เสียงตามสาย....

เสียงตามสาย..บอกเพื่อนไว้ถ้าเม็ดทุเรียนที่บ้านหมดจะขอแบ่ง...ได้ตามคาด โทรมาตอนสี่โมงครึ่ง พ่อกับแม่ไปงานเกษตร...บอกให้อยู่บ้าน คำสั่งก็ต้องทำตาม ตามใจตัวเอง ไปทันที ฝากเต้าหู้ (หมา) ดูแลบ้านแทน....ช่วงนี้งานเยอะมาก ไม่รู้จะำทำอะไรก่อน แต่หากทำอะไรแล้วตั้งใจ ผลที่ได้น่าชื่นชม...

ไปค่ะซ้อนท้ายมอไซได้เลย แอนขับชับ (วันก่อนแค่ชนท้ายเพื่อนไหล่หลุด ) 

บ้านแอนยังเป็นถนนแดงลูกรัง เมื่อไหร่จะได้ถนนแบบนี้บ้างน้า..

มอไซคู่ใจ...มีวางมือถ่ายรูปด้วย ชิว ๆ

ข้างหน้าทางโค้ง หักมุม ต้องรีบถ่ายรูป..แชะ ๆ สองรูปกันพลาด

ไปถึงบ้านป้าบอกว่า ขึ้นไปบนสวนแล้ว แค่สิบนาที มันก็ไม่รอ...

ไปเองก็ได้ เพื่อบ้านสวนฯ เก็บรูป ป่า ๆ มาฝาก ถนนแดงลูกรัง อิโหลกโขลกเขลก

ตอนนี้เริ่มลดเกียร์ต่ำแล้ว

ยังไม่ถึงค่ะ ต้องขับไปอีก เห็นป้ายบอกว่าหมู่บ้านลานวัว..สมชื่อ หญ้าน่ากิน

 ครั้งนี้ขับเอง โอ้ อะไรมันช่าง น่ากลัวเช่นนี้..

เริ่มคิดถึงพ่อแก้วแม่แ้ก้ว..ช่วยลูกกัน..

คุ้น ๆ ใกล้ถึงแล้ว

ภูเขาหัวโล้น..เป็นทางแยก เลี้ยว ซ้ายค่ะ ...ทางขวาเข้าป่า..

คิดว่ารออยู่ที่บ้านน้องสาว ผิดคาด ไม่รอไปแล้ว....เห็นข้าหลวงปลูกในขวดน้ำอัดลม..อยู่ได้ด้วยสามารถนะ

ถอนหายใจเฮือกใหญ่ จับมอไซ ใส่เกียร์หนึ่ง บิดขึ้นเขาลูก ๆ .ไปอีกหนึ่งลูก..

จำได้ไหม ที่เดิม..วันก่อน มือถือ คนยาก....

จอดมอไซไว้ตรงนี้ สองขาเดิน ๆ แล้วก็เดิน ได้กลิ่นทุเรียนบ้าน. หอมรุย ๆ

เดินขึ้นควน เล็ก ๆ หอบ แต่วางไม่ได้ ใกล้ถึงแล้ว...

ตะโกนเสียงดัง ๆ ลิงป่า หมาเห่า กระรอก ดังลั่น

เรียกสองสามรอบ อยู่ไหน ไกล ๆ บอกว่าอยู่นี้ นี้ไหน...

ถึงแล้ว ...กว่าจะหาเจอ..

เก็บลูกนี้ให้ดู แล้วบอกว่า ลูกเลือดควาย  จริงหรือหลอก (ช่วงนี้หูหนัก..ไม่ค่อยเชื่อใคร)

ไม่ได้หลอกเพราะเค้าก็เพิ่งรู้เหมือนกัน ลุงเพิ่งบอก....แปลกดี

ไม่ธรรมดา มีเปลือกด้านนอก ผลคล้าย มะม่วง ตกถึงพื้นเม็ดจะแตก เหมือนรูปด้านบน ตอนนี้ยื่นอยู่ใต้ต้น เลือดมันควาย เกือบหล่นใส่...บางลูก ไม่ทันตก แตกมาจากด้านบนก็มี..

ไปก่อนเดี่ยวหล่อนใส่.... เดินตามคนป่าไป

ต้นยาง เค้าจุดไฟเพื่อเอาน้ำยาง แต่ต้นนี้จุด แบบไหนไม่รู้จุดจนต้นตาย ป้ายอุทยานแห่งชาติปักไว้ที่ต้น

ยังทำกันได้ ....

ที่ติดกันคือ ต้นเลือดมันควาย...

 ต้นนี้ บอกว่า ต้นตีนหมี หือ

เนี๊ยนะ ต้นตีนหมี.....

น้ำตกส่วนตัว วันนี้ฝนตกเมื่อตอนบาย น้ำเลยไม่ใส..

เมื่อไหร่จะหาคนมาเล่นน้ำด้วย รอกันไป.... ช้า ๆ ได้พร้า เล่มฮาม...

เดินขึ้นไปบนน้ำตก ต้นนี้มันขึ้นมาได้งัย หินทั้งนั้นนน

ต้องดิ้นรน ไม่ง่ายเลย..ต้องอยู่ให้รอด.

หวายส้ม..หรือเปล่า

..เหมือนระกำเลย...

อุทยานที่นี้ หิน ปูด้วยพรมสีเขียว

ธรรมชาติสุด ๆ

วันนี้เดินเล่นไม่ได้นาน เวลาจะค่ำเสียก่อน

กลับมาที่บ้านลุง ข้าหลวงปลูกด้านบนหอสีดา  อยู่กันได้อย่างสวยงาม

ขอเอาเป็นแบบอย่าง...

ลุงกำลังต้มน้ำร้อน.....ที่นี้ไม่มีไฟฟ้า

.........

ต้นผักหวาน งามจังดอกเต็มต้น...

.................

ต้นนี้คุ้น ๆ ต้นหมักหมก หรือเปล่า วันก่อนไม่เห็น   

ลองชิม...สีน่ากลัวมีพิษ แดงแจ่น.....

สองตัวนี้น่ารักมั๊ย เป็นพนักงาน ปอกทุเรียน หล่อนปุ๊บ บอกให้ปั๊บ ผ่านการทดลองงานมาแล้ว ใครจ้างบอกได้นะคะ..วงเล็บว่าต้องเป็นทุเีรียนสุก เป็นผู้ช่วยแอนปอกมาวันนี้ ความสามารถผ่าน แค่พริบตา ก็สามารถ ปอกออกมาได้ ปอกอย่างเดียว ตอนนี้ไม่กินแล้ว.....

ไม่มีถุงใส่ ลุงทำอันนี้ให้ ทำจากต้อหมาก เรียนกว่าหมาต้อ เรียกซะงง 

เอาใส่เม็ดทุเรียนกลับบ้านค่ะ สองตัว ผู้ช่วยปอกทุเีรียน พร้อมแล้ว ไปเก็บเม็ดทุเรียนก่อนนะคะ...

ค่ำแล้วค่ะ กลับบ้านก่อนนะคะ

เดี่ยวแม่เป็นห่วง...ลูกสาวยิ่งฉวย ๆ อยู่ด้วย

..............

..............................ผ่านไปอีกหนึ่งวัน ...