ข้ามกำแพงเหล็ก เปิดประตูไม้ไผ่ แหวกม่านผ้าไหม ไปแอบดูจีน 6

บล็อกสุดท้ายของการแอบดูจีน อ้อยหวานจะพาไปแอบดูตลาดจีนกัน การออกไปเดินชม เดินซื้อของในตลาด ชมร้านค้า ข้าวของ และผู้คน เป็นการสัมผัสกับวัฒนธรรมการกินอยู่แบบตรงๆ บ้านพ่ออยู่ไม่ไกลจากตลาด เลยได้ไปเดินดูคนดูของกันวันละหลายรอบ และที่อ้อยหวานกับน้องทำเป็นกิจวัติทุกเช้าก็คือ หกโมงเช้ากว่าๆ จะมีคนเห็นสองสาวก้มหน้าก้มตาเดินออกจากบ้าน มุ่งตรงไปที่ตลาด โดยไม่หยุดที่ไหนให้เป็นการเสียเวลา

ญาติที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านนี้มีร้านขายซุปแนวเดียวกับต้มเลือดหมู แต่มีข้าวของ พืชผัก เครื่องเคียง ให้เลือกมากมายหลายชนิด เส้นก๋วยเตี๋ยวหลายแบบ เปิดขายเฉพาะช่วงเช้า และขายดีมาก

ชามนี้ของอ้อยหวาน มาเต็มชามเลย เขามีของให้เลือกมากมาย แต่อ้อยหวานสั่งเหมือนกันทุกเช้า รากบัว! ชอบมากๆ ไม่ได้กินมานานหลายปี ดูรูปแล้วท้องร้องเลย! อร่อยมาก รากบัวต้มมีให้เลือกสองแบบ แบบนิ่ม กับแบบกรอบ ตัดสินใจเลือกไม่ได้ ก็เอามาทั้งสองแบบเลย แต่ในรูปไม่เห็นรากบัวเลย เพราะมีหมูและไส้หมูบดบังเสียหมด

อิ่มท้องแล้วก็ถึงเวลาไปชมอย่างอื่นกันบ้าง อาเฮียคนนี้ขายเส้นหมี่ซั่ว ซึ่งขายดีมาก หมี่ซั่วเป็นอาหารมงคลของชาวจีน นิยมนำมาปรุงอาหารในช่วงเทศกาล และวันสำคัญต่างๆ มีความหมายว่า อายุยืนยาว (เหมือนเส้นหมี่) เส้นหมี่ซั่วนี้ ใช้ส่วนผสมเพียงสามอย่างเท่านั้นคือ แป้งสาลี เกลือ และน้ำ และนิยมเอาผัดทานเท่านั้น เพราะเอาไปทำอย่างอื่นจะไม่อร่อย

ตลาดก็คือถนนสายหลักของหมู่บ้านนี่แหละ จะเป็นแบบใครใคร่ขายก็ขายไป ใครใคร่ซื้อก็ซื้อไป รถยนต์ มอเตอร์ไซด์ จักรยาน มีทุกรูปแบบทั้งคนขายคนซืัอ

จะเป็นร้านเล็กๆ แบบนี้ก็มี ขายของชำสารพัดอย่าง

พ่อค้าบางคนก็ขายบนจักรยานอย่างนี้ ผักต่างๆ ดูสดจริงๆ เพราะคงจะเพิ่งเก็บจากสวน ใส่จักรยานมาขาย อาแปะคนนี้ขายผักวอเตอร์เครส มีขายกันหลายเจ้า

วอเตอร์เครส หรือที่เราคนไทยเรียกว่า สลัดน้ำ เป็นผักในตระกูลดอกกระหล่ำ ซึ่งมีลักษณะเป็นผักใบเขียว นิยมนำมาทำเป็นผักสลัด หรืออาจนำมาทานเป็นผักแกล้มกับน้ำพริก ตลอดจนเป็นส่วนประกอบของอาหารเมนูต่างๆตามใจชอบ แต่ทั้งนี้ในเรื่องคุณค่าทางอาหารแล้วมีประโยชน์เหลือเชื่อเลยทีเดียว ถ้าเทียบจากน้ำหนักที่เท่ากันแล้ว วอเตอร์เครสประกอบด้วยวิตามินซีมากกว่าส้ม มีแคลเซียมมากกว่านมทุกชนิด มีธาตุเหล็กมากกว่าผักขม และยังประกอบด้วยสารต้านอนุมูลอิสระที่ช่วยป้องกันอันตรายที่เกิดจาก สารอนุมูลอิสระอีกด้วย

อ่านรายละเอียดของผักวอเตอร์เครสได้ที่นี่

ขอบคุณค่ะ

อันนี้ไม่ใช่วอเตอร์เครส เป็นต้นอ่อนของผักอะไรสักอย่างที่อ้อยหวานฟังชื่อไม่ออก (ตอนนี้โรคปราสาทหูเสื่อมเป็นหนักกว่าเดิม เก็บข้อมูลไม่ค่อยจะได้แล้ว ยิ่งต่างภาษายิ่งหมดปัญญา) แต่ทานดูแล้วรสขมน้อยกว่าวอเตอร์เครส ผักทั้งสองชนิดที่นี่เขาใส่ในน้ำซุปกัน อร่อยดี เอามาใส่ก๋วยเตี๋วยก็คงจะอร่อยเหมือนกัน

มัน Chinese yam (Dioscorea polystachya) เอาชื่อมาจากวิกิพีเดีย เขาบอกมาว่าอยู่ในวงศ์กลอย อ้อยหวานไม่แน่ใจว่าเป็นมันมือเสือหรือเปล่า  คนจีนจะเอามาซอยเป็นแผ่นบางๆ แล้วต้มน้ำตาลกับสาคู

ถ้วยนี้ญาติต้มไว้รับรอง อร่อยมาก เสียอย่างเดียวคนจีนเขานิยมเอามาหั่นบางๆ วันต่อๆ มา พวกเราคนไทยก็ไปเปลี่ยนสูตรดั้งเดิมของเขาเสียอีก คือขอให้เขาหั่นให้ชิ้นใหญ่หน่อย จะได้รสชาติมันเต็มตัว

ร้านนี้ขายจำพวกหัวใต้ดิน สองชนิดนี้ดูแล้วคล้ายเผือก แข็งมาก คงจะต้องหั่นบางๆ แล้วต้มเหมือนกัน

ร้านขายลูกชิ้นกับปลาชนิดต่างๆ นึ่งเกลือ มีกันหลายร้าน ทานได้เลยหรือเอามาอุ่นนิดหน่อย เป็นอาหารจานด่วนที่อร่อยดีทีเดียวละ โดยเฉพาะเนื้อของลูกปลาฉลาม ตอนบอกให้น้องซื้อ ก็ไม่รู็กันว่าเป็นปลาอะไร ขาวจั๊ะ น่าเจี้ยะ เนื้อแน่น อร่อยจัง ราคาแพงกว่าปลาชนิดอื่นมาก ทานเกือบจะหมดแล้วถึงได้รู้ว่าเป็นปลาฉลาม ที่นี่เขาทำปลาหนึ่งเกลือกันเก่งมาก รสชาติพอดีไม่ต้องเติมอะไรเพิ่มอีก และปลาทุกชนิดไม่มีกลิ่นหรือรสคาวเลย แต่คนไทยคงต้องโปะพริกและบีบมะนาวเพิ่ม แต่คนจีนเขาไม่ทานมะนาวกัน ในตลาดหาซื้อมะนาวไม่ได้เลย

ขนมนมสาว?? อันนี้อ้อยหวานตั้งชื่อให้เอง ไม่ได้ซื้อมาลองทาน เลยไม่รู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไร แต่ละลูกใหญ่มากเกือบเท่าส้มโอ

เต้าหู้มีกันหลายแบบมาก น้องสาวเป็นคนที่ชอบทานเต้าหู้ ไปเจอที่ไหนก็ต้องซื้อมาให้ญาติทอดให้ทาน ก็อร่อยแตกต่างกัน อย่างแบบข้างบนนี้ ดูแข็งๆ ยังกับชีสของฝรั่ง แต่ทอดออกมากรอบนอก และเนื้อข้างในนุ่มนิ่มละลายในปากเลย คิดถึงทีไรน้ำลายสอ

เจ้คนนี้ขายผักหลายชนิด ที่ดูสดมากๆ เดาเอาว่าคงมาจากหลังหมู่บ้านนี่เอง เพราะอ้อยหวานไปปั่นจักรยานชมมา บางอย่างรู้จักกันดีในเมืองไทย อ้อยหวานเก็บรูปบางอย่างมาลงให้ดูกัน เสียดายในหมู่บ้านไม่มีร้านขายเมล็ดผัก จะได้ซื้อไปฝากคุณผู้ชายที่บ้าน รายนี้เขาชอบปลูกผัก

เจ้าข้างบนมีชื่อว่า เอเอ ช่อย (AA Choy) หรือผักกาดหอมไต้หวัน ใช้ทานใบอ่อนและก้าน แต่ต้องปลอกเปลือกเขียวด้านนอกออก คงจะคล้ายกับก้านบร็อกโคลี่

ส่วนอันข้างบนไม่รู้ว่าคืออะไร จะหัวก็ไม่ใช่ จะแง่งก็ไม่เหมือน

อ้อยหวานปั่นจักรยานออกไปในทุ่ง เห็นกลุ่มนี้กำลังเก็บแตง? น้ำเต้า? หรือ? ใครรู้จักช่วยบอกที คงหนักเหมือนกัน เพราะบางลูกต้องช่วยกันอุ้ม

จากมายังคิดถึง ..ในช่วงเวลาหนึ่ง ช่วงเวลาสั้นๆ ที่จะอยู่ในความทรงจำไปนานๆ

สภาพหมู่บ้านแต่ละแห่งดูเก่าแก่และทรุดโทรมมาก หมู่บ้านของพ่อนี้ดูดีที่สุดแล้ว หมู่บ้านบางแห่งเห็นแล้วน่าเศร้ามาก อ้อยหวานเพียงแต่หวังไว้ว่า สักวันหนึ่งจะมีคนที่เห็นคุณค่าของความเก่าแก่โบราณ หันมาบูรณะ เก็บบ้านเรือนเก่าๆ ไว้ให้ลูกหลานเหลนดู แต่อาจจะเป็นแค่ฝันไป เพราะรอบๆ หมู่บ้านแต่ละแห่งกำลังถูกคุกคามด้วยตึกที่ดูใหม่และน่าดูน่าเกลียด...

อ้อยหวานขอจบบล็อกแอบดูจีนแต่เพียงเท่านี้

ขอบคุณน้องๆ ที่พาพ่อแม่ไปเที่ยว แถมกระเตงพี่สาวไปด้วย คราวหน้าไปเที่ยวไหนอีก อย่าลืมมาชวนอีกละ

ขอขอบคุณน้องโสทรที่ให้โอกาสและเนื้อที่ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ติดตามอ่าน และให้กำลังใจกัน แม้ว่าอ้อยหวานจะไม่ค่อยตอบคอมเม้นท์ แต่คอยอ่านอยู่ค่ะ เพราะนั่นคือกำลังใจให้เขียนบล็อก

อ่านแอบดูจีนตอนที่แล้วได้ที่นี่

ตอน 1

ตอน 2

ตอน 3

ตอน 4

ตอน 5

ขอให้เพื่อนๆ มีแต่ความสุข

ขอบคุณค่ะ

อ้อยหวาน