sblue12
10 มีนาคม, 2012 - 13:43
Permalink
ฝนตกทำหมดสนุกไปเยอะครับ ไม่เห็นเดือน เห็นดาว แม้แต่ตะวัน เห็นแต่ทากกระดึ๊บ ๆ
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
เจ้โส
10 มีนาคม, 2012 - 13:59
ขอบคุณน้องต้๊อกที่เอาบรรยากาศสด ๆ มาให้ชม
ขอคารวะผู้พิชิตเขาเจ็ดยอด สุดยอดจริง ๆ เจ้คงได้แต่มองตาปริบ ๆ :cute:
garden_art1139@hotmail.com
10 มีนาคม, 2012 - 14:37
ขอคารวะเจ้โสสิบจอก เสียดายมือถือแบตใกล้หมด ไม่งั้นคงได้เก็บบรรยากาศตอนมองลงมาจากยอดเขามาฝาก..
สมจิต
10 มีนาคม, 2012 - 14:01
ค้นหาธรรมชาติจริงๆเลยค่ะ
10 มีนาคม, 2012 - 14:21
ครับ ธรรมชาติจริง ๆ เหลือน้อยเต็มที มีโอกาสต้องไปสัมผัส..
ป้าเล็ก..อุบล
10 มีนาคม, 2012 - 14:09
ตื่่นได้เร็ว ถือว่าสุดยอด
084-167-4671 anongrat2508@hotmail.com
10 มีนาคม, 2012 - 14:19
ลงเขามาเจอป้าเล็กโฉมใหม่ ไฉไลกว่าเดิม..
ประไพ ทองเชิญ
10 มีนาคม, 2012 - 14:51
สู่เจ็ดยอด ในความทรงจำของแต่ละคนยังมีอีกมาก
เพราะทุกวินาที และทุกย่างก้าวเป็นชีวิตที่เผชิญและเรียนรู้โลกของธรรมชาติและตัวเรา
ขอให้ต๊อกบันทึกและรู้สึกตัวกับสภาวะจิตของตัวเองอย่างซื่อตรง ว่าเกิดความกลัว ความกล้า ความสุข ความสนุกอย่างไรบ้าง ตลอดเส้นทางทั้งขึ้นและลง
พี่หยอยเองขอสารภาพว่า จิตตกเกือบสุดตอนเดินขาลงและเผชิญการเดินป่ายามค่ำคืนฉ่ำฝนเป็นตรั้งแรกในชีวิต และพึ่งแสงไฟจากน้องจา
พอจิตตกกายก็ทรุดไม่มีแรงยืนและเดินทางชัน และหิวโหยสุดกำลัง แต่น้องจาใจนิ่งมั่นคงมากๆ พี่หยอยจึงได้สตินั่งเอาก้นลงผ่อนแรง รูดลงมาเลยสี่สถานีสบายบรื๋อ55555 สำรวจแล้วก้นไม่ช้ำ ฮ้าๆๆๆ พี่เสริฐเห็นตัวอย่างเลยร้องว่า "พี่กะหมดแล้วขอรูดลงด้วย" ว่าแล้วก็ตามพี่หยอยมาตืดๆ ฮ้าๆๆๆๆๆ
ลองทบทวนแลนะ แล้วเราจะเห็นหรือรู้จักตัวเองชัดมากขี้นนะน้อง
พี่ขอไปนั่งบันทึกตัวเองต่อละนะ สภาพร่างกายตอนนี้เข้าที่มากขึ้นครับผมไม่ต้องห่วงๆๆ
10 มีนาคม, 2012 - 15:14
สารภาพ.. ขาลง เหนื่อยอย่างแรง ฝนตกซ้ำ เป้ซับน้ำฝนหนักเป็นเท่าตัว ทากก็โจมตีไม่หยุดหย่อน แต่ละก้าว ก้าวขาอย่างยากลำบาก หมดแรง หมดกำลัง พอความคิดไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คิดโน่น คิดนี่ ก้าวพลาด รูดหินไปหลายที สุดท้ายลองเดินนับก้าว หนึ่ง.. สอง.. สาม... จนถึงร้อย นับครบแล้ววนนับใหม่รอบแล้วรอบเล่า เป็นจังหวะแบบนี้ ช่วยได้เยอะเลย มีสติอยู่กับทุกฝีก้าว.. เดินตามคนนำไปได้ทุกที่ ถึงไหนถึงกันนิพี่หยอย..
อติสัย
10 มีนาคม, 2012 - 15:38
สภาวะจิตตก ผมเป็นอยู่บ่อยๆครับพี่ หยอย ถ้าขึ้นเขาแบบพี่สงสัย จิตจมเลย 555
There are currently 0 users online.
ความเห็น
sblue12
10 มีนาคม, 2012 - 13:43
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา
ฝนตกทำหมดสนุกไปเยอะครับ ไม่เห็นเดือน เห็นดาว แม้แต่ตะวัน เห็นแต่ทากกระดึ๊บ ๆ
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
เจ้โส
10 มีนาคม, 2012 - 13:59
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา
ขอบคุณน้องต้๊อกที่เอาบรรยากาศสด ๆ มาให้ชม
ขอคารวะผู้พิชิตเขาเจ็ดยอด สุดยอดจริง ๆ เจ้คงได้แต่มองตาปริบ ๆ :cute:
garden_art1139@hotmail.com
sblue12
10 มีนาคม, 2012 - 14:37
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา
ขอคารวะเจ้โสสิบจอก เสียดายมือถือแบตใกล้หมด ไม่งั้นคงได้เก็บบรรยากาศตอนมองลงมาจากยอดเขามาฝาก..
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
สมจิต
10 มีนาคม, 2012 - 14:01
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา
ค้นหาธรรมชาติจริงๆเลยค่ะ
sblue12
10 มีนาคม, 2012 - 14:21
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา
ครับ ธรรมชาติจริง ๆ เหลือน้อยเต็มที มีโอกาสต้องไปสัมผัส..
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
ป้าเล็ก..อุบล
10 มีนาคม, 2012 - 14:09
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา
ตื่่นได้เร็ว ถือว่าสุดยอด
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
sblue12
10 มีนาคม, 2012 - 14:19
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา
ลงเขามาเจอป้าเล็กโฉมใหม่ ไฉไลกว่าเดิม..
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
ประไพ ทองเชิญ
10 มีนาคม, 2012 - 14:51
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา เรื่องราวชีวิตระหว่างทาง
สู่เจ็ดยอด ในความทรงจำของแต่ละคนยังมีอีกมาก
เพราะทุกวินาที และทุกย่างก้าวเป็นชีวิตที่เผชิญและเรียนรู้โลกของธรรมชาติและตัวเรา
ขอให้ต๊อกบันทึกและรู้สึกตัวกับสภาวะจิตของตัวเองอย่างซื่อตรง ว่าเกิดความกลัว ความกล้า ความสุข ความสนุกอย่างไรบ้าง ตลอดเส้นทางทั้งขึ้นและลง
พี่หยอยเองขอสารภาพว่า จิตตกเกือบสุดตอนเดินขาลงและเผชิญการเดินป่ายามค่ำคืนฉ่ำฝนเป็นตรั้งแรกในชีวิต และพึ่งแสงไฟจากน้องจา
พอจิตตกกายก็ทรุดไม่มีแรงยืนและเดินทางชัน และหิวโหยสุดกำลัง แต่น้องจาใจนิ่งมั่นคงมากๆ พี่หยอยจึงได้สตินั่งเอาก้นลงผ่อนแรง รูดลงมาเลยสี่สถานีสบายบรื๋อ55555 สำรวจแล้วก้นไม่ช้ำ ฮ้าๆๆๆ พี่เสริฐเห็นตัวอย่างเลยร้องว่า "พี่กะหมดแล้วขอรูดลงด้วย" ว่าแล้วก็ตามพี่หยอยมาตืดๆ ฮ้าๆๆๆๆๆ
ลองทบทวนแลนะ แล้วเราจะเห็นหรือรู้จักตัวเองชัดมากขี้นนะน้อง
พี่ขอไปนั่งบันทึกตัวเองต่อละนะ สภาพร่างกายตอนนี้เข้าที่มากขึ้นครับผมไม่ต้องห่วงๆๆ
sblue12
10 มีนาคม, 2012 - 15:14
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา เรื่องราวชีวิตระหว่างทาง
สารภาพ.. ขาลง เหนื่อยอย่างแรง ฝนตกซ้ำ เป้ซับน้ำฝนหนักเป็นเท่าตัว ทากก็โจมตีไม่หยุดหย่อน แต่ละก้าว ก้าวขาอย่างยากลำบาก หมดแรง หมดกำลัง พอความคิดไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คิดโน่น คิดนี่ ก้าวพลาด รูดหินไปหลายที สุดท้ายลองเดินนับก้าว หนึ่ง.. สอง.. สาม... จนถึงร้อย นับครบแล้ววนนับใหม่รอบแล้วรอบเล่า เป็นจังหวะแบบนี้ ช่วยได้เยอะเลย มีสติอยู่กับทุกฝีก้าว.. เดินตามคนนำไปได้ทุกที่ ถึงไหนถึงกันนิพี่หยอย..
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
อติสัย
10 มีนาคม, 2012 - 15:38
Permalink
Re: ระหว่างทาง... พิชิตยอดเขา เรื่องราวชีวิตระหว่างทาง
สภาวะจิตตก ผมเป็นอยู่บ่อยๆครับพี่ หยอย ถ้าขึ้นเขาแบบพี่สงสัย จิตจมเลย 555
หน้า