บล็อกของ Meena Nam

คือพ่อกับแม่บอกว่า จะยกที่ดินให้ประมาณเจ็ดไร่ ทีแรกก็ดีใจอยู่หรอกค่ะ แต่นานไปชักงงเพราะไม่รู้จะปลูกอะไรดี ตัวเองก็อยู่ซะไกล อยากจะขอคำแนะนำจากเพื่อนชาวเวปค่ะว่าดิฉันควรปลูกอะไรที่ไม่ต้องดูแลมากน่ะค่ะ

  ห่างหายจากการเขียนบล็อกนาน ไม่ใช่ไม่รักบ้านสวนแล้วนะคะแต่ ดิฉันโหลดรูปไม่ได้สักที รูปคงใหญ่เกินไปโหลดได้ช้ามาก จนต้องล้มเลิกความตั้งใจไปหลายครั้ง แต่จำได้ว่าป้าแมวเคยสอนการฝากรูปไว้ในSkyDrive เลยเข้าไปลองดู ขอบคุณป้าแมวมากค่ะ วันนี้เลยทดลองส่งรูปพืชผักที่สวนมาให้ชมกัน

ฉันมีหัวใจมาฝาก               และอยากให้เธอรับไว้

มีทั้งสีขาวสกาวใส              หรือเธออาจชอบใจสีชมพู อิอิ จบกลอน

บลูเบล

ทิวลิปกับพริมมูล่ากล้วยไม้

กลางเดือนมีนาคมท้องฟ้าเริ่มสดใสมีแสงแดดมากขึ้น อากาศเริ่มอุ่นขึ้น ถึงเวลาที่จะต้องจัดการงานสวน หลังจากทิ้งร้างมานานถึงสี่เดือน รกมากๆค่ะแต่ไม่มีรูปตอนยังไม่ได้ทำความสะอาดมาให้ชมสงสัยกล้องอายเลยโหลดรูปไม่ได้ แต่มีรูปหลังจากเคลียร์เสร็จแล้วและคุมพลาสติกไว้ให้ดินอุ่น ซึ่งพื้นที่ก็ไม่ได้เยอะแยะอะไรแต่เล่นเอาเหนื่อยเลย เมื่อเตรียมดินแล้ว

ก็ถึงเวลาเตรียมเมล็ดพันธุ์ เยอะกว่าพื้นที่อีก อิอิ นับได้ 71 ซองหวังว่าคงมีที่ลงหมดนะ

เอารูปดอกไม้มาให้ชมกันอีกแล้วค่ะอย่าพึ่งเบื่อกันนะค่ะ   เพราะพอดิฉันเห็นมันบานสลอนกันอยู่ข้างทางก็อดใจไม่ไหว ถ่ายรูปกันซะหน่อยก่อนที่เจ้าดวงดอกไม้เหล่านี้จะโรยซะก่อน

ก็เพราะว่า....แดดสวย

ดอกหญ้าค่ะ (ไม่รู้ชื่อค่ะขอโทษที)

หน้าหนาวกำลังผ่านไป ดอกไม้ในสวนที่บ้านฉันก็รอวันบาน ถึงปีนี้หลายพื้นที่มีดอกไม้ออกหลงฤดูไปบ้างแต่ดอกไม้บ้านนี้ยังซื่อสัตย์และตรงต่อเวลา

ดูสิดาฟฟอเดลส(Daffodils) ของฉันกำลังแย้มโฉม

ตอนนี้เป็นช่วงหน้าหนาวต้นไม้ พืชผักที่รักถูกขนเข้ามาไว้ในบ้านหมดแล้ว บางส่วนที่ช่วยไม่ได้ก็ต้องปล่อยไปตามยถากรรม แต่ช่วงนี้สิ่งที่มีปัญหาคือตัวดิฉันกับการขับรถ ตั้งแต่ขับรถมาได้ หกเดือนไม่มีวันไหนเลยที่รู้สึกมีความสุขในการขับรถ เพราะสองเดือนขูดรถชาวบ้านไปสองคันแต่เค้าไม่เอาความแค่ขูดนิดหน่อยแต่ก็ทำให้เป็นกังวลตลอดมาว่าเราขับรถออกถนนไปอาจจะทำให้คนอื่นได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต รวมทั้งทรัพย์สินอื่นๆอีก ทุกครั้งที่ถอยรถหรือกลับรถจะมีความรู้สึกหวาดกลัวทุกครั้งและจะเก็บมาคิดมากทุกครั้งไม่รู้สึกมั่นใจในการขับรถเลยค่ะ ดิฉันอยากมีความมั่นใจ