พี่น้องซาไก อยู่กินกับป่าและมิได้ครอบครอง

วันนี้เดินทางเข้าบ้านคลองทรายขาว หมู่บ้านพี่น้องไทยมุสลิม ใกล้เทือกเขาบรรทัด เขตอำเภอกงหรา พัทลุง เป็นเส้นทางเดินติดต่อระหว่างตรังและพัทลุง ก่อนสร้างถนนบนเขาพับผ้า เขตนี้ป่าสมบูรณ์ด้วยต้นไม้ใหญ่ พืชผักในธรรมชาติ และมีพี่น้องชนเผ่าซาไก ผู้อยู่กับป่าแต่มิได้ครอบครอง สร้างที่อยู่ง่ายๆด้วยใบไม้ กิ่งไม้ เรียกว่าทับซาไก กินเผือกกินมัน ผลไม้ป่าเป็นอาหาร และสืบเผ่าพันธุ์ตนเองไว้รวมทั้งใช้ภาษาเฉพาะชนเผ่า เช้านี้นับว่าโขคดี พวกเขาลงมาจากบนเขา มาเยี่ยมคนพื้นราบกันค่ะ    

สาวน้อยเผ่าซาไก

ซาไกน้อย ผู้สืบเผ่าพันธุ์

ผู้ใหญ่บ้านของเผ่านะจะบอกให้ (เท่ห์นะ ผู้ใหญ่โสแห่งบ้านสวนชิดซ้ายลงคลองไปเลย)

ครอบครัวผู้ใหญ่

อีกครอบครัว กำลังเก็บขนมป้าหยอยและชาวบ้านซื้อให้

แม่ลูกสองฮะ

ขออนุญาตฉายภาพพี่น้องเผ่าซาไก ด้วยความเคารพในความเป็นมนุษย์ร่วมโลกไว้เพียงเท่านี้ พวกเราก่อนมีที่อยู่ที่กินสะดวกสบาย บรรพชนก็คงผ่านยุคเช่นนี้มาก่อนหลายชั่วคนแล้ว

ยุคข้าวยากหมาก พร้าว แพงวันนี้ ใครอยากกลับไปเป็นตาซานเฝ้าป่าบ้างจ๊ะ ผู้เขียนอยากเข้าวัดป่ายิ่งนัก  อึม... เคลียร์ภาระที่บ้านเกิดให้หายข้องใจก่อน สุขกายสุขใจทั่วกันนะคะ