บ้านนอก กับ กรุงเทพฯ ใกล้กันนิดเดียว

เห็นเขาฮิตของกินในบ้านสวนขอมีส่วนร่วมเรื่องของกินแล้วก็เที่ยวด้วยเสียหน่อย Tongue out
(Intro) ตัวผมเองอยากไปอยู่บ้านต่างจังหวัดใจแทบขาด แต่ด้วยหน้าที่ ( อะไรก็ไม่รู้ )  แล้วก็อะไรหลายๆ อย่าง ทำให้ต้องทำงานกรุงเทพฯต่อไป แต่ก็ไม่วายแวบกลับบ้านร้อยเอ็ดเกือบทุกอาทิตย์ วันศุกร์ภาคบ่ายเนี่ย จิตใจร้อนรนมาก นับเวลาเลยครับ แค่ไปเจอหน้าพ่อแม่ เจอแปลงผักเจอต้นไม้เจอกระถางต้นไม้ที่ปลูกไว้ก็ ชื่นใจครับ ไม่มีอาการเหนื่อยแม้แต่น้อย กลับไปบ้านได้กินกับข้าวฝีมือแม่ ... แล้วยังมิวาย หิ้วมากินที่กรุงเทพฯ ด้วยอีก รู้เปล่าครับ ว่าแม่ผมยัดของกินมาให้ ตั้งแต่ผลไม้ ผักจากสวน น้ำพริกยันข้าวเหนียว ไม่เอาก็ไม่ได้แม่อุตสาห์จัดให้

ทุกวันนี้ ชีวิตแทบจะขาดไมโครเวฟ ไม่ได้เลย

อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้กลับบ้าน ( ตรุษจีน - วาเลนไทน์ )เพื่อนชวนไปไหว้พระพุทธชินราช ที่พิษณุโลก แล้วแวะเที่ยวที่ภูหินร่องกล้า เลยอดกลับบ้านเลย

 

 

 

 

 

 

 

อาทิตย์นี้น้องสาวเลย หิ้วของกินมาให้

 

ทุกอย่างเหมือนเดิมผักจากสวนหลังบ้านหน่อยๆ แม่บอกว่างามมาก

 

ปลาจากบ่อ

 

 

ห่อหมก ...

 

อันนี้ สั่งพิเศษอยากกิน

 

นอกจากนั้นมี พวกห่อหมก  น้ำพริกนานาชนิด

ไม่รู้ว่า ใครขี้เกียจเหมือนผมบ้่าง

 

ปกติผมหุงข้าวอาทิตย์ล่ะครั้ง ( เอาข้าวสาร หอมมะลิมาจากบ้าน )

แบบหุงทีเดียวกินได้ทั้งอาทิตย์ หุงเสร็จ ทิ้งไว้ให้เย็นตักใส่ซุปเปอร์แวร์เข้าตู้เย็นเวลาจะกินก็ตักใส่จานแล้วก็ุอุ่น ไมโครเวฟ

กับข้าวก็กับข้าวแม่ ผักจากบ้าน ...

 

วันใหนเบื่อกับข้าวแม่ ( เลิกงานดึกไม่อยากกินข้าวล่ะ อยากกินไรเบาๆ ก่อนนอน .. แต่อาจจะไม่เบา ) ก็หาผลไม้มากิน

 

 

หวังว่าคงได้บุญ สนุก แล้วก็ อิ่มนะครับ Cool

ความเห็น

เห็นปลาหมอแล้วคิดถึงบ้านจังเลย  อีกไม่กี่ดือนก็จะหมดสัญญากับบริษัทแล้วจะได้กลับไปอยู่บ้านทำสวนต่ออีกรอบ

มาขอเป็นสมาชิกใหม่ค่ะ

รีบๆ กลับไปนะคับไปเจอ คุณแม่ท่านคงคิดถึงเหมือนกัน

ของกินแบบนี้หาซื้อได้แต่หารสชาติแบบนี้คงไม่ได้ว่าไหมค่ะ ได้กินอาหารที่เราคุ้นเคยมันเป็นอะไรที่อธิบายยาก อิจฉาจัง Tongue outTongue out

ติดกับข้าวแม่ ...มาอยู่กรุงเทพ ฯ จริงๆก็พอหาซื้อกินได้กับข้าวคล้ายๆ กันแต่รสชาติมันไม่คุ้นเคยคับอย่างว่า หลังๆ เนี่ยกับข้าวรถเข็นแถวที่อยู่ แรกๆก็ซื้อกินดีคับ แต่พอเห็นสถานที่ที่เขาทำ แล้วเลิกซื้อเลยคับ อีกอย่างผมเลิกงานกว่าจะกลับถึงบ้านก็ ทุ่มกว่าๆ จะ 2 ทุ่มกับข้าวร้านที่อร่อยแล้วก็เชื่อถือได้จะหมดไม่เหลือ ทางเลือกก็คือข้าวพวกกับข้าวตามสั่ง

แต่ขอบอกว่าไม่ค่อยชอบเลยครับอาหารตามสั่ง นึกไม่ค่อยออกว่าจะสั่งไร เมนูเดิมๆ กะเพา ข้าวผัด ผัดผัก 5555 เลยต้อง มีกับข้าวแม่ไว้ยืนพื้น พวกของทอดๆ น้ำพริก แล้วก็ผักแบบว่า เป็นความมั่นคงทางอาหารหน่อยๆ คับ

"ความมั่นคงทางอาหาร" ชอบคำนี้จัง Laughing

ปล. อาทิตย์นี้ได้ข่าวว่าทั่นจะกลับบ้านนอกร้อยเอ็ดอีก ... ผมก็จะกลับบ้านนอกอุดร แล้วเจอกันเด้อออ อิอิ 


เหนื่อยจังคร้าบบ... http://pics66.com/roteee

ครับ Defaut สำหรับ Weekend

( เขียนไทยไงดีหว่า เอ่อปกติแล้วถ้าไม่ได้ไปใหนวันหยุด plan A คือกลับบ้านนอกคับ )

 

"ความมั่นคงทางอาหาร" หาเกือบไม่เจอว่าเขียนไว้ตรงใหนนึกได้อย่างไรก็ลืมไปล่ะ

อุดรที่ท่านจะไปไม่เรียกบ้านนอกแล้วมั้ง บ้านผมบ้านนอกของจริง

อาหารที่เราปรุงเองเป็นอาหารที่สะอาดและปลอดภัยที่สุด และยิ่งเป็นอาหารที่แม่ทำให้ลูกทาน มันเป็นอะไรที่บรรยายยาก ทั้งอร่อย ทั้งมีความสุข รับรู้ได้ถึงความรัก ความห่วงใยที่แม่มีต่อลูก  คุณว่าจริงมั๊ย

เวลาพบกันสั้นนิดเดียว

จริงที่สุดคับ

คิดถึงรสชาติ อาหารของแม่นะครับเวลาฃื้อกิน ก็ไม่อร่อยเลยครับ ผมอีกไม่กี่เดือนก็จะได้ ไปอยู่ที่บ้านแล้วครับ

อิจฉาจริงๆ คับผมก็ตั้งหน้าตั้งตารอวันนั้นอยุ่ครับ

คงไม่เร็วไม่ช้าไปแน่ๆ คับ ยังไงก็เป็นกำลังใจนะคับ จะเฝ้ารอดูผลงาน แล้วก็ ความสำเร็จนะคับ

หน้า