แนะนำตัว และมีรูปพิธีแต่งงานของชาวเขาเผ่ากระเหรี่ยงมาฝากครับ (ถ่ายเองนะครับ)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   สวัสดีครับ ผมขอแนะนำตัวแบบเป็นทางการเลยนะครับ ผมชื่อ ชัยวัฒน์ คำสอน หรือ อ๊ากครับ เปิดร้านจำหน่ายและซ่อมคอมเล็กๆ ในอำเภอบรรพตพิสัย จังหวัดนครสวรรค์ แต่ได้ภรรยาเป็นคน อำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน พอดีผมกลับไปเที่ยวบ้านภรรยาประมาณปีละสองถึงสามครั้ง แต่มีครั้งหนึ่งกลับไปพอดีมีญาติของภรรยาเขาแต่งงาน แต่อยู่บนดอยนะครับ ก็เลยอยากนำภาพสวยๆ มาให้ชมกัน เผื่อหลายๆ คนไม่เคยเห็น

ภาพนี้เป็นภาพบ้านที่อยู่บนดอยนะครับ เป็นช่วงหน้าฝนตนไม้สีเขียวสดใสมากครับ

ภาพนี้คือบรรดาญาติฝ่ายเจ้าบ่าวที่กำลังเดินมาขึ้นบ้านเจ้าสาวครับ

ภาพนี้เป็นประเพณีที่ผมคิดว่าแปลกอีกอย่างหนึ่งคือ ญาติผู้ใหญ่ของฝ่ายเจ้าสาวจะต้องตักน้ำล้างเท้าให้ญาติเจ้าบ่าวทุกคนที่ขึ้นบนบ้าน และแขกทุกคนที่เข้าร่วมพิธีต้องขึ้นบนบ้านทั้งหมด

ภาพนี้คือบรรดาแขกผู้เข้าร่วมพิธีนั่งกันเต็มบ้านเลยครับ มีอีกเยอะนะครับ เก็บภาพมาไม่หมด

ภาพนี้คือเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวของงานนี้ครับ ส่วนเด็กน้อยสองคนข้างหน้าไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร จะถามเขาก็พูดกันไม่รู้เรื่องเสียด้วย

ภาพนี้เป็นอีกหนึ่งพิธีกรรม คือเจ้าสาวต้องแยกจากเจ้าบ่าวแล้วเข้าห้องปิดประตู เพื่อเปลี่ยนชุด เพราะว่าชุดสีขาวจะใส่ได้เฉพาะสาวที่ยังไม่ได้แต่งงานเท่านั้นครับ

เปลี่ยนกันแบบนี้เลยครับห้องปิดนะครับ แต่ผมเป็นช่างภาพเลยได้อภิสิทธิ์นิดหน่อย

แล้วก็เรียบร้อยแล้วครับ พร้อมจะเข้าพิธีต่อได้แล้ว และคนข้างขวา คือเพื่อนเจ้าสาวนะครับ

แต่ก่อนออกจากห้องต้องตีฆ้องให้เสียงดังเสียหน่อย

ตอนนี้เจ้าบ่าวก็แต่งตัวเสร็จแล้วเหมือนกัน คนด้านขวา ก็เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวครับ

แล้วทั้งหมดก็เดินทางไปยังโรงเรียนเด็กเล็กก่อนอนุบาล ซึ่งจัดไว้ให้เป็นเหมือนโบสถ์เพราะเขานับถือศาสนาคริสต์กันครับ

ภาพนี้เป็นรูปแบบขบวนต้องมีเด็กน้อยสองคนเดินโรยดอกไม้นำหน้าไปด้วย

ภาพนี้เป็นบรรยากาศภายในโรงเรียนครับ เข้าไปนั่งรอให้คุณพ่อ ซึ่งเป็นเหมือนนักบวชให้สอนให้โอวาท

นี้เป็นภาพสุดท้าย คุณพ่อใช้เวลาสอนอยู่ประมาณหนึ่งชั่วโมง ซึ่งเป็นภาษากระเหรี่ยงทั้งหมด ผมก็ได้แต่นั่งดูอย่างเดียวครับ

 

หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมเจ้าบ่าวเจ้าสาวอายุน้อยกันจังเลย ผมก็สงสัยเลยถามคนที่พอพูดไทยได้ เขาบอกว่าเด็กสองคนนี้ยังเรียนกันอยู่ทั้งคู่ แต่ผู้ชายขับรถมอเตอร์ไซต์มาส่งผู้หญิงที่บ้านสองถึงสามครั้งหลังเลิกเรียน อยู่กันคนละดอยนะครับไกลกันมาก ทางผู้ใหญ่ในหมู่บ้านเขากลัวจะมีอะไรเลยเถิดไปในทางไม่ดี พ่อแม่ผู้หญิงก็เลยไปคุยกับพ่อแม่ผู้ชายให้ทำการแต่งงานให้สมบูรณ์ เพราะถ้าไม่มีการแต่งงานจะทำให้สิ่งร้ายๆ เกิดขึ้น ไม่่ว่ากับคน สัตว์ หรือพืชผลต่างๆ อันนี้เป็นความเชื่อนะครับ ส่วนเรื่องสินสอดทองหมั่น ไม่ต้องถามถึงครับ ไม่ต้องใช้...

ความเห็น

  ส่วนมากจะแต่งงานตั้งแต่อยู่ยังน้อยๆ


 ผมเคยไปออกค่ายอาสาฯ ทางเชียงราย เห็นเด็กนักเรียนประถม5 คุยกัน


 ว่าเธอเรียนจบแล้วจะไปทำอะไรที่ไหน บางคนก็ตอบว่าเข้าเมืองหางานทำ


 บางคนตอบว่า คงจะหาผ ว แล้วอยู่บนเขาทำงานไร่ตามพ่อแม่ ส่วนมากที่เรียน


 ต่อมีแต่คนมีตังค์ และไม่รู้จะเรียนต่อไปทำไม  จึงทำให้รู้ว่าการศึกษาที่ห่างไกล


 ออกไปตามป่าเขา ยังเข้าไม่ถึงและยังไม่พัฒนา อาจจะต้องเปลี่ยนแนวการศึกษาใหม่

พอเพียงเพื่อเพียงพอ


jabee_68@hotmail.co.th

ยินดีต้อนรับ น้องอ๊าก นะคะ    แหม...นึกว่าน้องอ๊ากเป็นเจ้าบ่าวซะเอง  อยู่บรรพต  เจ้ไปบ่อยแถวบึงปลาทู    Laughing

ยินดีต้อนรับค่ะ งานนี้มีทีท่าว่าจะได้เรื่องราวประเพณีของชาวเขา นำมามอบให้ชาว สมช.บ้านสวนฯ ได้เรียนรู้จักวัฒนธรรมประเพณีอีกเยอะเลย ขอขอบคุณมากนะคะ จากภาพที่เห็นแขกส่วนหนึ่งจะเป็นเด็กและวัยรุ่นหนุ่มสาวนะคะ เจ้าสาวเพื่อนเจ้าสาวยังดูอายุน้อยมาก ไม่ทราบว่าถึงสิบแปดปีไหมคะ

ผมยังมีเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับชนเผ่าต่างๆ อีกเยอะเลยครับ เพราะว่าเวลาผมกลับไปเที่ยวบ้านภรรยา สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ที่เขาจัดไว้ให้เที่ยวผมไม่เคยสนใจเลย ผมจะขึ้นดอยเที่ยวดูวิถีชีวิตของคนบนดอยจริงๆ ว่าเขาอยู่กันอย่างไร ใช้ชีวิตกันอย่างไร ซึ่งถือว่าวิถีชีวิตของเขานั้นนับได้ว่าเป็นต้นแบบของการอยู่อย่างพอเพียงตัวจริงเลยครับ เอาไว้โอกาสหน้าผมจะนำเสนอข้อมูลอื่นๆ อีกนะครับ ขอบคุณครับ

ชื่นชมครับ  เป็นแบบอย่างพอเพียงจริง ไม่เหมือนปัจจุบัน แต่งกันเป็นล้าน อยู่ไม่ทันข้ามปี  บางอย่างคนเราไม่เห็นต้องทำให้มันยากเลยเนอะ     ขอบคุณที่นำมาให้เป็นความรู้ครับ

ยายอิ๊ดคนงามค่ะ


ขอบคุณมากคะ สำหรับเรื่องราวดีๆ


ขอพระเจ้าอวยพระพรคู่บ่าวสาวค่ะ และอำนวยพรผู้เล่าเรื่องด้วยค่ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ยินดีต้อรับค่ะ ขอบคุณภาพแต่งงาน ที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน เรียบง่าย อย่างพอเพียงดีคะ^^

^^อยู่กับความสุขที่พอเพียง^^

หน้า