ระลึกถึงเครือข่ายในญี่ปุ่น

เขียนโดย ประไพ ทองเชิญ เมื่อ 13 มีนาคม, 2011 - 10:42
หมวดหมู่ของบล็อก: 
สังคม ครอบครัว
Keywords: 
ชาวไอนุ ฮอกไกโด

๒-๓ วันนี้นั่งไม่อยากไปไหน อยู่บ้านทำใจเจริญสติ ด้วยความห่วงใยพี่น้องเครือข่ายทางญี่ปุ่น ที่เคยร่วมสุขทุกข์ในงานรณรงค์เรื่องสิ่งแวดล้อม ผ้าสีธรรมชาติและเกษตรธรรมชาติ ขอให้ปลอดภัยทุกๆคน 


                       


  ร่วมงานโลกทั้งผองล้วนพี่น้องกัน บนฟาร์มวัวนมเลี้ยงตามธรรมชาติ ก่อนเริ่มงานมีการเซ่นไหว้บรพชนชาวไอนุ ชนพื้นบ้านดั้งเดิมของญี่ปุ่น


                                                     


          การแต่งกายชาวไอนุ เห็นแล้วน่าทึ่ง เป็นงานทำมือทั้งหมด ผ้าฝ้ายปักลวดลายใช้สีคราม


                                    


ของไหว้ผีบรรพบุรุษ มีข้าวพริกเกลือ ดอกไม้ทำจากไม้เนื้ออ่อน เหมือนความเชื่อทางอีสาน ชาวบ้านในเอเชีย รากเหง้าเดียวกันแท้ๆ



งานนี้เฉลิมฉลองให้กำลังใจคุณลุงซาโต เจ้าของฟาร์ม และแสดงพลังเรื่องเกษตรธรรมชาติ มีเครือข่ายต่างที่ทำการผลิตจริงมาคุย มาสนุกกัน นำผลผลิตมาแลกกัน เรานำผ้าสีธรรมชาติไปแจกไปขายด้วย



ฮอกไกโด เป็นเกาะที่สวยแต่อากาศหนาวมากๆ แม้เจริญสูงสุด แต่ยังไม่ทิ้งการปลูกข้าว ทุ่งข้าวเหลืองอร่าม



ที่ขาดไม่ได้คือบันเทิงจิตใจแบบพื้นบ้าน เครื่องดีด สี ตี เป่า ไพเราะจับจิตจับใจ ได้รายละเอียดทั้งเนื้อหาและรูปแบบ คนรุ่นใหม่สนใจรูปแบบแต่ไม่ลึกเรื่องเนื้อหา การพัฒนาต่อยอดจึงเป็นไปอย่างกระท่อนกระแท่น


ความจริงในบ้านสวนก็น่าเฉลิมฉลองให้สมาชิกได้อาจเริ่มที่สวนใครสักคน สมาชิกอื่นนำข้าวหม้อแกงหม้อ และผลผลิตไปทำกินแลกกันปีละครั้งแสดงพลังในโลกของพื้นที่จริงกัน เพราะสังคมโลกกำลังต้องการสิ่งดีงามเหล่านี้ อาทิตย์จะต้องไปธุระที่สหกรณ์เลมอนฟาร์มแถวแจ้งวัฒนะ ใครอยู่ใกล้ส่งสารด้วยจ้า

ความเห็น

lekonshore

13 มีนาคม, 2011 - 10:46

พี่หยอยไปแบบ พื้นเมืองสุด ๆ เลย ดีหวาไปเที่ยวตามในเมืองชอบปิ้ง ได้ความรู้แถมได้รับความเป็นกันเองมากมายเลย.....................:cheer3:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ประไพ ทองเชิญ

13 มีนาคม, 2011 - 11:12

น้องเล็กเหอ การท่องเที่ยวต่างกับการเดินทางเรียนรู้ คนยังเบี้ยเขาเที่ยวแบบเสพช้อปปิ้ง เราม้ายเบี้ยก็ต้องไปพันนี้แหละน้อง เดินทางไปทำงานแลกเอา ได้ความสุขตอบแทน แต่ม้ายเบี้ย 

ป้าจี๊ด

13 มีนาคม, 2011 - 11:07

ลงบล็อกบ่อยๆนะคะ จะตามอ่าน ถึงไม่มีโอกาสได้ร่วมสังสรรค์

แต่ก็เป็นกำลังใจให้เพื่อนสมช.ค่ะ

ที่ญี่ปุ่นผีซ้ำกรรมซัดจริงๆโดนทั้งแผ่นดินไหวแล้วยังกัมมันตภาพรังสี

รั่วไหลอีก  น่าสงสารจริงค่ะ

แบ่งปันน้ำใจส่งต่อกันไป ....ไม่รู้จบ

ประไพ ทองเชิญ

13 มีนาคม, 2011 - 11:15

ขอบคุณค่ะ หยอยถือเป็นบทเรียนใหญ่ของคนทั้งโลกค่ะ ไม่ใช่เฉพาะญี่ปุ่น สักเดียวผลกระทบถึงเรามากมาย เราพึ่งญี่ปุ่นเยอะเหมือน เขาทุกข์เราก็ทุกข์

ป้าเล็ก..อุบล

13 มีนาคม, 2011 - 11:19

ตอนนี้  หลายๆที่หลายๆประเทศ  โหยหาความเป็นดั้งเดิม     เพราะเรียบง่าย   ไม่รีบเร่ง  ไม่ฟุ้งเฟ้อ  ไม่วุ่นวาย  ชอบมาก  ใฝ่ฝัน 

084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com

ประไพ ทองเชิญ

13 มีนาคม, 2011 - 11:25

ชื่นชมป้าเล็กมากๆๆ แรกวาหยอยปลูกมะละกอ ๔ ต้น ทำค้างให้ถั่วครก ถั่วพลู ปลูกไปคิดถึงป้าเล็กไปค่ะ รอเม็ดที่ขออยู่นะ แชจัง 

Tui

13 มีนาคม, 2011 - 12:03

พี่หยอย เห็ย ภาพ ข่าวแล้วเศร้าใจมาก เลยญี่ปุ่น เจอ หนัก มาก ครั้ง นี้ โรงงานนิวเครีย ก็ มี ปัญหา ขอภวนาให้ เขาไม่มี อะไร แย่ไปกว่านี่ ครับ ใครที่เคยสัมพัส นิสัย คนญี่ปุ่น ส่วนใหญ่ จะ นิสัย และ มารยาท ดี ครับ ได้คบหาเป็น เพื่อน แล้ว ก็ สร้าง ความประ ทับ ใจ เพื่อน ผม และ เจ้ ที่สนิทกัน ก็ ปลอด ภัยดี ยังไงก็ ตาม ภัยธรรมชาติ เกิด กว่า จะ ต้าน ทานครับ


ผ้า สี ธรรมชาติ ญี่ปุ่น ผม ชอบมากครับ ไม่คัน ไม่ซีด สี ไม่ตก ราคาคุ้ม ค่า คุณ ภาพ ครับพี่กลับไป เมืองไทย ต้อง หาผ้า ธรรมชาติ จาก พี่ หยอย บ้าง ครับ

เจ้โส

13 มีนาคม, 2011 - 13:20

ชอบมาก ๆ เลย  เที่ยวแบบนี้ได้ความรู้  ได้มิตรภาพที่แสนจะน่ารัก  เจ้ว่าเราต้องกลับไปหาธรรมชาติให้มากที่สุด  และอย่าทำลายธรรมชาติกันอีกเลย

garden_art1139@hotmail.com

กิ่ง_พม่าคอนศรี

13 มีนาคม, 2011 - 14:27

พี่หยอยขา ไปแบบหม้ายเบี้ย แต่ได้มากกว่าคนมีเบี้ยไปชอปปิ้งมากมาย

วิธีคิด มิตรภาพ น้ำใจ แค่นี้ก็มีความสุขมากกว่าการช๊อปเป็นไหนๆค่ะ

sam k.

14 มีนาคม, 2011 - 14:42

เรามารนรงณ์เรื่องนี้เถอะนะพลิกฟื้นสู่ธรรมชาติดั้งเดิมของเรา ญี่ปุนเขาอนุรักษณ์เรื่องแบบนี้มานานแล้ว ชีวิตความเป็นอยู่วัฒนธรรมเรากเคียงกันมาก
....ป้าลองไปหาหนังไทยเรื่อง"ซามูไรอโยธยา"มาดูซิ ชีวิตยามาดะนักรบของพระนเรศวร ซื่อสัตย์กับประเทศไทยจนได้เป็นเจ้าเมืองนครศรีธรรมราช381ปีมาแล้วครับ...(ในรูป4นั่นป้าไพกับลุงซาโตใช่มั๊ย)

หน้า