ปาย Feb 2011 camera phone diary

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ปาย Feb 2011 camera phone diary

ไม่ได้ตั้งใจเป็นเรื่องเป็นราวหรอกว่าจะทำเป็น camera phone diary แต่เนื่องจากเป็นช่วงร้อน อะไรคงไม่มีถ่ายมากมาย และอยากถ่ายอะไรบันทึกอะไรแบบง่าย ๆ บ้าง เพราะบางทีรู้สึกว่าการยกกล้องตัวใหญ่ ๆ ออกมาถ่ายอะไรบางอย่างมันก็ไม่ค่อยมีความจำเป็นและดูจะเป็นทางการเกินไป


อีกอย่างคือ ไปซื้อที่ดินไว้ที่นั่น คงได้ไปบ่อย ๆ เอาไว้ถ่ายภาพรอบอื่น ๆ ก็ได้


หลังจากสร้างบ้านทางโทรศัพท์มานานพอควร ดูภาพที่เพื่อนเอาโทรศัพท์ถ่ายส่งมาให้ ได้เวลาไปดูเองแล้ว


เที่ยวนี้ขึ้นไปทางพิษณุโลก ค่ำที่ลำปาง พักเกสต์เฮาส์ชื่อ บ้านฝ้าย ราคา 250 บาทต่อคืนเท่านั้น

เช้าเดินทางไปเชียงใหม่ เข้าทางแม่ริม แวะปั๊ม Esso ที่มี Tesco Lotus เล็ก ๆ เติมน้ำมันและซื้อเสบียง


อาหารเช้าร้านติดกับปั๊มนี้เลย

รสดี อร่อยใช้ได้เลยละครับ ราคาไม่แพง

 

เมื่อเลี้ยวรถเข้าเส้นทางสายนี้ ก็จะรู้สึกได้ถึงการเริ่มต้นของการออกห่างความเป็นเมือง

 

ไม่ใกลก็จะได้พบ ที่พักริมทางสวย ๆ ที่เพิ่งก่อสร้างใหม่ไม่นานนี้เอง

แวะซื้อสตอเบอรี่ริมทาง ไปถึงปายมันจะแพงกว่านี้หรือไม่ก็ได้ลูกเล็กกว่านี้

บ้านดินที่สร้างเมื่อก่อนปีใหม่นี้ มันยังอยู่ดี

แวะมากินไก่ย่าง ส้มตำ หน้าอำเภอปาย

ปีนี้อำเภอปายครบรอบ 100 ปี

หลังจากแวะมามากมายก็ได้เวลาไปดูบ้านที่สร้างไว้

เริ่มจากหน้าอำเภอ ไปทางโรงเรียน

 

ตั้งใจว่าจะทำภาพแสดงการไปถึงบ้านคร่าว ๆ ไว้สักชุดหนึ่งก่อน เป็นเรื่องเป็นราวค่อยทำใหม่อีกที

ผ่านไฟแดง ผ่านหน้าโรงเรียนประจำอำเภอปาย เส้นทางที่ตรงไปวัดพระธาตุแม่เย็น


เลยโรงเรียนจะมีสะพานข้ามแม่น้ำปาย

 

จะพบทางแยกซ้ายที่บอกว่าไป วัดศรีดอนชัย ต.เวียงเหนือ เลี้ยวซ้ายแยกนี้

 

ไปตามทาง ผ่านชุมชนเวียงเหนือ ก่อนออกจะมีประตูนี้

ตรงไปไม่ใกลนัก จะมีสามแยก เลี้ยวขวาไปทางวัดพระพุทธบาท

 

วิ่งไปตามถนนหลัก โครงการถนนในหมู่บ้านศรีดอนชัย หมู่ 8
ฝั่งซ้ายเรียบถนนจะเป็นลำรางน้ำเพื่อการเกษตร

22 ก.พ. 2553


ระหว่างที่ภาคกลางร้อนแล้ว ที่นี่ยังต้องนอนห่มผ้านวมสองชั้น

 

23 ก.พ. 2553

เห็นภาพนี้แล้วเพิ่งนึกได้ว่าขาไปทำไมถึงมืดที่ลำปาง คือตื่นสาย ๆ ออกมากินซุปหางวัวก่อนที่กลับรถ ถนน 345 จากนั้นมาแวะเดินเล่นที่ตลาดร้อยปีสามชุก กินข้าวห่อใบบัวกับยำบกเป็นอาหารบ่าย เลยไปได้ไม่ใกล

เดินมาศาลาใกล้ ๆ บ้าน เพื่อนญี่ปุ่นหลายคนนั่งอยู่แถวนั้น

เป็นนักดนตรีที่มาที่นี่หลังจบงานดนตรี SHAMBALA ที่เชียงดาว

 

ศาลาที่นั่งเล่นนี้อยู่ริมน้ำ
ภาพล่างเป็นห้องน้ำ

 

ถ้าเดินย้อนทางน้ำมาจากตรงนั้น

จะถึงบ้านผม Pai forest home

ถ้าเดินมาทางถนนก็จะเป็นวิวนี้ ฝั่งขวาที่ต้นไม้แน่น ๆ

เป็นต้นมะม่วง ลิ้นจี่ etc.

บ้านแบบง่าย ๆ อยากให้รู้สึกเหมือนชีวิตความเป็นอยู่แบบสงบเรียบง่าย

วันแรก ๆ ที่มา บันไดยังไม่เสร็จ ต้องปีนอย่างที่เห็นขึ้นบ้าน อย่างนี้แหละสองคืน

นายคนนี้เป็นรัสเซีย มาบ้านเพื่อนผมแล้วเดินตามมาเที่ยวด้วย ทันทีที่มาถึงก็หลับไปเลย

ตื่นมาเล่าให้ฟังว่า ฝันถึงบ้าน บ้านเขาที่มีทุ่งข้าวอย่างนี้แหละ


ความเห็น

มนต์เมืองปายในหน้าsumerงามไปอีกแบบ ไม่ต้องใส่เสื้อกันหนาวนิ และเป็นtake me home country road..

country road จริง ๆ   สองสามวันฝุ่นอย่างหนา  ล้างแล้วเดี๋ยวเดียวก็หนาอีก  กลับมาเพื่อนที่คอนโดถามว่าไปลุยที่ใหนมา

   ถ่ายภาพก็สวย วิวดี เดินทางได้อะไรมากกว่าการเที่ยวเนอะ


 


ระหว่างทางที่ไปดอกไม้ริมทางสวยมากหลายช่วง  แต่มันใกล  แวะบ่อยไม่ใหว

ยังไม่เคยได้ไป และก็คงจะไปยากมากเพราะได้ข่าวว่าช่วงที่เขาเที่ยวกันรถติดเยอะ ไม่ชอบตรงรถติด ชอบไปที่เงียบ ๆ มากกว่า

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

แค่ไม่กี่วันช่วงปีใหม่ที่คนไทยแห่ไปครับ  นอกนั้นปกติ

สงกรานต์น่าจะไม่เท่าไร  แต่สงกรานต์บ้านที่บางแสนผมก็กลับไม่ได้  คนไปเที่ยวแน่นถนนทุกสายแถวนั้นเลย

:happy: คนญี่ปุ่น จะชอบและรักในธรรมชาติมากค่ะ

หวังอยากจะไปเที่ยว ปายนะคะ

ว่าง ๆ หาเวลาสบาย ๆ หลาย ๆ วันไปเที่ยวสิครับ  มีอะไรดี ๆ มากกว่าที่ใคร ๆ ที่แห่ ๆ กันไปมาก ๆ นั้นไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้จัก

สมกับที่ตั้งใจ...บ้านที่ปาย...อยากไปเดินลุยคลองเล็กๆ นั้นจัง....ตกลงติดต่อเพื่อนที่ญี่ป่นได้หรือยังคะ...เพื่อนกลุ่มนี้หรือเปล่า...

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

มันเป็นลำธารหินก้อนกลม ๆ น้ำใส ๆ จากน้ำตก  เดินเล่นได้สบาย ๆ ครับ

ญี่ปุ่นกลุ่มนี้แหละครับที่เพิ่งกลับไป  ยังไม่มีข่าวจากคนที่ทำการติดต่อเลย

หน้า