คิดถึงบ้านสวนฯ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

  สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้เป็นวันสำคัญของชาติไทยเราอีกหนึ่งวัน คือวันจักรี หรือวัน พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช และวันที่ระลึกมหาจักรีบรมราชวงศ์ ครับ เราคนไทยขอเน้าเกล้าถวายพระพร

  วันนี้มีเวลาพอที่จะตั้งใจย้อนเวลาที่ได้เข้ามาร่วมชายคาบ้านสวนพอเพียง จากวันนั้นมาถึงบัดนี้ สวนยางที่ผมได้ปลูกสร้างขึ้นมากระทั่งวันนี้จะครบ 4 ปี อีกไม่กี่วันข้างหน้าแล้วครับ เท่ากับว่าผมเองก็ได้เข้ามาอยู่ภายใต้ร่มไม้ชายคาบ้านสวนพอเพียงหลังนี้ไม่ห่างกันเท่าไรครับ มาชมสวนที่บ้านผมกันครับ

     

    ในสวนยางแปลงนี้ผมได้ปลูกต้นไม้ที่ไม่ใช่ยางพาราไว้ แซมไว้ในสวนหลายสิบต้น ทั้งด้านในสวนและรอบ ๆ พื้นที่ที่พอจะปลูกได้ครับ มีหลากหลายพันธ์ไม้ เช่น สักทอง ตะเคียนทอง พะยอม ยางนา และมะฮอกกานีครับ

 

มะฮอกกานี ครับ                                   สักทองครับ

    

             ตะเคียนทองและตะเคียนทรายครับ

      อากาศตอนนี้ที่บ้านผมร้อนและแล้งมายาวนานแล้วครับ หลังปีใหม่ก็ยาวมาเลยไม่มีฝนให้ชื่นใจเลยครับ ต้นไม้ต้นหญ้าแทบแห้งเกรียม ครับ ปลูผักไว้ก็เรียบร้อยโรงเรียนแล้งครับ ตายเรียบไม่เหลือ

 

   มะเขือพม่าครับ ปลูไว้หลายต้นครับ ที่รอดเลือมาได้ ก็ต้องย้ายมาใส่กระถางไว้ ครับ

 

  มะเฟืองหวานพี่เสินครับ                          ร่องรอยฟักข้าว ครับ

 

  ฟักข้าวนี้ได้เมล็ดพันธ์มาจากสงขลาครับ เมื่อปี 2011 แรกเริ่มรู้จักบ้านสวนฯครับ

 

นี่คือหลักฐานครับ อายุ 3 ปี จะเข้า 4 ปี        ผลงานที่ได้ครับ

  ลาล่ะครับ สวัสดีทุกท่านครับผม

    ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ขอบคุณครับ

ความเห็น

ฟักข้าวยังดกเหมือนเดิม ถ้าได้ปุ๋ยปลาคงดกมากกว่าเดิม  อีกไม่นานคงได้เป็นเถ้าแก่สวนยางเพิ่มแล้วต้นยางกำลังสวยเลย  ถ้ากำนันชนะรวยแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

  ป้าต่ายหวัดดีครับผม อยู่ไกล้ก็เสมือนไกล สบายดีนะครับ นายหัวบายดีม้าย ได้ยินว่าชอบทานยอดหมรุย ที่บ้านผมมีต้นเล็ก ๆ ประเดียวผมจะเลี้ยงไว้ให้ครับ 

   ส่วนเรื่องเถ้าแก่ คงได้เฒ่าแน่นอนล่ะครับ  ต้องเอาใจช่วยกำนันล่ะครัถ้าอย่างนั้น ( ต้องเชียร์เบาเดี๋ยวผู้ใหญ่เอ็ดเอานะครับ )

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

เห็นต้นฟักข้าว แล้วนึกถึงต้นที่บ้าน น่าว่าได้ฟันทิ้งชัวร ขึ้นบนต้นสะตออยู่ตอนนี้ แถมตัวผู้เสียด้วย

 คุณติ๊กหากปล่อยให้คลุมนาน ๆ ต้นสะตอหายใจไม่ออก ไม่ตายก็คงพิการครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ป่ายางเขียวขจีมากค่ะ ผิดกับทางอิสาน แห้งแล้งเหลือเกิน

หยั่งงี้เขียวหรือครับคุณสมจิต ผมนี้ว่าพื้นหญ้านี้แห้งกรอบเลยนะครับเนี่ย

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ไม้ทุกต้นมีคุณค่า

ในสวนยางยังปลูกไม้ชั้นล่างได้อีกหลากหลาย

ขอบใจนะน้องที่ดูแลมะเฟืองอย่างดี ปีนี้อาจมีโอกาสไปเยี่ยมชม

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

พี่เสินหวัดดีครับ แห้งและก็แล้งด้วยล่ะครับพี่ แต่ก็พยายามรดน้ำเรื่อย ๆ ครับ

 

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ชอบจังสวนยางพี่วรพจน์ ดอกดาหลาสีสดสวยมาก ๆ เลยค่ะ ส่วนฟักข้าว โคนใหญ่มาก ๆ ที่บ้านนายหัวก็จะตัดแล้วเหมือนกัน แต่พอจะตัดทีไรมันก็มีดอกออกลูกมาให้เสียดายทุกทีซิน่า เลยไม่ได้ตัดจนถึงป่านนี้ Frown

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

  ครับคุณบี ขอบคุณครับผม สวนยางก็สี่ขวบปีแล้วครับ

    ดอกดาหลาที่บ้านมีอยู่กอหนึ่งได้ฝนดีดอกก็สีแดงสด พอฝนหดจากแดงสดก็กลายเป็นสีชมพูครับ

       แต่เจ้าฟักข้าวนี่สิ เหลือเกินจริง ๆ อาละวาดไปทั่ว คลุมถึงไหนเดือดร้อนที่นั่น แต่ผมก็ใจออ่นทุกทีครับ ว่าจะโค่นจะตัดทิ้ง วันตั้งหลายหน กระทั้งทุกวันนี้ย่างเข้า 4 ขวบป๊แล้วครับ จนต้นมะปรางที่เค้าคลุมตายเสียแล้ว ก่อนหน้านี้คลุมต้นยางไปเป็น ห้าหกต้น ต้นยางไม่มีใบปรุงอาหารก็ร่อแร่สิครับ ไม่มีน้ำยาง ผมจึงลงโทษเขา ด้วยการตัด ๆ ๆ  ๆ ไม่อย่างงั้นเจ้าของสวนยางโกรธตายเลย นี่ก็ว่าจะโค่นทิ้งเหมือนกัน แต่เค้าก็ติดดอกให้อีก เป็นอย่างงี้ทุกที......รู้อิทำพรื้อดี

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

หน้า