จากกำแพง บ้านพี่ลูกข้าวเหนียว สู่สามพราน บ้านมะโหน่ง ก่อนลงใต้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

          Laughingสวัสดีครับ ความจริงก็ผ่านไปหลายวันแล้ว แต่ผมไม่มีเวลามาเขียนบล็อกก็เลยช้าไปหน่อย ก็คงไม่ว่ากันนะครับ ไปชมภาพที่บ้านมะโหน่งกันดีกว่า

 


มาถึงก็บึ่งไปสำรวจข้างบ้านทันที...มีแล้วไม่อดแน่ๆ (แต่ก็เสียดายไม่ได้ตรวจการบ้านมะโหน่ง)

 
คณะคุณแม่และน้องมะโหน่ง เตรียมอาหารเย็นต้อนรับ

 กับภาพบรรยากาศ


 อาหารเย็นแบบเป็นกันเองง่ายๆ ตามสไตล์คนบ้านสวน

 
กินไปพลาง คุยไปพลางต่างชี้ชวน ชมนกคุยไม้ ได้ฮาเฮ

    

      Laughing อิ่มแล้วย่อมมีการจากลา ขอขอบคุณคุณแม่มากและน้องมะโหน่งด้วยคะรับ ไปก่อนละนะ

ความเห็น

เอามาใส่ไข่เจียววววววววว อร่อยยยยยยยยยยยยยยยยย.. แต่ที่บ้านยังไม่มีเมล็ดมาปลูกเลยค่ะ คุณมะโหน่งขา..อิอิ..


 


.................

ต้องรอสักสองอาทิตย์นะคะ ตอนนี้ไม่ได้กลับบ้านค่ะ เมล็ดพันธุ์อยู่ที่บ้านจ้า :sweating:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

อาหารน่าทาน บรรยากาศ เป็นกันเองดีครับ

สิ่งไหนที่ยังไม่ทำ อย่าเพิ่งสรุปว่าไม่สำเร็จ

รอดูบลอ๊กพี่อยู่มาหลังเพื่อนเลยกลับถึงบ้านงานยุ่งเหรอพี่

ใช่แล้วค่ะ ต่อไปลูกมะ ต้องเรียกพี่ว่า ลุงเสิน ค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ผลพวงของการช่วยเหลืออย่างพอเพียงใช่ไหมค่ะ ยินดีด้วยนะค่ะ

กับข้าวน่ากินมากค่ะ:admire:

ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้

วันนี้ ไม่ยักกะมี คาเกะแฮ๊ะ :uhuhuh:

บ้านนี้ไม่มีอะไรซักอย่าง นอกจากของกิน :uhuhuh:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

เป็นตาแซบแท้น่อ....อิจฉาจังพี่.....:nonono:

 

หน้า