ไปหาของป่าบนเขายายเที่ยง

เมื่อสมัยเด็กๆ พ่อเคยพาไปเดินเขายายเที่ยงหาเก็บเห็ดมาขาย แล้วก็พาไปหาหน่อไม้ป่า พอได้หน่อไม้มาก็จะเอามาเผา แล้วก็เสี้ยนเป็นเส้นๆ แล้วก็เอาไปตากแดดเก็บไว้กินตอนช่วงหน้าแล้ง จำไม่ได้แล้วว่า ขึ้นเขายายเที่ยงครั้งสุดท้ายตอนกี่ขวบ และนี่การมาเยือนเขายายเที่ยงของ oddzy อีกครั้งในรอบ 20 ปีที่ผ่านมา อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงว่าจะยังเหมือนเดิมหรือไม่ แต่จุดประสงค์หลักของอ๊อดที่มาขึ้นเขายายเที่ยงครั้งนี้คือ "มาเก็บเห็ดระโงก"

นี่คือทางขึ้นเขา ที่พวกเราจะไปหาเห็ดกัน ฝนตก แฉะกำลังดีเลย งานนี้คงกลับบ้านในสภาพเปียกปอน ดูไม่จืด แต่ไม่สนค่ะ เราไม่ห่วงสวยอยู่แล้ว ลุยทุกสถานการณ์ แต่ดูจากการแต่งตัวนี่ จะโดนยิงทิ้งในป่าป่าวน้อ...

เดินมาได้ครึ่งทาง ทำไมมันโล่งโจ่งแบบนี้ล่ะ ไม่เห็นมีอะไรตื่นเต้นเลย ป่าก็ไม่ทึบเหมือนตอนเด็กๆที่พ่อพาขึ้นมา แล้วมันจะมีเห็ดระโงกให้เราเก็บลื้อ...(ถามตัวเองในใจ)

เดินมาสักพัก เจอเต่า 1 ตัว เดินต้วมเตี้ยมผ่านหน้า อ่ะชักตื่นเต้นล่ะ เจอของป่าแล้ว 1 อย่าง เป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่า ผืนป่าแห่งนี้ยังมีความอุดมสมบูรณ์อยู่บ้าง จับมาเล่นแล้วก็ปล่อยมันเข้าป่าไป ให้มันอยู่ของมันตามธรรมชาติ 

เดินขึ้นไปอีกหน่อยเจอดอกกระเจียวดิน เด็ดใบมาขยี้ดมแก้เหนื่อย เอ้อ..มันโล่งจมูกดีแท้ ชื่นปอดขึ้นมาอีกป๊าบบบบบนึง ไม่ดมเปล่า เอามีดแซะไส่ย่ามกลับบ้านไปต้มจิ้มน้ำพริกดีกว่า เผื่อไม่ได้เห็ด ได้ผักกลับบ้านก็ยังดีวู้ย... เจออะไรที่กินได้ กวาดเรี๊ยบ....

หลานชาย กับหลานสาวเดิน บึ๊บ บึ๊บ บึ๊บ ยังกะไปตามควาย นึกในใจาว่ เดียวเถอะ อีกหน่อยแกสองคนจะต้องนั่งหอบแฮ๊กๆ เดินขึ้นเขา เขาให้เดินช้าๆ ชมนก ชมไม้ จะได้ไม่เหนื่อย

พูดยังไม่ทันขาดคำเลย นั่งกินมะม่วงซะแล้ว ก็เล่นเดินยังกะไปตามควายหายแบบนั้น จะไม่เหนื่อยได้ไง สองคนแม่ลูก พร้อมว่าที่ลูกเขย 

 นั่งพัก 2 นาทีแล้วไปกันต่อ เจอดอกอะไรไม่รู้ หอมอบอวลไปทั่งป่า กลิ่นคล้ายกระดังงาลนไฟ หรือดอกสายหยุด อะไรประมาณนั้นค่ะ ตาก็มองหาเห็ด แต่ยังไม่เจอเลยสักดอก  

ขึ้นมาอีกสักพัก เจอ "หญ้าหนูต้น" (ลุงโรสบอกชื่อ)ตอนแรกไม่รู้ว่าต้นอะไร ไปถามลุงโรส ลุงโรสบอกว่าที่บ้านก็มี ว่าจะกลับมาขุดเอาไปปลูก เพราะเห็นมันสวยดี แต่พอเช้ามาอีกวัน ลุงโรสเอาเมล็ดมาให้ ตอนนี้กำลังเพาะอยู่ ยังไม่งอกเลย

ถึงกระท่อมตายายแล้วค่ะ (พ่อแม่ของหลานเขย) ที่เห็นลิบๆโน้นนนนล่ะ เราจะไปพักทานอาหารเที่ยงกันที่นั่น แล้วถึงจะไปหาเก็บเห็ดกันในตอนบ่าย

อาฮ้า..ตากะยายปลูกผักกินเองด้วย ถูกใจoddzy จริงๆเลย แบบนี้ค่อยนับญาติ เอ้ย..ไม่ใช่ แบบนี้เอาคะแนน "ครอบครัวพอเพียง"ไปก่อนเลย... งามทุกอย่าง ไม่มีแมลงกวนเลย ดีจัง น่าย้ายไปอยู่บนเขา แฮ่ะๆๆ (เดินขึ้นลงเขาไหวป่าว)

หน้ากระท่อมมีแก้วมังกรด้วย งามได้ใจจริงๆ แคก็มี พริกก็มี ใบแมงลัก โหระพา กระเพรา บวบ และอื่นๆอีกมากมาย ไม่สามารถเอารูปมาลงได้ทั้งหมด นึกภาพเอาเองเน้อ...

ขนุนศรีบรรจง ลูกเบอเริ่มเหิ่ม คุณตาบอกว่า ถ้าแบกกลับบ้านไหวก็เอาไปเลย ยกให้ ว่างั้น กร๊ากกก นี่ถ้าไม่คิดว่า ขากลับจะต้องได้เห็ดระโงกกลับบ้านนะ จะอาสาถีบขนุนลูกนี้ลงเขา ฮ่าๆๆๆๆ เนื้อในมันจะเป็นยังไงน้อ...ซีออนเด้..

เดินมา เดินไป อ๊ะ..มีสระบัวด้วย น้ำไสแจ๋วเลย น่ากระโดดลงไปแช่สัก 10 นาที เพราะร้อนตับแตกจะตายอยู่แล้ว เสื้อที่ไส่มาก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ขอบสระก็มีผักบุ้ง ผักแว่น มะเขือ ที่ตายายปลูกไว้ ทุกอย่างมีครบ พร้อมปรุง มาติดอยู่บนเขานี่สักเดือนก็ไม่อดตาย เพราะของกินแกรอบกระท่อมเลย น้อยหน่า ละมุด ฝรั่ง โอ้ย..จิปาถะ....

ว่าแล้วก็หิว ตอนไปถึงกระท่อมก็เที่ยงพอดี ได้เวลาอาหารเที่ยง เดี่ยวขอพักยกก่อนนะค่ะ แล้วจะพาไปเก็บเห็ดต่อ บล๊อกหน้า อย่าลืมติดตามชมค่ะ บ๊ายบาย...