แพ้คำว่ารัก...ดูดีๆก็มีข้อคิด
หมวดหมู่ของบล็อก:
MV นี้ไม่ได้สะท้อนเพียงแค่มุมมองของความรัก ให้ดูMVตั้งแต่ต้นจนจบ มันก็สะท้อนอีกมุมหนึ่งของสังคมได้ดีทีเดียวว่า คนสมัยนี้เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนกันมากขึ้นทุกวัน แต่สำหรับหมู่บ้านของเรามีแต่ความรักและความจริงใจให้กันล้วนๆ (เหมือนจะไร้สาระ แต่ก็แอบแฝงไปด้วยสาระเหมือนกันนะ อิอิ ปล. ไม่มีการบ้านส่งคุณครูเลยหาเรื่องอื่นมาแทน แหะๆ )
- บล็อกของ มะโหน่ง
- อ่าน 4282 ครั้ง
ความเห็น
oddzy
6 มีนาคม, 2011 - 00:36
Permalink
มะโหน่งกำลังมีความรัก
ดูMV แล้วนึกถึงแฟน ตอนที่จีบกันใหม่ๆเลยมะโหน่ง แต่ไม่เหมือนหมดทุกตอนนะ เหมือนตรงที่ความเป็นสุภาพบุรุษ ไม่ล่วงเกินผู้หญิง ให้เกียรติทั้งในที่ลับและที่แจ้ง
รวมถึงการเอาอาหารมาวางให้ก่อนไปทำงาน และเขียนโน๊ทบอกรัก
แต่MVนี้ตอนจบน่าสงสารผู้ชายจัง ดูแล้วสะท้อนให้เห็นคำว่า "อย่าล้อเล่นกับความรัก"
มะโหน่ง
6 มีนาคม, 2011 - 00:43
Permalink
รัก...
รักสมาชิกบ้านสวนทุกคนค่ะ :embarrassed: แต่ประสบการณ์อย่างที่พี่อ๊อดเล่ามาหนูยังไม่เคยเจอเลยนะคะ สงสัยจะไม่ได้ทำบุญเรื่องชีวิตคู่มา :uhuhuh:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
แก่
6 มีนาคม, 2011 - 01:49
Permalink
มะโหน่ง
เขาเรียกว่า ไร้สาระ แต่อมตะ แบบคนบ้านสวน อิอิ :uhuhuh: จากคูณปู่ซู่ซ่า
มะโหน่ง
6 มีนาคม, 2011 - 03:37
Permalink
คุณปู่เจ้าขา
คุณปู่เจ้าขา (คุณปู่จะให้ขาซ้ายหรือขาขวาดี 555++) ต้องดูเอ็มวีจนจบนะคะ ถึงจะเข้าใจว่าคนสมัยนี้มักทำอะไรเพื่อตัวเอง โดยลืมนึกถึงความรู้สึกของคนอื่นค่ะ
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
สายพิน
6 มีนาคม, 2011 - 07:02
Permalink
แพ้คำว่ารัก ...คุณมะโหน่ง
แพ้คำว่ารัก ...คุณมะโหน่ง ขออภัยที่ไม่ได้ดูถึงจบ(โลว์สปีด) แต่สิ่งหนึ่งที่อยากแบ่งปันประสบการณ์คือ การสื่อสารที่หากต่างเปิดใจกว้าง อยากเทียบเคียงว่า “รัก” เสมือนเป็นความรู้สึกที่พร้อมเสมอที่จะเข้าใจผู้อื่นอย่างไม่ด่วนสรุปเขา ยังทำให้การพูดคุยสื่อสารง่ายขึ้น
เคยมีโอกาสไปกับอาจารย์หญิงผู้เฒ่าชาวต่างชาติ ที่ท่านพูดภาษาฝรั่งเศส สเปน เยอรมันได้ แต่พูดอังกฤษไม่ได้ ส่วนตัวเองนั้นพูดได้แต่ไทยกับอังกฤษที่แสนกระท่อนกระแท่น เราไปกันตามลำพังสองคนเพื่อชมวัด ศิลปะกรรมไทย พิพิธภัณฑ์ พร้อมพจนานุกรมหนึ่งเล่ม แล้วเราก็ส่งภาษามือกัน แต่ละครั้งที่เราไปด้วยกันเช้าถึงเย็น เรามีเสียงหัวเราะกันบ่อยครั้ง เพราะหลายครั้งเราต่างเข้าใจผิดกันไปคนละเรื่อง เมื่อกลับมาบ้านอาจารย์ชาย(ชาวต่างชาติซึ่งท่านรู้หลายภาษารวมทั้งไทย)โดยฟังเราทั้งสองคนเล่าเหตุการณ์ และร่วมวงสรุปการออกไปนอกบ้านในวันนั้นๆ เลยได้ข้อคิดว่า แม้ภาษาต่างกันหากใจพร้อมเปิดกว้าง เอาใจฟังกัน เราก็จะเข้าใจกันด้วยภาษาใจที่ไว้วางใจ มอบความรักแก่เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
...เลยคุยยาว ...ขอบคุณคุณมะโหน่งที่เปิดพื้นที่นี้ให้ค่ะ
มะโหน่ง
6 มีนาคม, 2011 - 16:44
Permalink
ถ้ามีเวลา
อยากให้ดูMV จนจบนะคะ แล้วจะได้อะไรมากกว่าความบันเทิงเล็กๆน้อยๆ ขอบคุณพี่สายพินที่ร่วมเล่าประสบการณ์ให้ฟังค่ะ มนุษย์เราจะมอบความรักให้แก่กัน ไม่จำเป็นต้องใช้ภาษาเดียวกันจริงๆค่ะ ใช้ความจริงใจในการสื่อสารกัน เท่านั้นก็พอแล้วค่ะ :shy:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
6 มีนาคม, 2011 - 09:53
Permalink
รู้จักมันดีแค่ไหน
รู้จักคำว่ารักดีแล้วหรือ ข้องใจ๊..ข้องใจ... :uhuhuh:
มะโหน่ง
6 มีนาคม, 2011 - 11:17
Permalink
ไม่รู้จัก
รู้แต่ว่ารักแม่ที่สุดจ้า :uhuhuh:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
อ้วน
6 มีนาคม, 2011 - 11:34
Permalink
แพ้คำว่ารัก
เรื่องแบบนี้ที่เมืองนอกเขามีทำกันมานานเป็นลักษณะคล้ายๆเกมส์โชว์ แต่โดยข้อเท็จจริง ถ้าเรารู้สึกได้ก็น่าจะผิดปกติตั้งแต่ต้น ที่ผู้หญิงหน้าตาดี มาคอยดูแลเอาใจใส่ผู้ชาย ซื้อของมาให้ แถมยังย้ายมาอยู่ที่บ้านผู้ชายอีก? แล้วอีกอย่างผู้หญิงที่ทำแบบนี้ได้ หัวใจต้องเข้มแข็งมากน่ะครับ. :bye:
ชีวิตที่เพียงพอ ย่อมมาจากชีวิตที่พอเพียง
มะโหน่ง
6 มีนาคม, 2011 - 16:41
Permalink
สมัยนี้
สมัยนี้ผู้คนหลอกลวงกันมากขึ้น ใส่หน้ากากเข้าหากันมากขึ้น แต่หนูเชื่อมั่นว่าทุกคนในหมู่บ้านแห่งนี้เป็นคนจิตใจดีและน่ารักทุกคนค่ะ :uhuhuh:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
หน้า