บล็อกของ auttaya

วาระดิถีขึ้นปีใหม่ 2559 ครอบครัวพิพัฒน์ไกรกูร (ป้ายา บ้านสวน)ขอให้ทุกๆท่านในบ้านสวนพอเพียง มีความสุข สุขภาพแข็งแรง รำรวย อุดมด้วยอริยทรัพย์ ย่ิ่งๆขึ้นไปค่ะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ

วันนี้ป้ายาขอโอกาส บ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ ได้นำเสนอกิจกรรมอีกอย่างหนี่งที่ได้เป็นผู้รับผิดชอบจัดกิจกรรมให้เด็กๆเพื่อสร้างความตระหนักให้เด็กๆได้เตรียมความพร้อมเพื่อเข้าสู่ประชาคมอาเซียน ของโรงเรียนอนุบาลพุทไธสง(โอภาสประชานุกูล)ค่ะ

กิจกรรมให้ความรู้เรื่องประขาคมอาเซียนทุกเช้าวันอังคารผ่านกิจกรรมหน้าเสาธงค่ะ กิจกรรมนี้ตลอดปีการศึกษาค่ะ

ต้นนี้ลุงเรินส่งภาพมาให้ พร้อมกับคำถามว่า มันคือต้นอะไร โดยท้าวความหลังว่า เมื่อเดือนตุลาคม 2556 ป้ายาเป็นคนนำเมล็ดมาให้ด้วยตัวเองที่กทม. อยากบอกว่าตอนนี้เป็นความจำเสื่อมแล้วค่ะ  คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก อย่ากระนั้นเลย บ้านสวนของเรามี สโลแกนว่า อยากรู้อะไรบอกได้หมด(ความรู้จากสมาชิก) ช่วยป้ายาตอบลุงเรินหน่อยค่ะ

จากการที่ป้ายา และผองเพื่อนที่เคยเรียนมาด้วยกัน ตามหากันจนเจอ จากที่เขาเรียกว่า โลกโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ก ความรักความผูกพันเมื่อ 34 ปีที่แล้วเริ่มปรากฏขึ้นมาในจิตสำนึก เริ่มค้นหาภาพเก่าๆมาอวดกัน ทำให้รู้ว่าความสัมพันธ์ไม่ได้หายไปไหน  เพียงแต่รอโอกาสดีๆเท่านั้นเอง

สืบเนื่องมาจากครอบครัวของน้องพรทิดาค่ะ ก่อนที่น้องพรจะเสีย บ้านสวนพอเพียงของเราก็ได้ให้ความช่วยเหลือด้านค่าใช้จ่ายการรักษาเท่าที่กำลังของสมาชิก สมาชิกท่านใดอยู่ใกล้หรือไกลที่พอจะมาได้  ก็มาให้กำลังใจกันค่ะ ซึ่งน้ำใจครั้งนี้ ครอบครัวของน้องพร รับรู้มาตลอด

วันที่เจ้หนูแหม่ม ป้าแมวดำ มาพักกับป้ายาหลังจากไปเฝ้าน้องพรตอนกลางวันหลายวันติดกัน 

สวัสดีค่ะ สามเดือนกว่าที่มาแอบดู  แอบเที่ยว  ดูความก้าวหน้าของสมาชิกแต่ละท่านด้วยความคิดถึง แต่ในขณะเดียวกันก็ยังคงเดินตามฝันของตัวเองไปเรื่อยๆ ไม่หยุดนิ่งแต่ก็ไม่เร่งรีบ มีเวลาเดินตามฝันเฉพาะวันหยุด วันธรรมดามีเวลาให้กับงานประจำคืองานสอนค่ะ 

มาดูสวนดูบ้านวันเสาร์-อาทิตย์ค่ะตื่นเช้านัดชาวบ้านมาช่วยตัดต้นสะเดา อยู่ใกล้บ้านกลัวลมพัดหักค่ะ

เป็นประจำทุกปี  เมื่อเปิดเทอมใหม่  กิจกรรมที่โดดเด่นมาเป็นลำดับแรกคือ บริจาดต้นไม้ให้โรงเรียนในวัน  สิ่งแวดล้อมโลก  เพื่อปรับปรุงภูมิทัศน์  ปลูกในสวนเศรษฐกิจพอเพียง มาดูบรรยากาศในวันนั้นกันค่ะ

กิจกรรมนี้ โรงเรียนจะประชาสัมพันธ์ให้เด็กๆทราบทุกวันเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ กลัวเด็กลืมค่ะ

ต้นไม้ที่ผู้ปกครองให้เด็กๆนำมาบริจาคค่ะ แสดงถึงการให้ความร่วมมือของชุมชนค่ะ

ก่อนสิ้นปีการศึกษา ที่ทำงานจะชวนกันจัดโปรแกรมไปท่องเที่ยวเรียกว่าหาประสบการณ์มาสอนเด็กๆ  ปีนี้หารือกันจะไปทางใต้ ไม่ภูเก็ตก็เกาะสมุย มาลงเอยที่เกาะสมุยค่ะ  ป้ายาตอบตกลงตั้งแต่รู้ว่าจะไปใต้ ก็อยากเจอสมาชิกบ้านสวนพอเพียงท่านใดท่านหนึ่ง  แต่ก็ไม่กล้าบอกใคร แต่กล้าบอก ธีระชัย..พรหมคีรี  น้องก็ดีใจหาย  น้องบอกว่าไกลแค่ไหนไม่ใช่ปัญหา  สามารถขับรถมาหาได้  

อันดับแรกมาดูสถานที่ท่องเที่ยวที่เกาะสมุยกันค่ะ

พอรถออกก็นึกสนุกๆลุกขึ้นมาขยับๆ ออกบ้านบ่ายสองโมงของวันที่ ๒๕ มีนาคม