มีแต่ได้ยังไม่เคยเสีย

ที่มาที่ไปในการเป็นสมาชิกบ้านสวนพอเพียงของผม

คงไม่ต่างจาก สมช.คนอื่นๆ เพราะคนที่รักต้นไม้ก็ต้องเสาะแสวงหาต้นไม้ตามสไตล์ที่ตนชอบมาปลูกเลี้ยงไว้เพื่อชื่นชม สำหรับผมคงไม่ต้องบอกซ้ำว่าชอบต้นไม้ประเภทไหน การหาข้อมูลพรรณไม้จึงเป็นที่มาและเส้นทางนำผมเข้ามาสู่สังคมออนไลน์แห่งนี้ ที่หลายคนเรียกเป็นชื่อเล่นว่า “บ้านใหญ่” รูปด้านบนคือ พันธุ์ไม้สื่อนำ “พร้าวนกคุ่ม” ซึ่งเป็นต้นไม้ที่มีลักษณะพิเศษ เกินกว่าที่ผมจะเผิกเฉยได้ จากคุณสมบัติของผลที่ไม่ต่างจาก Miracle Fruit  หรือ ต้นมหัศจรรย์ ทำให้กิเลสก่อตัวขึ้น ต่อมอยากทำงานทันที ทำอย่างไรจะหามาปลูกได้น้อ ความพยายามในการเสาะหาก็เริ่มขึ้น และช่องทางที่ง่ายที่สุดเห็นจะหนีไม่พ้นโลกออนไลน์ การสืบค้นทางอินเตอร์เน็ตจึงเริ่มต้นขึ้น ในไม่ช้าก็พบข้อมูลว่า “บ้านผมก็อนุรักษ์พร้าวนกคุ่มไว้ในบริเวณบ้าน” ผมที่ว่านี้คือ คุณโสทร หรือ ผู้ใหญ่ ที่เรารู้จักกันดี ด้วยตวามอยากได้จึงสมัครเป็นสมาชิกบ้านสวนพอเพียง ณ บัดนั้น เพื่อจะได้ติดต่อสื่อสารกับบรรดาสมาชิกที่รักต้นไม้ด้วยกัน การพบปะ ปะทะสังสรร ก็ตามมา และได้พบ ผู้ใหญ่ กับ คุณแจ้วและครอบครัว เป็นปฐมฤกษ์ก่อนที่จะได้พบกับ สมช.ท่านอื่นอีกมากมายในเวลาต่อมา

สิ่งที่ได้จากบ้านสวนพอเพียงสำหรับผมแล้ว ได้หลายอย่างมากมาย ไม่ว่าจะเป็น วัตถุ ที่มีทั้ง พืชพรรณต่างๆ โดยเฉพาะพืชพรรณไม้แปลกๆ ที่บอกได้เลยว่า มาจากทุกมุมโลก ผมไม่ได้พูดเว่อร์เกินจริง มีบางท่านที่แสดงความคิดเห็นไปก่อนหน้านี้ บอกว่า ถ้าอยากได้อะไร ท่านก็จะได้อย่างที่ต้องการ เพราะ สมช.จะเสาะหามาให้ ให้ด้วยความเต็มใจ ให้โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน พูดง่ายๆ ว่าให้แล้วคนให้มีความสุข นอกจากให้โดยการร้องขอ ยังมีกรณีให้เพราะอยากให้ ที่หลายคน ส่งโน่น ส่งนี่ให้กันอยู่เรื่อยๆ เป็นความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แบ่งปันซึ่งกันและกัน นับว่าเป็นวัฒนธรรมที่น่าชื่นชมที่พวกเราช่วยกันสรรสร้างขึ้นมา

นอกจากวัตถุแล้ว สิ่งที่ได้จากเวบนี้อีกอย่างหนึ่ง คือ แนวความคิดในเรื่องความพอเพียง ที่แต่ละคนคงมีระดับความพอเพียงไม่เท่ากัน เวบนี้สนับสนุนและส่งเสริมให้สมาชิกยึดหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง ถ้าใครนำแนวความคิดนี้ไปปรับใช้ในครอบครัวกันมากๆและขยายไปในวงกว้าง ความมั่นคงทางสังคมก็จะตามมา

และสิ่งสุดท้ายที่ได้รับเต็มๆ คงหนีไม่พ้น “ความสุข” สุขที่ได้ให้ สุขที่ได้รับ สุขที่เห็น สมช. มีความสุข อยู่กันอย่างพี่-อย่างน้อง สุขที่เห็นได้เห็นการเจริญเติบโตของเวบนี้ ก้าวไปข้างหน้าช้าๆและมั่นคง

ต่อไปนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่ง ด้านวัตถุ ที่ผมได้รับน้ำใจจากบรรดาสมาชิก มากมายแค่ไหนไปดูกัน

ว่านแก้แพ้ จาก กิ่ง ก้าน ใบ

Blackberry ของอเมริกา จาก คุณOddzy

Blackberry ของแคนาดา จาก คุณอ้อยหวาน

Red currant ของแคนานดา จากคุณอ้อยหวาน

กีวี่ ของอเมริกา เลื้อยขึ้นค้างแล้ว จาก คุณOddzy

มะแพร้ว ของพัทลุง จาก คุณประไพ ทองเชิญ (คุณหยอย)

ข่าป่า ของอุบล จาก น้องแดง อุบล

มะม่วงเบา เก็บเมล็ดจากที่ไปร่วมงาน อาหารพื้นบ้านนา ป่า ทะเล(ถูกหรือเปล่าไม่รู้)ที่พัทลุง คุณหยอยเป็นโต้โผใหญ่

ต้นชด ของตรัง จากผู้ใหญ่โสทร

ต้นจิกนมยาน (ชื่อเรท R ไปหน่อย)  ของพัทลุง จาก คุณแจ้ว

กล้วยหอมเตี้ย ของโคราช จาก ป้าแมวดำ

ต้น…. ของปัตตานี จากพี่เสิน

เปราะ ของปัตตานี จากพี่เสิน

เอื้องหมายนา ของนครศรีธรรมราช จากน้องแอน

Edible Cactus ของออสเตรเลีย จากคุณตุ้ย (Tui)

คนทีสอ ของพัทลุง จากคุณแจ้ว

ต้นคลุ้ม ของพัทลุง จากคุณแจ้ว

คล้า…….. ของปัตตานี จากพี่เสิน

ผักหวานทะเล ของสตูล จากสาวน้อย (ที่เหี่ยวเพราะเพิ่งย้ายลงดิน ยังไม่ตั้งตัว)

ปรงทะเล ของที่ไหนจำไม่ได้แล้ว จากพี่ตั้ม

ส้มเกียบ ของตรัง จากผู้ใหญ่

ปุดนา ของนครศรีธรรมราช จากคุณบุญพา

ส้มโอมือ จากผู้ใหญ่ หนอนชอบมาก

ดงพญาเย็น ดอกชมพู ของพัทลุง จากคุณแจ้ว

ต้นขี้เหล็กหวาน ต้นนิดเดียวออกดอกแล้ว ของนครศรีธรรมราช จากน้องแอน

ต้นกากุ๊ก ของน่าน จากคุณนาย

ต้นสักมงคล (สายพันธุ์เสาชิงช้า) จากพี่ตั้ม

มันห้านาทีเนื้อเหลือง จากป้าเล็ก อุบล

ต้นบุหรงดอกเหลือง(ซ้าย) และต้นกล้วยน้อย(ขวา) จากคุณเหมียว

นี่แค่ตัวอย่างส่วนหนึ่งเท่านั้น ยังมีอีกหลายชนิด จาก สมช.อีกหลายท่านที่กรุณาส่งมาให้ผมปลูก ถ้าไม่มีของท่านก็อย่าได้ถือสานะครับ ไม่ได้มีเจตนาที่จะเลือกว่าจะเอาของใครโพสหรือไม่โพส

ไหนๆก็ยาวมากแล้ว ขอปิดท้ายด้วยต้นไม้แปลกบางอย่างที่หามาเอง

ที่เห็นใบเหลืองๆ นี่คือต้นที่ชื่อว่า “ถอดเสี้ยน” แปลกไหมล่ะ?

เขียวๆ ม้วนๆ ไม่ใช่เชือกพลาสติก แต่เป็นต้นไม้ เป็นไม้เลื้อยที่ไม่มีใบ เลื้อยไปทั่ว ต้นนี้ขึ้นเองแล้วปล่อยเขาโตตามอัธยาศัย

ฝักเบาบับ ไม่ได้มีที่บ้านหรอกนะ ถ่ายมาจากที่อื่น

ต้นเบาบับ (Baobab) ใหญ่จริงๆ ยังใหญ่ได้อีกนะเนี่ย