บล็อกของ ว่าที่นักพัฒนาชุมชนตัวน้อย

ปีนี้ฝนตกดี ของกินเลยมากมาย วันนี้พ่อไปหามาได้นิดหน่อยเพิ่งเริ่มออก

สวัสดีค่ะ ห่างหายไปนาน ไปซุ่มเตรียมตัวสอบนักพัฒนาชุมชนมาค่ะ หลังจากสอบสัมภาษณ์เสร็จก็เวิ่นเว้อ คิดมากทันที เลยเข้าสวนทำงานเพื่อคลายเคลียดบ้าง สวนตอนนี้รกมาก ขอเวลาจัดการจะเอามาให้ชมนะคะ

อยู่บ้านนอกถ้ารู้จักหาก็ไม่มีอดแน่นอน ฝนตกอาหารก็มา ทั้งหมดนี่ฝีมือพ่อค่ะ

อึ่ง

หอม ในภาษาเหนือจะหมายถึงกระเทียมนะค่ะ ส่วนหอม จะเรียกว่าหอมแดงหรือว่าหอมบั่วค่ะ แถวบ้านกอล์ฟหลังเกี่ยวข้าว ญาติพี่น้องหรือคนที่รู้จักกันจะรวมตัวกันปลูกกระเทียมในที่นาของใครคนใดคนหนึ่ง หรืออาจจะไม่ใช่ที่ของใครในกลุ่มก็ได้ถ้าเจ้าของที่เขาไม่หวง เวลาปลูกก็ช่วยกันปลูกเวลารดน้ำก็จะรวมเงินกันจ่ายค่าน้ำมันสูบน้ำรดผักค่ะ เป็นสังคมดีๆที่ปัจจุบันหาได้น้อยมเลยค่ะ ซึ่งบ้านกอล์ฟเองก็รวมกันได้สี่คน ปลูกกระเทียมในพื้นที่ของยายที่เป็นญาติห่างๆกัน ซึ่งแกไม่หวงค่ะ ที่นาก็อยู่หลังบ้านนี่เอง แถมให้เมล็ดผักกาดมาปลูกอีกด้วย มาดูกันค่ะว่ามีอ่ะไรในสวนหอมนี้บ้าง

ปุ๋ยอัดเม็ดพร้อมใช้

ส่วนประกอบคือ อึ ฉี่ ขี้เลื่อยรองกรง เศษผักที่กินเหลือ คำเตือนควรตากให้แห้งก่อนใช้ เคยลองเทลงทั้งถาด ผลปรากฏว่าต้นไม้เหลืองตายเรียบเลย

โฉมหน้าผู้ผลิต รูปเก่าค่ะ จับมาถ่ายรูปไม่ได้เลย กำลังคิดว่าตัวเองท้องกัดขนตัวเองสร้างรังอยู่มุมห้องโน่น ไม่ยอมให้เข้าไกล้เลย T_T

หายไปนาน ขอกลับมารายงานตัวค่ะ วันนี้เอาผลงานมาฝาก

สมัครสมาชิกไว้นานแล้วค่ะ เพิ่งมีโอกาสได้มาแนะนำตัวค่ะ ชื่อกอล์ฟค่ะ เริ่มปลูกผักตั้งแต่ตอนปีสอง ซัมเมอร์ค่ะ คำถามแรกที่คนแถวบ้านเห็นเราจับจอบปลูกผัก

คือ เรียนไม่จบเหรอ?  เอ่อ........ก็นะ จบแน่ค่ะแต่ยังไม่ถึงเวลา อิอิ

นี่คือแรงบันดาลใจในการปลูกผักของกอล์ฟค่ะ เรียนไม่จบแต่ก็มีลูกแล้ว ลูกสาวค่ะ ชื่อ โมจิจัง