ของฝากจากเคร็ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันอาทิตย์ไปเยี่ยมญาติที่เคร็ง ไม่ได้ไปซะนาน ถนนยังเหมือนเดิมเลย 55555

 

 

 

น้องไพอยากได้เสื่อจูดไว้ปูทานข้าวที่ห้อง เลยได้จูดมามัดใหญ่ มาถึงแม่ลงมือทำเลย

 

น้องไพสังเกตุการอยู่พักใหญ่

 

 

ลองทำเองผิดมั่งถูกมั่ง (ได้ยินเสียงบ่น)

 

 

แม่คงทนดูไม่ได้  อ๋อไม่ใช่ครับ ต้องขึ้นรอบใหม่ 5555 โดนแอบถ่าย มีเคือง 6666


เม้นริม น้องไพ พยายามเอง ในที่สุดก็ได้สาดจูด หนึ่งผืนกว้างยาว เมตรกว่าๆไว้ปูรองทานข้าวที่ห้อง ไม่ต้องซื้ออีกแล้วครับท่าน

 



 

ความเห็น

:admire2:

.................

เก่งจังเลยค่ะ แต่อยากรู้ว่าต้นจูดนี่หน้าตาเป็นอย่างงัย

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

วันหลังจะถ่ายรูปมาให้ดู แต่ต้องลงไปในป่าพรุค่ะพี่ยุพิน

น่าหาไว้นั่งเล่นสักผืนนะคะ  ราคาแพงไหมคะ?

ถ้าเป็นแบบธรรมดาไม่มีลวดลายอะไรก็จะไม่แพงค่ะประมาณร้อยกว่าบาท


แต่ถ้ามีลวดลาย ทำแบบสวย ๆ หน่อยก็จะแพงขึ้นมาหน่อยค่ะ แล้วแต่ขนาด แล้วแต่แบบ

นอนสาดจูดผมว่าสบายกว่านอนสาดน้ำมันนะเย็นกว่า แต่เสียอย่างเดียวถ้าไม่รักษาความสะอาดเอาสาดไปตากแดดบ่อยๆ จะเป็นเลือดกัดตัวคันไปหมด เลือดชอบอยู่ตามเข็บสาดไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้ยังรู้จักเลือดม้าย(เป็นปาราสิคอย่างหนึ่งประเภทไร)

ใช่แล้วค่ะพี่สุนิตย์ ถ้าอับ ๆ ชื้น ๆ จะมีตัวเรือดอยู่ตามตะเข็สาด ต้องเอาไปตากแดดบ่อย ๆ ค่ะ

สาดจูดแถวระโนดมีเยอะครับ เพราะเขาไปตัดจูดในโผล๊ะที่มันขึ้นเต็มไปหมด(แต่ก่อนนะ)เพราะญาติผมอยู่แถวนั้นเคยเห็นเขาทำกัน

หนนบายหวาบ้านพี่เหลยเกลี้ยงจังหาม้ายขี้วัวเลย

ถ้าขี่รถเครื่องจากหัวดำ กลายเป็นหัวแดงเลยพี่น้อยเห้อ ขี้ถุนทั้งเพ

หน้า