ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา

หมวดหมู่ของบล็อก: 











ความเห็น

ฝนตกทำหมดสนุกไปเยอะครับ ไม่เห็นเดือน เห็นดาว แม้แต่ตะวัน เห็นแต่ทากกระดึ๊บ ๆ


 

 

"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"

ขอบคุณน้องต้๊อกที่เอาบรรยากาศสด ๆ มาให้ชม  

ขอคารวะผู้พิชิตเขาเจ็ดยอด    สุดยอดจริง ๆ  เจ้คงได้แต่มองตาปริบ ๆ     :cute:

ขอคารวะเจ้โสสิบจอก เสียดายมือถือแบตใกล้หมด ไม่งั้นคงได้เก็บบรรยากาศตอนมองลงมาจากยอดเขามาฝาก..


 


 

 

"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"

ค้นหาธรรมชาติจริงๆเลยค่ะ

ครับ ธรรมชาติจริง ๆ เหลือน้อยเต็มที มีโอกาสต้องไปสัมผัส..


 

 

"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"

ตื่่นได้เร็ว  ถือว่าสุดยอด

ลงเขามาเจอป้าเล็กโฉมใหม่ ไฉไลกว่าเดิม..


 

 

"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"

สู่เจ็ดยอด ในความทรงจำของแต่ละคนยังมีอีกมาก


เพราะทุกวินาที และทุกย่างก้าวเป็นชีวิตที่เผชิญและเรียนรู้โลกของธรรมชาติและตัวเรา


ขอให้ต๊อกบันทึกและรู้สึกตัวกับสภาวะจิตของตัวเองอย่างซื่อตรง ว่าเกิดความกลัว ความกล้า ความสุข ความสนุกอย่างไรบ้าง ตลอดเส้นทางทั้งขึ้นและลง


พี่หยอยเองขอสารภาพว่า จิตตกเกือบสุดตอนเดินขาลงและเผชิญการเดินป่ายามค่ำคืนฉ่ำฝนเป็นตรั้งแรกในชีวิต และพึ่งแสงไฟจากน้องจา


พอจิตตกกายก็ทรุดไม่มีแรงยืนและเดินทางชัน และหิวโหยสุดกำลัง แต่น้องจาใจนิ่งมั่นคงมากๆ พี่หยอยจึงได้สตินั่งเอาก้นลงผ่อนแรง รูดลงมาเลยสี่สถานีสบายบรื๋อ55555 สำรวจแล้วก้นไม่ช้ำ ฮ้าๆๆๆ พี่เสริฐเห็นตัวอย่างเลยร้องว่า "พี่กะหมดแล้วขอรูดลงด้วย" ว่าแล้วก็ตามพี่หยอยมาตืดๆ ฮ้าๆๆๆๆๆ


ลองทบทวนแลนะ แล้วเราจะเห็นหรือรู้จักตัวเองชัดมากขี้นนะน้อง


พี่ขอไปนั่งบันทึกตัวเองต่อละนะ  สภาพร่างกายตอนนี้เข้าที่มากขึ้นครับผมไม่ต้องห่วงๆๆ  

สารภาพ.. ขาลง เหนื่อยอย่างแรง ฝนตกซ้ำ เป้ซับน้ำฝนหนักเป็นเท่าตัว ทากก็โจมตีไม่หยุดหย่อน แต่ละก้าว ก้าวขาอย่างยากลำบาก หมดแรง หมดกำลัง พอความคิดไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คิดโน่น คิดนี่ ก้าวพลาด รูดหินไปหลายที สุดท้ายลองเดินนับก้าว หนึ่ง.. สอง.. สาม... จนถึงร้อย นับครบแล้ววนนับใหม่รอบแล้วรอบเล่า เป็นจังหวะแบบนี้ ช่วยได้เยอะเลย มีสติอยู่กับทุกฝีก้าว.. เดินตามคนนำไปได้ทุกที่ ถึงไหนถึงกันนิพี่หยอย..


 

 

"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"

สภาวะจิตตก ผมเป็นอยู่บ่อยๆครับพี่ หยอย  ถ้าขึ้นเขาแบบพี่สงสัย จิตจมเลย 555

หน้า