จากใต้สู่โคราช ต่ออีสาน และกลับมาบางบัวทอง

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

เดินทางจากใต้สงขลา สู่ปัตตานี ตรงสู่ กทม.แล้วแวะนอนปากช่องบ้านน้องอ๊อด(ถึงก่อนเจ้าบ้านซึ่งบินมาจากUSA)รุ่งขึ้นเดินทางต่อไปอุบลจุดมุ่งมายยังสวนไผ่ย่าวรรณ(รายละเอียดจะนำเสนออีกบล็อก)ขณะนี้กลับมาถึงบางบัวทองบ้านพี่กุ้งคนสวย

ถึงแล้วค่ะพี่เขย(พี่จา)ขนกระเป๋าให้จนเหนื่อยค่ะ ตามจำนวน สมช.

ของฝากจากแดงอุบล มากมาย พร้อมอึ่งย่าง(ถือโดยนายนนท์)ถึงมือพี่กุ้งแล้วค่ะ

เข้าครัวกันดีกว่าค่ะเบื้องหลังอาหาร น้องมะโหน่ง น้องนิวพร้อมน้องนุก(ทส)พี่กุ้งเจ้าบ้าน ร่วมกันทำกับข้าว

กับข้าวพร้อมแล้วค่ะเยอะมาก จำไม่ได้ดูเอาเองค่ะ

ร่วมกันนำเสนอบล็อกค่ะพี่เสินขอตัวกินข้าวก่อนนะค่ะ(คนอื่นกินเสร็จหมดแล้ว)

มีความสุขกันนะค่ะจาก lekonshore

ความเห็น

พี่เล็ก ๆ หลบมาที่นี้ ไม่รู้ต้นอะไร ๆ เฉาเพราะคิดถึงพี่อีกแน่เลย  

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

หนนี้ต้นกระเจี๊ยบน้องเหอ ตายไป 1 ต้น

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

เอ..กุ้งใช้แรงงานเด็กพม่าหรือเขมรนะ(สองดญ.หนึ่งดช.)..พาพวกนี้ขึ้นทะเบียนรึยัง..ไว้ใจได้ปะ..(แต่ภาพแรกนี่เหมือนแรงงานจากจีนเลยนิ) ระวัง ตม.มากวาดล้างนะ..

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

รุ่นนี้เรียกว่าแรงงาน VIP  :uhuhuh:

:cheer3:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

เด็ก ๆ บ่นว่ามาบ้านพี่กุ้งเหมือนมาทำงานโรงงานนรกเลย 55  ....ไม่ต้องห่วงค่ะพี่ตั้ม  ตม.ตรวจก็ไม่โดนเพราะก่อนเข้าบ้านกุ้งให้ร้องเพลงชาติทดสอบกันหมดทุกคนแล้ว :uhuhuh:

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

นอนบ้านน้องกุ้ง...แน่ใจว่านอนกันหลับ...หลบบ้านได้แล้ว...ต้นไม้ในบ้านคิดถึงเด้อ...

นอนบ้านกุ้ง  มีคนนอนไม่หลับแล้วหนึ่ง  คือนายนนท์  เห็นหอบหมอนลงมานอนคนเดียวข้างล่าง  ตอนแรกนึกว่าจะมาเฝ้าของให้  เจ้านนท์บอกว่านอนไม่หลับเพราะเสียงกรนของพี่เสิน :uhuhuh:

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

ฝากถามนนท์หน่อย นอนไม่หลับเพราะเสียงกรนพี่เสิน แล้ที่บ้านย่าวรรณใครเป้นคนทำเสียงนี้ให้คนอื่นนอนไม่หลับ น่าจะได้มีโอกาสเจอน้องกุ้งบ้างนะ

 

 

เกือบได้ไปด้วยแล้วค่ะ  กุ้งติดธุระหลายอย่างเลยพลาดทริปนี้  แต่ไม่เป็นไรโอกาสหน้าต้องมีแน่ ๆ ที่ไ้ด้พบกัน  ถ้าย่าวรรณมากรุงเทพฯเมื่อไหร่บอกด้วนนะคะ  กุ้งยินดีต้อนรับค่ะ

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

หน้า