ปั่นจักรยานตามเก็บฝัน ตอนเปลี่ยนแผนจนได้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

A good traveler has no fixed plans and is not intent on arriving.

-Lao Tzu

นักเดินทางที่ดีจะไม่มีแผนตายตัว และไม่จดจ่ออยู่ที่จุดหมายปลายทาง

-เล่าซือ

 

 

ไม่ว่าเราจะวางแผนมาดีอย่างไรก็ยังไม่ดีพอ แผนการที่ดีคือ ต้องปรับเปลี่ยนได้เสมอ

เราต้องเปลี่ยนแผนทำไม อย่างไร และผลเป็นอย่างไร ติดตามมาเลยค่ะ

 

จากห้องทานอาหารเช้า มองไปในสวนของบี & บี (bed & breakfast)

 


เก็บ (ภาพ) ดอกไม้ในสวนมาฝากค่ะ ดอก อานิโมนีญี่ปุ่น  (Japanese anemone) มีสีขาว สีชมพูอ่อนและสีชมพูเข้ม

 


หลังทานอาหารเช้า เราก็เพ็ทของแล้วออกปั่นต่อ จากแผนที่ที่เตรียมไว้ เรารู้ว่างานหนักรออยู่ข้างหน้า

 


บรรยากาศที่อังกฤษจะเป็นแบบนี้ตลอด ตอนบ่ายๆอาจจะมีลำแสงพระอาทิตย์ส่องมาแว็บ สองแว็บ แบบอายๆ

พยากรณ์อากาศของที่นี่จะมี สว่าง-ไบรท์ (bright) หรือ มืด (dark) และ เปียกแฉะ (wet) หรือ แห้ง-ดราย (dry) ช่วงเวลาที่เราอยู่ที่อังกฤษ พยากรณ์อากาศบอกว่าสว่าง (bright) และแห้ง (dry) ค่ะ ฟ้าอย่างนี้แหละคือไบรท์ของเขาละ

 

แต่เราก็โชคดีนะ คนที่นี่เขาบอกว่าเราโชคดี เพราะปรกติมันไม่จะไม่ ไบรท์และไม่ดรายอย่างนี้ เราเจอของจริงใน 2 ชั่วโมงสุดท้าย ของวันสุดท้าย ของการปั่นจักรยานค่ะ (เปียกเป็นลูกหมาตกน้ำเลย)

 

ปั่นเลยเมืองมาหน่อย ก็มาเจอกลุ่มบ้านกลางทุ่งอยู่ 2-3 หลัง เช้าๆอย่างนี้บ้านเมืองสงบเงียบ ได้กลิ่นขนมปังปิ้งลอดออกมาจากบ้าน ถ้าเป็นเมืองไทยคงได้ยินเสียงไก่ขันแข่งกัน

 

แล้วทางก็ชันขึ้นเรื่อยๆ ที่อังกฤษนี้ข้างทางถ้าไม่เป็นรั้วหินที่ก่อด้วยมือ ก็จะเป็นรั้วต้นไม้แบบนี้ ถ้าเข้าไปดูใกล้ๆ จะเห็นเถาเบล็คเบอร์รี่  (blackberry) ขึ้นแซมอยู่เต็ม ต้นเรื้อยสูงท่วมหัว ออกลูกกันดกจริงๆ เราได้อาศัยเก็บกินข้างทางอยู่บ่อยๆ   

 

                                                                              

อย่างวันนี้ก็เข็นไป 10 ก้าว หยุดกินเบล็คเบอร์รี่ไปหนึ่งกำมือ เข็นขึ้นเขาถึงจุดหมาย เต็มพุงพอดี

 

 

ทั้งเข็นทั้งปั่นมาสักพักหนึ่ง เราก็มาถึงหมู่บ้านสโนวส์ฮิล (Snowshill) หมู่บ้านเล็กๆ แต่ความงามไม่เล็ก นี่ถ้าเอาสายไฟฟ้าและเสาอากาศออกไป เอารถม้ามาจอดแทนที่รถยนต์ คงจะเหมือนฝัน

 

โบสถ์ที่อังกฤษส่วนมากจะเป็นอย่างนี้ หลุมฝังศพเก่าแก่เรียงรายล้อมรอบ แต่ละหลุมก็อายุไม่น้อยเลย เดินผ่านตอนเช้ารู้สึกสงบ และทำให้รับรู้ว่า..สุดทางของชีวิตคือนี่เอง ไม่มีใครหนีพ้น

 


หมู่บ้านสโนวส์ฮิลทั้งหมู่บ้านเงียบสงบ บ้านแต่ละหลังมีสวนดอกไม้งดงาม เป็นหมู่บ้านที่ได้ใจอ้อยหวานไปเต็มๆ

 

สโนวส์ฮิลฉันรักเธอ

 


อ้อยหวานออกเดินถ่ายรูปไปรอบๆ กลับมาคุณผู้ชายยืนคุยกับคุณลุงเจ้าถิ่น ที่กำลังพาหมาออกไปเดินเล่น คุณลุงบอกว่าเมืองจุดหมายต่อไปของเราไม่สวย รถเยอะ อย่าไปเลย ไปอีกเมืองดีกว่า ส่วนเมืองจุดหมายปลายทางของเรานั้น รถก็เยอะมากเหมือนกัน แต่เราจองบี & บี (bed & breakfast) ไว้แล้ว เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ก็คงต้องเปลี่ยนแค่เส้นทาง  

 

และคุณลุงเจ้าถิ่นยังยืนยันอีกว่า ไหนๆก็ขึ้นเขามาแล้ว ขึ้นไปอีกนิด ( 1 กิโลเมตร!) ให้ไปดูทุ่งดอกลาเวนเดอร์ ถึงแม้จะหมดฤดูแล้วแต่ก็ยังสวย เมื่อเจ้าถิ่นยืนยัน เอาก็เอา เข็นกันต่อ

 


ทุ่งดอกลาเวนเดอร์วันนี้ (ปลายเดือนกันยายน)

 

 

ทุ่งดอกลาเวนเดอร์วันก่อน (เดือนกรกฏาคม)

ขอบคุณ คุณ Blaine Harris https://ssl.panoramio.com/photo/56484107

 


บนจุดสูงสุดของสโนวส์ฮิลกับน้องม้า 2 ตัว บนนี้อากาศเย็นใส่เสื้อคลุมสักนิด อบอุ่นดี

 

ลุงเจ้าถิ่นแนะนำว่าให้ลงใต้แล้วค่อยวกไปทางตะวันออกสู่เมืองเบอร์ฟอดร์  (Burford) แทนแผนเดิม ปัญหาอยู่ที่เราไม่มีแผนที่อื่น ยกเว้นแผนที่ ที่อ้อยหวานพิมพ์มาเองซึ่งมีแต่เส้นทางเก่า ต่อแต่นี้ไปก็ใช้ดูป้ายบอกทาง และแผนที่ปากถามเอา ป้ายบอกทางของที่นี่ชัดเจนใช้ได้ค่ะ มีอยู่เกือบทุกๆทางแยก

 

 

เส้นทางใหม่สวยตรงตามที่ลุงเจ้าถิ่นบอก ผ่านทุ่งหญ้าที่เก็บเกี่ยวแล้วม้วนเป็นก้อน เก็บไว้เลี้ยงสัตว์

 


แถวนี้จะเลี้ยงแกะกันเป็นส่วนใหญ่

 

 

บางแห่งก็เป็นหญ้าเขียวคงจะโดนตัดมานานแล้ว และเริ่มงอกใหม่อีก

 

 

เมืองเล็กๆ 2 เมือง ที่ลุงเจ้าถิ่นแนะนำก็สวยงามจริงๆ 

 


เมืองโลเลอร์ สล็อตเตอร์ (Lower Slaughter) เป็นเมืองที่มีนักท่องเที่ยวญี่ปุ่นมาก มีบ้านเก่าให้ชม 2 ข้างฝั่งคลอง

 


เก็บดอกแอสเตอร์ริมคลองมาฝากค่ะ เจริญงอกงาม ออกดอกกันเต็ม 2 ฝั่งคลอง

 


เมืองเบอร์ตัน-ออน-เดอะ-วอเตอร์ (Bourton-on-the-Water) นักท่องเที่ยวเยอะพอได้ นักท่องเที่ยวญี่ปุ่นก็เยอะ มีร้านค้า ร้านอาหาร และโรงแรมมากมาย แต่ละร้านจะมีภาษาญี่ปุ่นบอกราคา เมนูอาหารก็มีเป็นภาษาญี่ปุ่นด้วย

 

 

เราแวะทานข้าวเที่ยงกันที่นี่ บรรยากาศริมน้ำ นั่งดูผู้คน อากาศสบายๆ ไม่ร้อนไม่หนาว ไม่ต้องนั่งดูศึกษาแผนที่

เมื่อไม่ต้องนั่งดูศึกษาแผนที่ เพราะไม่มีให้ดู เราก็ต้องคอยดูป้ายบอกทาง แล้วก็เจอจนได้

ปั่นตามป้ายบอกทาง ออกจากเมืองเบอร์ตัน-ออน-เดอะ-วอเตอร์มาสัก 2 กิโลเมตรก็มาเจอถนนไฮเวย์หรือทางหลวง!!!

 

นี่แหละคือทางหลวงของอังกฤษ ไม่มีไหล่ทาง แม้แต่น้อยนิด รูปนี้อ้อยหวานก็อปมาจาก Google map ค่ะ เป็นถนนสายที่สวย และรถเยอะมาก ปั่นกันตัวเกร็ง มือเกร็ง อ้อยหวานเลยบอกให้คุณผู้ชายปั่นไปก่อน แล้วตัวเองค่อยๆปั่นตามไปทีหลัง ทิ้งระยะห่างซัก 100-200 เมตร เพื่อรถที่แล่นแซงอ้อยหวานมา จะได้มีที่หลบรถที่แล่นสวนทางมาแล้วจึงแซงคุณผู้ชายอีกที  เคล็ดลับอันนี้ใช้งานได้ดีมาก ดีกว่าปั่นตามกันมาติดๆกัน ทำให้รถจะแล่นแซงจักรยาน 2 คันลำบาก แล้วยังต้องคอยระวังรถที่แล่นสวนทางมาอีก

ว่าด้วยถนนทางหลวงของอังกฤษ

ทางหลวงใหญ่ที่สุดหรือซุปเปอร์ไฮเวย์จะมีชื่อนำหน้าด้วย M และแน่นอนไม่อนุญาตให้จักรยาน

รองลงมาคือ A และ B เป็นถนน 2 เลน แต่ไม่มีไหล่ทาง นอกจากนั้นแล้วจะเป็นถนนช่องเดียวไม่มีไหล่ทาง

ถนนขนาดนี้ที่ที่โปรวองซ์ (Provence) ฝรั่งเศส (อีกละ) คือสายชนบท ที่รถแล่นผ่านนับคันได้

 

มาถึงเมืองเบอร์ฟอดร์  (Burford) ก็เป็นอย่างที่คุณลุงเจ้าถิ่นว่า รถเยอะและเสียงดังมากๆ สำหรับเมืองเล็กๆที่มีถนนอยู่ 2 สาย และสายที่แล่นผ่านกลางเมืองสายนี้คือ ทางหลวงสาย A เสียด้วย คุณผู้ชายรีบไปหาซื้อแผนที่โดยทันทีทันใด เปิดดูแผนที่แล้วทำให้รู้ว่า เราสามารถหลีกเลี่ยงทางหลวงสายนั้นได้ มีถนนอีกสายที่เล็กกว่าแล่นขนานสู่เมืองเบอร์ฟอดร์ 

นี่เป็นบทเรียนและประสบการณ์ที่สำคัญมากบทหนึ่ง

คืนนั้นทั้งคืนแทบจะไม่ได้หลับเลย เหมือนนอนอยู่บนรันเวย์สุวรรณภูมิ รถบรรทุกคันใหญ่ๆ วิ่งกันเป็นขบวนอย่างรถไฟตลอดคืน พลิกตัวไปก็คิดถึงโปรวองซ์ (Provence) ฝรั่งเศสไป ที่โน่นดีกว่านี้ ที่โน่นเงียบสงบกว่านี้ คิดไปจนสว่าง

 แล้วก็คิดได้ (จนได้)

เราอยู่ที่อังกฤษ ไม่ใช่ฝรั่งเศส อังกฤษก็เป็นแบบอังกฤษ จะเป็นฝรั่งเศสไปไม่ได้อ้อยหวานก็เลยคิดได้ ถ้าจะเที่ยวอังกฤษให้สนุก เราต้องทิ้งฝรั่งเศสไป ไม่มีการเปรียบเทียบ หลังจากนั้นก็เห็นอังกฤษดีขึ้น เป็นอังกฤษอย่างที่มันเป็น ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้เป็น

 

 

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่องปั่นจักรยานตามเก็บฝันในตอนต่อไป

 

อ่านปั่นจักรยานตามเก็บฝันที่อังกฤษตอนแรกๆได้ที่นี่่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27323

http://www.bansuanporpeang.com/node/27341

http://www.bansuanporpeang.com/node/27359


 

ติดตามอ่านปั่นจักรยานตามเก็บฝันที่อังกฤษตอนต่อไปได้ที่นี่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27405

http://www.bansuanporpeang.com/node/27428

http://www.bansuanporpeang.com/node/27439

http://www.bansuanporpeang.com/node/27447

http://www.bansuanporpeang.com/node/27460

http://www.bansuanporpeang.com/node/27471

http://www.bansuanporpeang.com/node/27481

http://www.bansuanporpeang.com/node/27493

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

 

ความเห็น

 ติดตามมาเพลินเลย

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

น้ำใส  ถนนสวย  เมืองสะอาด  ชอบมากเลย

บ้านเมืองเค้าสวยคลาสสิคดีจังเลยค่ะ  ธรรมชาติก็สะอาดตา   ขอบคุณคุณอ้อยหวานที่ทำให้เราได้เห็นบ้านเมืองสวยงามเช่นนี้ค่ะ

ตามมาเที่ยวอีกวัน...เป็นบันทึกการเดินทางที่ยอดเยี่ยม และน่าอิจฉาที่สุดค่ะ..บรรยากาศที่ดี แม้แต่ถนนหนทางดูสะอาด เป็นระเบียบ...จะถามข้อเดียวว่า ขี่จักรยานตามถนน..มีหมาไล่เหมือนเมืองไทยรึเปล่าค่ะ? สงสัย! (หากที่ไทยละก็ "เสียวน่อง" )


 

ขอบคุณค่ะคุณยุพิน ตอนปั่นจักรยานที่เมืองไทยอ้อยโดนหมาไล่เกือบทุกวันค่ะ อ้อยเตรียมสเปรย์ฉีดกันยุงขนาดเหมาะมือพกไว้ในกระเป๋า ได้ใช้หลายครั้งอยู่ รายละเอียดได้เขียนไว้ในบล็อกนี้ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/24869

 

ตามมาเที่ยวด้วยครับ

หน้า