงจะมีประโยชน์ แก่คนส่วนมาก จึงได้แปลและเรียบเรียงมาเล่าสู่กันฟัง แต่เป็นในแบบของอ้อยหวาน  สบายๆ หากมีแพทย์หรือผู้รู้จริงมาอ่าน และเห็นว่ามีความผิดพลาดตรงไหน ยินดีรับฟังและแก้ไขค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

มะเร็ง (Cancer) ไม่ทราบว่าคำนี้มีที่มา..ที่ไปเช่นไร ทำไมจึงใช้ชื่อนี้ เพราะส่วนมากคำว่า “มะ”  จะเป็นชื่อผลไม้ มะพร้าว มะเฟือง มะไฟ มะอึก น่ากินน่าเจี้ยะกันทั้งนั้น แต่ “มะเร็ง” ลูกนี้ไม่มีใครอยากได้ และเราก็ไม่สามารถเลือก หรือไม่เลือกมันได้ มันจะมาก็ไม่บอกกล่าว หรือนัดล่วงหน้า และก็มาแบบที่เราไม่ได้ตั่งตัวเสียด้วย

 

 

 

 จากรูปจะเห็นได้ว่า มะเร็ง ไม่ได้เลือกหญิง-ชาย, แก่-หนุ่ม หรือแบ่งชนชั้น ไม่ชอบคนรวย หรือรักคนจน นี่เป็นเรื่องจริง “เรียนรู้จากฉัน”  (LEARN FROM ME ..REAL STORIES) อ่านเรื่องของพวกเขาได้ที่นี่ โดยคลิ้กที่ภาพของแต่ละคน

http://15-40.org/learn_from_me/symptom/mole

 

 

 

 อ้อยหวานขอนำเรื่องของ แทนนา เจลลิสัน (Tanna Jellison) มาเล่าคร่าวๆค่ะ

ในช่วงปีแรกของฉันในวิทยาลัย ฉันป่วยเป็นโรคโมโนนิวคลิโอสิส (Infectious mononucleosis) 

(อ่านรายละเอียดเกี่ยวกับโรคโมโนนิวคลิโอสิส ได้ที่นี่http://www.cispta.com/PTA%20Health/%28Infectious%20mononucleosis%29.html)

 

ในช่วงเวลานั้นต่อมน้ำเหลืองในลำคอของฉันบวมมากๆ  และคอด้านขวาของฉันบวมมานานหลายเดือนหลังจากที่ฉันหายแล้ว หลังจากนั้นมันเริ่มบวมมากขึ้น หลังจากที่ไปหาหมอ ได้รับการวินิจฉัยว่าฉันเป็นโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ระยะที่ 2 เมื่ออายุ 20 ปี ฉันดีใจที่ฉันไปหาหมอแต่เนิ่นๆ ก่อนที่มันจะแพร่กระจายไปที่อื่น เมื่อคุณรู้สึกไม่แน่ใจเกี่ยวกับสุขภาพของคุณ ไม่ควรคิดหาข้อแก้ตัวที่จะไม่รับการตรวจสอบ เช่น ฉันยุ่ง ฉันไม่มีเวลา โชคดีที่ฉันให้เวลาและไปหาหมอ มันได้ช่วยชีวิตฉันไว้ ..แทนนา เจลลิสัน..

 

..Thank you so much for sharing your experience. Your story benefit others people. Wishing everyone has a strong heart for fighting your cancer.

..ขอบคุณมากสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ของคุณ เรื่องราวของคุณมีประโยชน์ต่อผู้อื่น ขออวยพรให้ทุกคนมีหัวใจที่แข็งแกร่งสำหรับการต่อสู้กับโรคมะเร็งของคุณ

 

 

สัญญาณเตือนภัยล่วงหน้า และอาการของ “มะเร็ง”

   อันนี้อาการอาจจะไม่ได้แสดงออกทุกอาการ และเรียงลำดับมาอย่างนี้ แต่ละอาการก็ไม่จำเป็นที่จะเป็นโรคมะเร็ง แต่จะใช้เป็นแนวทางให้เราสำรวจตัวเองเท่านั้น เพราะไม่มีใครอยู่ใกล้ชิดเรามากที่สุดเท่าตัวเราเอง

 

 - รู้สึกเหนื่อยล้าอ่อนเพลีย ตลอดเวลาหรือบ่อยๆ และไม่ดีขึ้นหลังจากพักผ่อนแล้ว สาเหตุอาจมาจากเซลมะเร็งกำลังเติบโต

- น้ำหนักลด อย่างหาสาเหตุไม่ได้ อาจเป็นสัญญาณแรกของโรคมะเร็งตับอ่อน มะเร็งกระเพาะอาหาร หลอดอาหาร หรือปอด

- เป็นไข้หรือติดเชื้อบ่อยๆ อาจจะเป็นสัญญาณแรกของโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว และมะเร็งต่อมน้ำเหลือง เซลมะเร็งเม็ดเลือดขาวจะทำลายเซลเม็ดเลือดขาวปรกติซึ่งเป็นตัวสร้างความต้านทานโรค ทำให้ร่างกายเกิดติดเชื้อบ่อยๆ

 

รูปภาพแสดงจุดสำคัญของต่อมน้ำเหลือง (lymph nodes)

- ต่อมน้ำเหลือง (lymph nodes) บวม อาจจะเป็นที่ลำคอ ขากรรไกร คาง หลังใบหู รักแร้ ข้อพับ และขาหนีบ ต่อมน้ำเหลืองบวมแสดงการเปลี่ยนแปลงในระบบน้ำเหลือง ซึ่งอาจเป็นสัญญาณของโรคมะเร็ง ตัวอย่างเช่นต่อมน้ำเหลืองที่รักแร้บวมอาจจะเป็นสัญญาณของโรคมะเร็งเต้านม ต่อมน้ำเหลืองบวมที่คอ ใต้วงแขน หรือขาหนีบ อาจจะเป็นสัญญาณเริ่มต้นของโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว

อ่านรายละเอียดเกี่ยวกับต่อมน้ำเหลืองได้ที่นี่

http://iamblueblood.exteen.com/20080821/entry-4

 

- มีของเหลวที่ผิดปกติออกมาจากร่างกาย ไม่ว่าจากช่องหู ตา ปาก จมูก ช่องคลอด ทวารหนัก ต่อมเหงื่อ และหัวนม อาจจะเป็นเลือดหรือน้ำเหลือง เลือดในเสมหะ อาจเป็นสัญญาณของโรคมะเร็งในปอด เลือดในอุจจาระ (ซึ่งจะมีสีดำเข้ม) อาจเป็นสัญญาณของมะเร็งลำไส้ใหญ่ หรือมะเร็งทวารหนัก เลือดที่ออกผิดปกติทางช่องคลอด อาจเป็นสัญญาณของมะเร็งปากมดลูกหรือเยื่อบุของมดลูก เลือดในปัสสาวะอาจเป็นสัญญาณของมะเร็งกระเพาะปัสสาวะหรือไต เลือดน้ำเหลืองที่ออกจากหัวนม อาจเป็นสัญญาณของโรคมะเร็งเต้านม

 

- เปลี่ยนแปลงของผิวหนัง นอกจากโรคมะเร็งผิวหนังที่จะเห็นอาการที่ผิวหนังอย่างชัดเจนแล้ว โรคมะเร็งอื่น ๆ สามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของผิวหนัง ที่สามารถมองเห็นได้ อาการเหล่านี้ได้แก่  

ผิวดูคล้ำขึ้นอย่างผิดปรกติ (การสร้างสีผิวมาก ผิดปกติ- hyperpigmentation), ตัวเหลืองและตาเหลือง (jaundice), ผิวเป็นผื่นแดง (erythema), อาการคันอย่างรุนแรง (pruritis), มีเส้นผมหรือขนที่งอกมากกว่าปรกติ, หน้าบวมผิดปรกติ, เป็นแผลเรื้อรังรักษาไม่หาย, มีการเปลี่ยนแปลงของหัวนม

รายละเอียดเกี่ยวกับลักษณะของโรคมะเร็งผิวหนัง อ้อยหวานจะนำมากล่าวในตอนหลัง

 

- การเปลี่ยนแปลงอย่างไร้สาเหตุของเล็บ อาจเป็นสัญญาณของมะเร็งหลายชนิดริ้วหรือจุด สีน้ำตาลหรือสีดำ ภายใต้เล็บ อาจเป็นสัญญาณของมะเร็งผิวหนัง เล็บซีดขาวแสดงว่าตับทำงานผิดปรกติ อาจเป็นสัญญาณของมะเร็งในตับ

 

- อาการปวด อาจจะเป็นอาการเริ่มแรกของโรคมะเร็งบางชนิด เช่น มะเร็งกระดูกหรือมะเร็งลูกอัณฑะ อาการปวดหัวเรื้อรังหรือรักษาไม่หาย อาจจะเป็นอาการของเนื้องอกในสมอง อาการปวดหลังอาจเป็นอาการของมะเร็งลำไส้ใหญ่ มะเร็งทวารหนักหรือมะเร็งรังไข่ เจ็บที่หน้าอกหรือท้อง อาจเป็นสัญญาณของโรคมะเร็งที่กำลังเติบโตรอบประสาทและกดทับอวัยวะส่วนนั้น

 

- อาการปวดหรือบวมข้างเดียวที่เข่าหรือไหล่

 

- การขาดดุลทางระบบประสาท เช่นไม่สามารถที่จะพูดอย่างปรกติ อาการชา หรือรู้สึกซ่า การสูญเสียความสมดุล อ่อนแอ ตาพร่ามัว มีปฏิกิริยาตอบสนอง (reflexes) ที่ผิดปกติ ปวดศีรษะอย่างต่อเนื่อง และอาเจียนไม่หยุด

 

- อาการไอเรื้อรัง หรือเจ็บหน้าอก มะเร็งหลายชนิดรวมทั้งมะเร็งเม็ดเลือดขาวและมะเร็งปอด อาจทำให้เกิดอาการไอเรื้อรัง ผู้ป่วยมะเร็งในปอดบางราย รายงานอาการเจ็บหน้าอกที่ขยายไปถึงไหล่ หรือลงไปถึงแขน

หากมีอาการที่อ้อยหวานกล่าวมาข้างบน มากกว่า 2 สัปดาห์ ควรปรึกษาแพทย์โดยเร็ว มะเร็งที่ค้นพบแต่เนิ่นๆ จะทำให้โอกาสและความหวังในการรักษาสูงขึ้น

 

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่องเกี่ยวกับมะเร็งในตอนต่อไป

 รายละเอียดดูได้ที่นี่ค่ะ

http://www.cancer.org/cancer/cancerbasics/signs-and-symptoms-of-cancer

http://www.rd.com/slideshows/20-cancer-symptoms-women-are-likely-to-ignore/

http://womenshealth.about.com/cs/cancerprevention/a/cancerprevent_2.htm

http://15-40.org/detect_it_early/cancer_symptoms/?gclid=CObA3KOG2bUCFahlOgodGUQAtQ#0

http://15-40.org/learn_from_me/symptom/mole

 

I would like to Thanks everyone for all the resources for this blog. Thank you.

 

ขอบคุณค่ะ

อ้อยหวาน

 

 

ความเห็น

อโรคยา ปรมาลาภา ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ ใครไม่มีโรคภัย ไม่เจ็บไข้ได้ป่วย นับได้ว่ามีโชคลาภนับอนันต์ แต่ถ้าเป็นแล้วก็คงต้องรักษากันไป เพาะฉะนั้นอย่าได้ละเลยเรื่องสุขภาพ รักษาสุขภาพกันทุกคนนะครับ

เดียวนี้เด็กแรกเกิดกะเป็นกันแล้วคะ..จริงๆ(ออกมาจากท้องแม่ก็เจอเลยคะ..ลูกค้ามาจากกระบี่ เกิดได้ 4 วันต้องส่งมาที่หาดใหญ่เป็นที่หัวไหล)เด็กๆเล็กๆเป็นกันเยอะมากๆ เด็กๆที่ขวบกว่าเขาพูดได้แล้ว เขาจะบอกได้ว่าเจ็บ..แต่เด็กที่ไม่ถึงขวบซิ ไม่มีใครอยากเจอ แต่เจอแล้วก็ต้องรักษา..ขอแค่อย่าเจ็บก็ชื่นใจแล้ว

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

มารับควานรู้ด้วยขอบคุณมากค่ะน้องอ้อยหวาน

 

 

 

เคยเห็นคนใกล้ตัวเป็นน่าสงสารมาก ขอบคุณมากนะคะคุณอ้อยหวาน ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง จะได้รักษาสุขภาพและสังเกตตัวเอง  ขอให้คุณอ้อยหวานสมหวังในสิ่งที่ตั้งใจนะคะ

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

ขอบคุณมากค่ะคุณอ้อยหวาน สำหรับความรู้ดี ๆ ที่เสียสละเวลาแปล และนำมาแบ่งปันให้ความรู้กับคนบ้านสวน

รักชีวิต ไม่ตามใจอยาก เพราะโรคภัยเข้าทางปากเป็นอันดับที่หนึ่ง

ขอบคุณกับข้อมูลดีๆครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

 

ขอบคุณข้อมูลดีๆค่ะ สุขภาพซื้อไม่ได้ ต้องบำรุงรักษา

ขอบคุณค่ะพี่อ้อยหวาน

..ตู่/สะใภ้เมืองชาละวัน..