ปลูกทุกอย่างที่กิน(ได้และไม่ได้) กินทุกอย่างที่ปลูก

ได้ฟังแล้วมีความสุขจังค่ะ เมื่อก่อนก็ซื้อเขาทุกอย่างแบบนี้แหละค่ะ ข่า ตะใคร้ ใบมะกรูด จะแกงที ต้มยำที ซื้อทุกอย่าง เดี๋ยวนี้ไม่แล้วค่ะ แค่เดินไปข้างๆบ้านก็เจอ ข่า ตะใคร้ ใบมะกรูดแล้ว

เมื่อมีการกินพืชผักสวนครัวที่ปลูกเอง ถึงแม้ว่าเราไม่ได้เอาไปขายเพิ่มรายได้ แต่เราไม่ต้องจ่ายตังก์ซื้อ แค่นี้ก็ถือว่าลดรายจ่ายได้เยอะแล้ว ตอนนี้เริ่มทำแล้วค่ะ

ถึงแม้ว่าจะมีคนบอกว่า ปลูกทุกอย่างที่กิน กินทุกอย่างที่ปลูก ผมก็ไม่เห็นด้วยครับ

ในความเห็นของผมนะครับน่าจะ ปลูกทุกอย่างที่กิน แต่อย่ากินทุกอย่างที่ปลูก น่าจะถูกต้องที่สุด
หรือผมคิดมากไปเอง ประโยคของผมกลายเป็นว่าอันไหนกินไม่ได้ก็ไม่ปลูกอีกหรือเปล่า

ภาษาดิ้นได้เอาเป็นว่าปลูกผักกินเองดีที่สุด ลดรายจ่ายได้เยอะ 
กินได้ หรือกินไม่ได้ก็ต้องปลูกทั้งนั้น
แต่ยังไงก็แล้วแต่ กินทุกอย่างที่ปลูก ผมก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดี ที่บ้านปลูกยางพาราเยอะ .....

บ้านป้าเล็ก  ปลูกสารพัดเลย   กินได้สารพัดเหมือนกัน   แต่กินไม่ทุกอย่างอ่ะ  มีเว้นมีข้ามหลายอยู่  อย่างป้าเล็กปลูก  นางพญาหงสาวดี  ช้างเผือก  ช้างกระ  ช้างเอรวัณ  บอนฤาษีลิงดำ   บอนช้างลาก  มันสวย  แต่ไม่กล้ากินมันน่ะ  กลัวจะไม่รอดตั้งแต่อย่างแรกแล้ว  555

ที่บ้านที่ญี่ปุ่นอะไรก็แพง เลยพยายามที่จะปลูกผักไว้ทานเอง แต่ก็ปลูกยากน่าดู ขุดลงตรงไหนก็เจอแต่ก้อนหิน กว่า จะเก็บก้อนหินออกหมดเกือบหมดกำลังใจ เมล็ดผัก ก็หว่าน ๆ โรย ๆ อากาศหนาวมากก็แทบจะไม่ได้แวะไปดูผักหลังบ้านเลย แต่ก็โชคดีที่ผักยังรอดมาได้ พอได้เก็บมาทำอาหารได้บ้างประหยัดได้หลายสตางค์อยู่ค่ะ