บล็อกของ roch

จะว่าไปก็คือเรือนเพาะชำนี่แหละครับ แต่ที่เรียกว่า "เรือนพักพิง" เพราะดูท่าแล้วมันจะกลายเป็น nursery ของกระถางไม้ดอกไม้ประดับซะมากกว่า  ไอ้ที่จะเพาะชำคงเป็นส่วนน้อย เนื่องจากหน่วยงานผมเค๊าซื้อไม้ดอกไม้ประดับมาเยอะ แล้วก็จัดเป็นสวนหย่อม มุมนั้น มุมนี้ ออกแนวกิ๊บเก๋

จากประสพการณ์ที่ผ่านมา หน่วยของผมเป็นจุดสุดท้ายที่ต้องรองรับต้นไม้  เนื่องจากส่วนใหญ่มักอยู่ได้ไม่ทน เพราะตอนเอาไปจัดสวนก็ยังอยู่ในกระถางพลาสติกและถุงดำอยู่เลย  มีแต่แกลบดำและขุยเปลือกมะพร้าว  พอเลี้ยงไปซักพักก็จะออกแนวโรยๆ เหี่ยวๆ ไม่สวยงามเหมือนตอนเอามาใหม่ๆ ผมเลยต้องหาที่ทางไว้รองรับเวลาเค๊าโล๊ะออก  ด้วยว่าเสียดายต้นไม้  ที่ผ่านมาผมกับลูกน้องจะเอามาเปลี่ยนใส่กระถางและดินปลูกใหม่ เมื่อเลี้ยงได้สวยงามแล้วก็มักจะมีฝ่ายต่างๆแวะเวียนมาเอาขึ้นไปใช้ประดับอยู่บ่อยๆ

เอ้า เอาไปก็ไม่ว่ากันครับ  อย่างน้อยแผนกผมก็เป็นจุดเล็กๆที่จะทำให้คนอื่นรู้ว่า หน่วยงานเราก็เพาะเลี้ยงต้นไม้เองได้  ไม่ใช่เอะอะจะซื้อมาใช้อย่างเดียว

ทำซะใหญ่โตเลยครับ  สูงร่วมสามเมตรครึ่งได้  เพราะอะไร เดี๋ยวรู้กัน    ฝั่งขวาคือห้องทำงานผม

พี่โสบอกว่าชาวบ้านสวนพอเพียงชักจะไม่เชื่อว่ามาทำงานแล้ว

ผมเองก็นึกว่ามาทำรายการอาหาร กินไป ถ่ายไป  ( อ่ะ  ถ่ายรูปครับ ) เพราะดูใน Blog ที่พี่แกเขียนก็ออกแนวๆนั้น

พอดีมีกล้องติดมือมาด้วยเพิ่งถ่ายได้แค่ 2 รูป เลยเอามาให้ชมกับเพื่อยืนยันว่า พี่โส มาทำงานจริงจิ๊งงงงง คับพี่น้อง