คุณเคยไหม

ขอบคุณจ๊ะน้องชวิน นึกถึงพ่อเลย

อ่านไม่ค่อยชัด แต่พอจะจับใจความได้

ผมก็กินหมดไม่เหลือไว้ 

กว่าข้าวจะโตมาให้เรากิน

ต้องใช้ แรง ทุนและระยะเวลามากขนาดใหน

ดีใจที่ยังมีคนเห้นคุณค่าของคำว่า ชาวนา แค่นี้ก็มีกำลังใจทำนาต่อไปแล้วล่ะค่ะ ทำนาลำบากมากตอนกลับมาทำนาใหม่ ๆ ไปดำนาวันแรกนอนป่วยไป ๒ วันแหนะ แล้วหลังจากนั้นก็ดีขึ้น เหนื่อยนะทำนาเนี่ย อย่าทำเป็นเล่นไป:sweating:

อ่าน ฅ คน เหมือนกันครับ เห็นใจชาวนาจริงๆ เจอทั้งฝนแล้ง น้ำท่าม ภาครัฐก็ไม่จริงใจท่ีจะช่วยเหลือ

ต้องปรับ ๆ กินน้อย ๆ กินให้หมด  ถ้าไม่มีไรกินจะรู้สึกเมื่อสายไปแล้ว

:confused:

ขอบคุณนะคะที่ยังเห็นใจชาวนา...เข้าใจคำว่า "หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน" ก็อีตอนที่เรียนจบใหม่ๆ ยังไม่มีงานทำต้องไปช่วยพ่อกะแม่ทำนา วันแรกๆ นั่งร้องไห้ตรงคันนาเลยล่ะ ทั้งเหนื่อย ทั้งปวดหลัง...สารพัดอย่าง จนคิดว่าต่อไปฉันจะต้องหางานทำให้ได้ จะไม่ทำนาเด็ดขาด...จนแล้วจนรอด ทุกวันนี้ถึงแม้จะทำงานรับราชการแล้ว ถึงหน้าทำนา เสาร์-อาทิตย์ ก็ยังกลับไปช่วยพ่อทำนาเหมือนเดิมค่ะ